Alle inzendingen over dorpen

De tijd begint te dringen. Mijn levensjaren naderen het getal van zeventig. Mijn Lanersbach zal ik nooit meer weerzien. Het is lang geleden; mijn jeugd ontvouwde zich als een bonte waaier en zij toonde mij die landschappen; die zonnige grasgroene weiden; dat klaterende bergbeekje en die welgedane...

Ik blader in een oud boek en ruik een bekende geur, het herinnert mij aan een dorpje aan de Costa Dorada veertig jaar geleden. Ik las toen op het strand een oud boek dat ik in het appartement had gevonden, het was uitgedroogd en verkleurd en het rook precies zo. De autostrada moest nog aangelegd...

Hij slaagt erin zijn streek, zijn dorp Erica, zo te bezingen, dat je er heen wilt om te kijken of het er echt zo mooi is. Lezer, ga niet. Het is ver weg en u vindt het toch niet mooi. Ik wel, ik hou van de Veenkoloniën, ik ben Veendammer, maar mijn ervaring is dat u niet te overtuigen bent. Maar...

Eens zag ik het dorp Bavel terug toen in een laat jaar een vroege winter inzette. Het dorp had zich genesteld met haar villa's en landelijke huizen te midden van de mistige landerijen. Eens, in een lang-vergeten jaar; we waren meisjes van veertien jaar, mochten we daar bij de leraar Grieks op...

Heel Nederland verheugt zich over de voor onmogelijk gehouden overwinning van de Oranjemannen Van Dorp, Goesgens, Hoekman en Glasbergen op titelverdediger Zweden. Nu het Nederlandse voetbal internationaal niet meer telt, is curling mogelijk de toekomstige sportieve smaakmaker.

In het dorp waar ik ben geboren werden de eerste banken in de kerk nog bezet door de notabelen van het dorp. De huidige huisarts zal er misschien meewarig om lachen, maar toen hoorde de dokter ook voor in de kerk. In de jeugd van mijn ouders beschikte hij vaak als enige over de luxe van een auto en...

Wie kent Rosas niet??? In een wachtkamer, van de dokter, de tandarts, ergens op een statisch moment. Dan zag u misschien een been dat wiegelde. Een slome beweging, die ene moment verstilt, herhalend, vermenigvuldigt. Verweven in een beeld. Dat deels vervlochten, overvloeiend …. Zet die...

Buiten het dorp loopt de ringvaart met dijkweg langs de polder met de naam ‘Langereis’. De naam duidt op de tijdsafstand te voet of per boerenkar in die kleine dorpse wereld van toen. Het is de tijd van, ‘In tachtig dagen om de wereld’. Als reizen oneindig snel gaat, de reistijd nul...

...een parcours af door het labyrint van de dorpen op de route; langs de sfeerloze en desolate meubelboulevards en langs de eindeloze sequenties van woonhuizen en eengezinswoningen die uiterlijk nauwelijks van elkaar lijken te verschillen of de individualiteit van hun bewoners leken te...

De gemeente Westland is misschien wel de gekste gemeente van Nederland. Als je de gemeentegrens passeert, kom je in een oneindig kassengebied. Links van de weg: kassen. Rechts van de weg: kassen. Er zijn uitzonderingen, want je kunt ook in een dorp rijden en dan rijd je gewoon door een dorp. Dan...

Jelle vat het leven dramatisch op. Lange tijd weigerde hij enig voedsel of drank tot zich te nemen als hij mij bezocht. Bij het weggaan koos hij een ballon uit de trommel. Dat kwam van een Wilhelminapepermunt die hij, de eerste keer dat hij bij mij was, had gegeten. ‘Ik vond Katja eerst niet...

Het was zeer rap gegaan. In ieder dorp, in iedere wijk, straks in iedere kamer staat een Beep my up scotty of B.M.U. capsule. Wie in de capsule plaatsneemt ziet zijn gesprekspartner in 3D; de armsteunen bevatten een staaf waar de warmte van de personen doorgegeven wordt. Een klein vakje is zelfs...

Lang geleden was er een meisje waar ik gek op was. Wanneer er duisternis was bracht zij licht. Haar hart was van glas. Zo breekbaar. Zij had volgens de achtergebleven dorpsgenootschap waar wij toen woonden maar één afwijking. Zij was Joods. Mij maakte het niets uit. Zij was wie ze was. Een meer...

Als de beweringensite een dorpse aangelegenheid van over en weer schieten wordt, elkaar continu een hak zetten, vol onverwerkte frustraties, dan wordt het hoog tijd dat er een beweringenpsychiater wordt ingehuurd om de gemoederen te bedaren en tot zichzelf te doen inkeren. Mocht dit financieel...

Ze is nog altijd te midden van de levenden en heeft haar eenennegentigste levensjaar bereikt. In haar huisje in het dorp verwelkomen kunstvoorwerpen mij nog altijd. Naar Haar vluchtte ik eens tijdens dolzinnige escapades van mijn jonge jaren. Nu speelt zij piano en wiedt zij het onkruid in haar...

