Alle inzendingen over bekken

Het was een kleine, zwart-wit-gevlekte cockerspaniël, met lange flappen van oren die de zwarte ogen haast bedekten, een puppy nog, die onze ouders ons gegeven hadden om ons en zichzelf te plezieren en een kameraad te verschaffen. We hadden haar de troetelnaam "Loekie" toebedacht. Aanvankelijk...

Ze hadden me gevraagd in de grote eetzaal van de Openluchtschool, die zich bevond in een bosrijke omgeving en bevolkt werd door vele kinderen de tafels te dekken en ook werd ik verzocht tijdens het middaguur het servies en het bestek af te drogen dat een gigantische afwasmachine uitbraakte. De...

Slijmjurken, jaknikkers en angsthazen als volgers van slechte leiders vind je overal in organisaties, politiek, regeringen, bedrijven, scholen, in buurten, steden en platteland en ook wel in gezinnen. Op het schoolplein, baken van voorspellend later gedrag, weten de kinderen die willen volgen en...

’t Is zomervakantie. Raymonda’s hele wezen tintelt van voorpret: babysitten bij het vijfjarig joch van de buren. Uniek taalgebruik heeft-ie. Kijkt-ie bijvoorbeeld door de spijlen van de schutting hun tuin in als zij daar in bikini ligt, schreeuwt-ie ineens: ‘léggie lekker te meure,...

Na ongeveer drie uur te hebben gelopen door het heuvelachtige terrein, hield ik halt bij een huis aan een modderige landweg. Er stonden twee grote paarden en wat schapen in het veldje naast het huis. De rook die mij uit de schoorsteen tegemoet kwam mengde zich met de mist en herinnerden me aan de...

Weet u, zoals Toulouse-Lautrec afficheerde, zo zou ik willen kunnen schrijven, iedereen op de hak nemen en toch gewaardeerd worden. Wein, weib und gesang met de Franse slag, Henri zwiert nog immer rond in mijn hoofd omdat ik zijn stijl erg graag mag, ik zou hem een Friesche kopstoot willen...

...ik mij voel. Mijn buik rommelt wat als ik mijn bekken kantel. Mijn schouders trek ik naar achter, dat ziet er al minder zielig uit vind ik. Ik tover de mist weg met mijn elleboog, ik wil dat deze troostende handen mij niet loslaten. Ik tuf in de wastafel en leg mijn tanden bloot. Het lijkt...

Je probeert je onzekerheid te camoufleren. Met grappige opmerkingen. Een beetje Botox. Een overvolle agenda. Een studie. Een dikke auto. Een grote bek. Mijn god, waarmee niet eigenlijk. Wanneer hou je hiermee op, schat? Stop nu met fantaseren over wat je gaat ondernemen als je straks eindelijk...

Mijn antwoord op de titel is: 'JA'! Waarom? Omdat het een gewoonte is om huislijke ruzies aan te horen. Bek dicht, werd er dan gezegd. Ik had als kind ADHD en dan praat ik over de jaren '60. ADHD werd toen gezien als hyperactief en zéér onuitstaanbaar. Mijn moeder kon mij niet aan en sloeg...

Vervuld van heimwee sla ik het oude album open.... Daar is mijn moeder met op haar schoot onze zo geliefde Driekus, een donkerbruine hond, die we hadden ingelijfd, die tot onze familie was gaan behoren en die evenveel rechten had als de andere gezinsleden, maar die minstens zoveel bij te dragen...

“Wááánhúúúndritééndééééétíééé!” schreeuwde de moddervette kerel met plakhaar en een armoeiige jaren-70-bril in de microfoon. Even tevoren was ik nietsvermoedend het café ingelopen. Het was buiten stervenskoud, en ik had wel zin in een lekker warm bakkie pleur. Goh, 180. Ik...

Vorige maand stond er in de krant: Aanbieding, onze ouderwetse bloedworst, recept uit grootmoeders tijd bij slagerij 'La Viande'. Mijn bloedhond Anemie keek me kwijlend aan. Sinds ik haar heb leren lezen moest ik een abonnement op 'de Trouw' nemen. -Geen schepsel op aarde is zo intelligent,...

Met enige regelmaat mag ik Whisley, de labradoodle verzoeken een anti-worm tablet in te nemen. Maar waar mijn vorige hond voorheen met grote ogen een brok weg schrokte zonder zich af te vragen wat er in zat en zich nauwelijks bewust van enige smaak, heeft Whisley andere gewoonten. Die haalt zijn...

Jarenlang begon elke rechtgeaarde Hollander zich dat al in oktober af te vragen. Bedoeld werd of de grootmeester van de politieke conference, Wim Kan, toestemming zou geven om zijn Oudejaarsconference uit te zenden. Hij was een perfectionist, pessimist en de meester van ieders...

...voorzichtig de rotonde benaderen. En de grote bekken bij lang wachten aan de kassa, anonieme vuilspuiterij op de sociale media, en ga zo maar door. Al met al heb ik niet de indruk dat wij een elegant volkje zijn. Wel aardig welvarend, naast een groeiende groep met schulden en problemen om...

