Alle inzendingen over beken

Het was een kleine, zwart-wit-gevlekte cockerspaniël, met lange flappen van oren die de zwarte ogen haast bedekten, een puppy nog, die onze ouders ons gegeven hadden om ons en zichzelf te plezieren en een kameraad te verschaffen. We hadden haar de troetelnaam "Loekie" toebedacht. Aanvankelijk...

Ze hadden me gevraagd in de grote eetzaal van de Openluchtschool, die zich bevond in een bosrijke omgeving en bevolkt werd door vele kinderen de tafels te dekken en ook werd ik verzocht tijdens het middaguur het servies en het bestek af te drogen dat een gigantische afwasmachine uitbraakte. De...

Slijmjurken, jaknikkers en angsthazen als volgers van slechte leiders vind je overal in organisaties, politiek, regeringen, bedrijven, scholen, in buurten, steden en platteland en ook wel in gezinnen. Op het schoolplein, baken van voorspellend later gedrag, weten de kinderen die willen volgen en...

’t Is zomervakantie. Raymonda’s hele wezen tintelt van voorpret: babysitten bij het vijfjarig joch van de buren. Uniek taalgebruik heeft-ie. Kijkt-ie bijvoorbeeld door de spijlen van de schutting hun tuin in als zij daar in bikini ligt, schreeuwt-ie ineens: ‘léggie lekker te meure,...

...in de wijde omtrek was geen ander huis te bekennen. “Komt u toch verder vreemdeling.”, ze ze en lachte me vriendelijk toe. ”Trekt u zuidwaards, dan wijs ik u de weg. Gaat u in noordelijke richting dan zal ik dat ook doen. Vertel mij nu waarheen u op weg bent.” Mijn...

Weet u, zoals Toulouse-Lautrec afficheerde, zo zou ik willen kunnen schrijven, iedereen op de hak nemen en toch gewaardeerd worden. Wein, weib und gesang met de Franse slag, Henri zwiert nog immer rond in mijn hoofd omdat ik zijn stijl erg graag mag, ik zou hem een Friesche kopstoot willen...

Ik leg mijn koude handen tegen mijn wangen en kijk mezelf aan. In mijn ogen probeer ik te lezen hoe ik mij voel. Mijn buik rommelt wat als ik mijn bekken kantel. Mijn schouders trek ik naar achter, dat ziet er al minder zielig uit vind ik. Ik tover de mist weg met mijn elleboog, ik wil dat deze...

Je probeert je onzekerheid te camoufleren. Met grappige opmerkingen. Een beetje Botox. Een overvolle agenda. Een studie. Een dikke auto. Een grote bek. Mijn god, waarmee niet eigenlijk. Wanneer hou je hiermee op, schat? Stop nu met fantaseren over wat je gaat ondernemen als je straks eindelijk...

Mijn antwoord op de titel is: 'JA'! Waarom? Omdat het een gewoonte is om huislijke ruzies aan te horen. Bek dicht, werd er dan gezegd. Ik had als kind ADHD en dan praat ik over de jaren '60. ADHD werd toen gezien als hyperactief en zéér onuitstaanbaar. Mijn moeder kon mij niet aan en sloeg...

Vervuld van heimwee sla ik het oude album open.... Daar is mijn moeder met op haar schoot onze zo geliefde Driekus, een donkerbruine hond, die we hadden ingelijfd, die tot onze familie was gaan behoren en die evenveel rechten had als de andere gezinsleden, maar die minstens zoveel bij te dragen...

“Wááánhúúúndritééndééééétíééé!” schreeuwde de moddervette kerel met plakhaar en een armoeiige jaren-70-bril in de microfoon. Even tevoren was ik nietsvermoedend het café ingelopen. Het was buiten stervenskoud, en ik had wel zin in een lekker warm bakkie pleur. Goh, 180. Ik...

Vorige maand stond er in de krant: Aanbieding, onze ouderwetse bloedworst, recept uit grootmoeders tijd bij slagerij 'La Viande'. Mijn bloedhond Anemie keek me kwijlend aan. Sinds ik haar heb leren lezen moest ik een abonnement op 'de Trouw' nemen. -Geen schepsel op aarde is zo intelligent,...

...te klemmen. Wrijven over zijn keel tot ik de bekende slikbewegingen zie. Voor de zekerheid even wachten. Klaar, en Whisley is zó volslagen verbouwereerd dat hij rechtop blijft zitten, zijn vacht alle kanten op piekend en mijn haar ook. We kijken elkaar evenwel respectvol aan. Denk ik. Dan...

Jarenlang begon elke rechtgeaarde Hollander zich dat al in oktober af te vragen. Bedoeld werd of de grootmeester van de politieke conference, Wim Kan, toestemming zou geven om zijn Oudejaarsconference uit te zenden. Hij was een perfectionist, pessimist en de meester van ieders...

Koning Willem Alexander zijn kerstspeech daalde dit jaar zachtjes neer op talloze engeltjes op de groene takken van al of niet echte kerstbomen. De wijze adviezen en gevoelige oproepen vanuit de luxe omgeving gesproken kerstrede beroerde onze harten. We staken een extra waxinelichtje aan rond de...

