Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Cuba Libre

De oproerige haan is bijna uitgekraaid.

Al een halve eeuw schetst hij de rauwe trekken van Cuba.
De oude held blijft grote ogen zaaien.
Als hij van zijn kreupele troon stort, met een reutel in zijn darmen, dan snikt oma, maar haar kleinzoon baalt.

De rantsoenbonnen, de dubbele munt zijn de drempels van de rode droom.
Tachtig wordt hij en de vragen van morgen dringen maar de antwoorden blijven uit.
Europa reist naar het bolwerk van links. Als pelgrims strijken ze neer in de tropen.
Dichtbij de roemruchte baai van Guantanamo meerden de bloedbroeders aan.
Fidel en Ché en Raul, verbonden in verzet. Op het balkon galmt zijn stem.
De fabrieksloodsen waren nog eigendom. Op de daken wijst de rumfles naar het gewelf. Nu bladdert de verf van de gevels.

De zweep, die de zwarte slaaf bedwong, hangt nu aan een haak in een schatkamer.
De duimschroeven zijn opgeblonken. Ze getuigen van het akelige zweet, de martelgang op de suikerplantage. De bewaarengel is een maagd van koper.
Haar offers liggen onder een glazen bak, de rode vlag, de eretekens, het amulet van Hemingway.

Son, tumba en mambo in de stegen van Santiago. Een tengere vrouw kronkelt in het ritme naast een oude man met een sax. Haar bekken trilt, haar borsten deinen, haar huid is mokka. De wetten van de vrije markt dringen zich op, de dans om het gouden kalf, het kapitaal dat zich verdubbelt op een slapende rekening. Toeristen betalen een half maandloon om zich een uur lang te verstrooien.

Schrijver: Wim Veen, 1 mei 2006


Geplaatst in de categorie: reizen

4.0 met 2 stemmen 1.094



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)