Onze rode kater Dirk, die met dat rare rattenstaartje, is de killer van ons poezenclubje. Hij vangt en doodt onvoorwaardelijk alles wat hem voor de pootjes komt. Hij is niet kieskeurig, verschoond van enig gevoel van empathie. Muizen/mollen/libelles/kikkers en af en toe een onoplettend...

Zwevend in de wolken terwijl de heuvels van Lloma Prieta mij omarmen. De oude man kuste mij op mijn voorhoofd ten teken dat zijn volk mij had opgenomen. Hij wees opgewonden in de verte en vertelde mij in zijn eigen taal hoe het water de dorre woestenij in groene vruchtbare vlakten veranderde....

In mei van het jaar 1958 gaf zij, die sinds jaren voorgoed rust, het leven aan de man die vandaag zijn 57ste levensjaar bereikt en die nooit het geestelijke niveau van een driejarige heeft overstegen. Ze heeft het ons honderden malen verteld: ten einde raad had ze het jongetje, haar zoontje en...

Vervuld van heimwee sla ik het oude album open. Daar is mijn moeder met op haar schoot onze zo geliefde Driekus, een donkerbruine hond, die we hadden ingelijfd, die tot onze familie was gaan behoren, die evenveel rechten had als de andere gezinsleden, maar die minstens zoveel bij te dragen had...

Een weekje waren ze maar weg, een week = zeven dagen, zeven maal vierentwintig uur, maal de minuten en seconden = een soortement van eeuwigheid. Slaat nergens op natuurlijk maar zeven dagen is toch mooi, z e v e n dagen en die waren láng. Natuurlijk kregen we foto's binnen, berichtjes en zo...

Rijdend op het fietspad vinden we een portemonnee, man pakt hem op, steekt ‘m in z’n zak en we gaan boodschappen doen, heel gewoon toch? Als we weer thuis zijn zeg ik: oh waar heb je dat ding gelaten, dan kijk ik even of we gegevens kunnen vinden? Zo gezegd zo gedaan. Er zitten nogal wat pasjes...

Als je het zelf niet mee gemaakt hebt, kun je je misschien tóch wel voorstellen hoe het is. Je hebt een jonge dochter van zo’n 13 á 14 jaar en er hangen de hele dag van die puisterige puberjongens rond je huis. Dat gevoel had ik zo ongeveer de afgelopen weken. Ik had voor een tijdje een...

* Regelmatig laat ik me verleiden tot een goede daad. Dat kan variëren van het uitlaten van de hond van de buren tot méér ingrijpende zaken zoals het begeleiden van een oude tante naar ziekenhuis, of erger, met haar gaan shoppen in een winkelcentrum. We gaan op pad en ik neem de hond mee, het...

Bij de presentatie van een lijvig onderzoeksrapport over misstanden in de wereld van het turnen en coaching van vaak jonge meiden, zag ik op televisie de dame van de formele turnbond met glimmende ogen excuus aanbieden over aangedaan leed. Nog steeds kan ik het begrip excuus niet goed combineren...

(voor Pyke Koch (1901 - 1991)) Je bent geboren als Pieter Frans Christiaan Koch op 15 juli 1901 in Beek (Ubbergen), nabij Nijmegen. Je vader was de dorpsdokter. De dichter Cees van der Pluijm woonde ook in Beek, waar hij 50 gedichten over schreef. Je had drie oudere zussen. Na de lagere school...

We gaan boodschappen doen en nou beken ik meteen: ik heb er een bloedhekel aan, vind het een drama, eerst een muntje, dat ik dus altijd kwijt ben, om in dat verhipte karretje te stoppen, om er dan achter te komen dat niet alle vier de wielen dezelfde kant op draaien. Parkeer het dwarse karretje...

...het ritme naast een oude man met een sax. Haar bekken trilt, haar borsten deinen, haar huid is mokka. De wetten van de vrije markt dringen zich op, de dans om het gouden kalf, het kapitaal dat zich verdubbelt op een slapende rekening. Toeristen betalen een half maandloon om zich een uur lang te...

Het mooiste begrip van gisteren is ‘the worried well’. Vrij vertaald: kerngezonde allesvrezers. Ze zijn de ‘pain in the ass’ van elke dokter. Ze lopen er de deur plat, maar mankeren nooit wat. Bang als ze zijn voor ziekte en dood, leven ze zo bewust en gezond dat hun neus nooit loopt en het...

(voor Nico Scheepmaker) Het is altijd weer dat verslaafde terugkeren naar een pen, die lege papieren bloemrijk weet te vullen. Altijd die felle reactie op een al te saaie buitenwereld, die geen status biedt aan dichters met een Keltisch charisma. In hem bruiste de geestdrift van zijn...

Ook al moet ik 's morgens mijn auto nog schoonmaken omdat een ijslaagje het zicht ontneemt, de lente is duidelijk in aantocht. In onze tuin staat de Camelia op springen. Het is een wonderlijke plant. Ze heeft de kou in combinatie met zon nodig om haar volrode roosachtige bloemen te laten...