Onze rode kater Dirk, die met dat rare rattenstaartje, is de killer van ons poezenclubje. Hij vangt en doodt onvoorwaardelijk alles wat hem voor de pootjes komt. Hij is niet kieskeurig, verschoond van enig gevoel van empathie. Muizen/mollen/libelles/kikkers en af en toe een onoplettend...

Zwevend in de wolken terwijl de heuvels van Lloma Prieta mij omarmen. De oude man kuste mij op mijn voorhoofd ten teken dat zijn volk mij had opgenomen. Hij wees opgewonden in de verte en vertelde mij in zijn eigen taal hoe het water de dorre woestenij in groene vruchtbare vlakten veranderde....

...land tussen stuifzand en dennenbossen, vennen en beken lagen de monumentale gebouwen van de instituten waarin de jeugd voorbijging van ons wilde, ongezeglijke broertje, in wiens innerlijk een storm woedde die nooit zou gaan liggen. Mama zong op de terugweg vaak kinderliedjes om haar verdriet te...

Vervuld van heimwee sla ik het oude album open. Daar is mijn moeder met op haar schoot onze zo geliefde Driekus, een donkerbruine hond, die we hadden ingelijfd, die tot onze familie was gaan behoren, die evenveel rechten had als de andere gezinsleden, maar die minstens zoveel bij te dragen had...

...en drie opgroeiende koters, maar zeven dagen, ik beken: ben blij dat ze terug zijn. Niet alleen omdat ze een eind weg zaten, maar vooral omdat er van die vreselijke ongelukken gebeuren, waar niemand wat aan kon doen, waar niemand écht schuld aan had, maar waar toch mensen gewond bij raakten en...

...vijf minuten hier is met een grote plak chocolade! Hij was drie keer terug gereden maar niets gevonden… Tja wij dus wel en ik beken eerlijk dat- als er nou iets had gelegen met heel veel geld……dan weet ik niet wat ik gedaan had…

Als je het zelf niet mee gemaakt hebt, kun je je misschien tóch wel voorstellen hoe het is. Je hebt een jonge dochter van zo’n 13 á 14 jaar en er hangen de hele dag van die puisterige puberjongens rond je huis. Dat gevoel had ik zo ongeveer de afgelopen weken. Ik had voor een tijdje een...

* Regelmatig laat ik me verleiden tot een goede daad. Dat kan variëren van het uitlaten van de hond van de buren tot méér ingrijpende zaken zoals het begeleiden van een oude tante naar ziekenhuis, of erger, met haar gaan shoppen in een winkelcentrum. We gaan op pad en ik neem de hond mee, het...

Bij de presentatie van een lijvig onderzoeksrapport over misstanden in de wereld van het turnen en coaching van vaak jonge meiden, zag ik op televisie de dame van de formele turnbond met glimmende ogen excuus aanbieden over aangedaan leed. Nog steeds kan ik het begrip excuus niet goed combineren...

(voor Pyke Koch (1901 - 1991)) Je bent geboren als Pieter Frans Christiaan Koch op 15 juli 1901 in Beek (Ubbergen), nabij Nijmegen. Je vader was de dorpsdokter. De dichter Cees van der Pluijm woonde ook in Beek, waar hij 50 gedichten over schreef. Je had drie oudere zussen. Na de lagere school...

...en pak twee verpakkingen, € 3.99 per stuk. Een bekende dame staat bij de kassa en ik zeg: lekker voordelig, ik neem er nu maar twee mee want ik heb teveel aan één verpakking en weggooien is niet alleen zonde maar ook slecht voor het milieu, ze kijkt me vragend aan en ik verduidelijk: als ik...

De oproerige haan is bijna uitgekraaid. Al een halve eeuw schetst hij de rauwe trekken van Cuba. De oude held blijft grote ogen zaaien. Als hij van zijn kreupele troon stort, met een reutel in zijn darmen, dan snikt oma, maar haar kleinzoon baalt. De rantsoenbonnen, de dubbele munt zijn de...

...maar ook niet tot gezondheidsfreaks. Voedingssupplementen zijn aan mij niet besteed. Een briljante marketingvondst van de angstindustrie. Daar trap ik niet in. Ik beken: enige achterdocht is mij niet vreemd. Ik heb dan ook tussen de 6 en 23% meer kans op een te vroege dood als gevolg...

(voor Nico Scheepmaker) Het is altijd weer dat verslaafde terugkeren naar een pen, die lege papieren bloemrijk weet te vullen. Altijd die felle reactie op een al te saaie buitenwereld, die geen status biedt aan dichters met een Keltisch charisma. In hem bruiste de geestdrift van zijn...

Ook al moet ik 's morgens mijn auto nog schoonmaken omdat een ijslaagje het zicht ontneemt, de lente is duidelijk in aantocht. In onze tuin staat de Camelia op springen. Het is een wonderlijke plant. Ze heeft de kou in combinatie met zon nodig om haar volrode roosachtige bloemen te laten...