Als altijd komen de bussen voorbij op de snelweg naast mijn huis; in fel-oranje letters is hun bestemming vermeld op hun buitenkant: "De Efteling/Den Bosch". Vandaag ga ik naar mijn oude tante; naar Engelen bij Den Bosch, naar Haar, die mij trouw bleef als weinig anderen, waar mijn overige,...

...steken, dorpen te bouwen en het uitzicht van de dorpen vrij te houden van boeren en ga zo maar door. Israël, niemand zegt het, dus ik doe het maar hier, pleegde genocide. Israël is nog steeds niet zo erg als de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog, maar het verschil is niet zo heel groot. Als...

Na de glaasjes, vergezeld van worsthandjes op egelprikkers, klimt de roosvisite onder veel rokkabaal in de engelenkast, waarop de tegelfantast heeft geschilderd: 'Tatortcriminelen'. Maar geen moord is nog gepleegd. Toch komt inspecteur Inspecteur in zijn Moldau het dorp binnen rijden. Hij is...

Soms verbaas ik me er over hoe snel dingen kunnen veranderen. Laatst was ik bij iemand die allemaal winkelinventaris had verzameld. Het meeste was van net na de oorlog. Toen had je nog heel veel kleine winkeliers. Een beetje dorp had wel 40 bakkers. Die bakten brood, maar ze hadden bijvoorbeeld ook...

Ach, mijn kameraad, mijn vriendin, mijn enige zus, hoe liepen we samen eens in lang-vergeten tijden zij aan zij de lange weg en hoe zou ik voorgoed aan je zijde willen lopen over de lange, bochtige en kronkelend-onvoorspelbare weg van het leven. Een nieuwe dag is aangebroken, een nieuwe winter...

Het huis ligt daar enigszins geïsoleerd en het is buiten de bebouwde kom van het dorp Heeze gesitueerd. Mijn dierbare zus en zwager hebben daar al veertig jaar hun domicilie. Een zwarte hond, genaamd Fendel, houdt de wacht en de roodbruine kippen worden bewaakt door een trotse maar koppige haan...

De invasie (uit mijn verhalenbundel 'Prettig gestoorde ontmoetingen') Eigenlijk hadden we iets anders verwacht. Groene mannetjes met antennes op hun hoofd. Insecten met penissen. Humanoïde robots. Maar zoiets? Mevrouw Kweekpeer verwoordde het op de radio heel treffend. Ze zei: 'Op...

Ze zijn de deur uit. Allebei onze kinderen. Hoewel de deur uit ? Onze dochter Barbara woont samen met haar vriend Martijn in Den Haag. Beide ouders wonen in Brabant. Meestal komen ze om het weekeinde op bezoek. Gezellig weekendje Uden zeggen ze dan. "Dan kan ik van mijn dochter en schoonzoon...

Vlakbij een groot bos stond een groot kasteel met vier torens. Dat gebouw was pik- en pikzwart, van boven tot beneden. Daarom zag het er erg somber en griezelig uit. In de buurt van dat kasteel stonden helemaal geen huizen. Geen mens durfde daar naar binnen te gaan of ook maar dichtbij te...

Terwijl de rest van het land in het stof bijt, blijft Hilversum vrolijk aan de weg timmeren als een uit de kluiten gewassen dorp, met een hart van steen. Natuurlijk is het puur om de natuur te doen. Alsof de stadsbus naar bloemetjes ruikt. Nog even en we dansen om een vuur, sing Hallelujah want het...

...eens moeten kijken naar Jordanië. In dat land, met nog niet de helft van het aantal inwoners van Nederland, worden meer dan 600.000 vluchtelingen opgevangen. Het grootste deel daarvan woont in dorpen en steden. Ik vind veel Nederlanders, vergeleken bij de inwoners van landen als Jordanië, dan...

In de buitenlucht van Maarhuizen (iets voorbij het mooiste dorp van Nederland) wordt vanaf deze week bijna dagelijks tot medio september een voorstelling gespeeld over het leven van de Groninger Johan Willem Ripperda, die het in 1724 bracht tot eerste minister van Spanje (!). Bert Visscher speelt...

Het moest in deze buurt zijn. Langzaam stijgend heuvelland, dat plotseling afbrak bij steile rotsen bij de kust. Bij een inham lag een wit huis. Hij reed er naar toe. Uit de tuin kwam een vrouw die hem vragend aanzag. ‘Goede morgen.’ ‘Goede morgen.’ ‘Kan ik je helpen?’ Hij haalde...

Wie ben jij? waarom dit lijden? geef me je naam.. je hoeft je niet te haasten zoon van Afrika tijd is al wat we hebben spring er zorgvuldig mee om, want haast brengt je ook niet sneller naar de toekomst zoon van Afrika ons volk is er een van kleur, je ziet het en je proeft...

Negenenvijftig jaar geleden heeft de onverbiddelijke dood haar jonge echtgenoot overvallen en nog legt de weduwe bloemen op zijn graf. Haar negentigste verjaardag nadert en ze is teruggekeerd naar het dorp van haar huwelijksjaren waar men haar kent, waar de nu oud geworden vrienden uit haar jonge...