Alle inzendingen over emoties

‘Hoi buurman, even aan de wandel?’ ‘Ja, ik heb zin om iets op te halen.’ ‘Kun je dan niet beter met de auto gaan, de lucht dreigt.’ ‘Nou nee dan lukt het me niet om het op te halen. Dan moet ik te veel opletten. Ik moet mijn zinnen dan te veel bij het autorijden houden. En...

Op mijn dagelijkse wandeling loop ik even langs de vaart. Ik meende er een moedereend met jonkies te zien zwemmen. Jawel hoor, daar zwemmen ze. Een trotse moedereend met een stuk of acht donzige geelkoppige bolletjes driftig achter haar aan peddelend. Hopelijk kan een eend niet echt goed tellen of...

'Ik ben in een vreselijke dip beland, gatverdamme Paulus, wat is het leven toch vreselijk unfair en onvolmaakt!', zegt Koen Konijn tegen één van zijn beste vrienden. 'Kun je iets meer specificeren!', zegt Paulus, die zijn neus met cocaïne vult. 'Nou, ik bedoel het overlijden van Sandy, man,...

Toen de jeugdpsychiater die herfstmiddag vroeg waarom Bjarne Gosse dacht dat hij verliefd was op Kees Broodakker bleef hij hem in eerste instantie een antwoord schuldig. Diep snoof hij de geuren van de herfst in zijn neus, die alle puurheid van het leven wilde proeven. Het raam stond open om de...

Een lief en altijd vrolijk, spontaan en zorgzaam meisje. Staat altijd voor iedereen klaar en niks is haar teveel. Dat is hoe vele mij omschrijven. En true, ben jij lief voor mij, dan ben ik lief voor jou. Maar altijd vrolijk? Nee, de buiten wereld hoeft niet te zien, dat ook ik, kan huilen....

Kabouter Pim Harmsen woont al zijn hele leven in de Verhildersum-borg op Wierde 40 in Leens. Hij durft er zijn olijke puntmuts om te verwedden, dat het nu toch al wel zo'n twee eeuwen geleden is, toen hij zijn intrek nam. Hij heeft de deftige barones Willeke Onsta mog gadegeslagen, toen zij in...

Ons land is bedolven onder een deken gemaakt van crisis, een nieuw materiaal wat uitgevonden is en in vrijwel alle sectoren wordt gebruikt dus! Een meegaande stof, een materiaal wat zo buigzaam is als een elastiekje en net zo stevig dus? Zo sterk dat het bij iedereen, achter welke voordeur dan ook,...

Ik hoorde mijn naam weerklinken in de Kringloopwinkel. "Ien" noemde ze mij; het was de naam "Ien", afgeleid van mijn werkelijke naam "Ineke" die ik graag hoor weerklinken en uit verre, verre diepten, uit onachterhaalbare verten, uit een zo ver verleden herinnerde ik mij de vrouwengroep,...

Vanmorgen niet al te vroeg opgestaan, dat doe ik meestal niet op zondag, want laat me maar eerlijk wezen de zondag vind ik de minst leuke dag van de week. Zelfs het vooruitzicht dat de eerste serieuze voetbalwedstrijd van het nieuwe seizoen, vanavond om de Johan Cruijff Schaal, zoals die meestal op...

“Daar waar dwaze vertellingen waren in zuchtend landschap van andere verhalen kwam ze hem tegen, zwerver in zijn onderbroek. Ze wist dat hij arm was, dat hij niet veel geld had om van te leven. Onderweg, ze was op weg naar bezieling, zoals dat zich liet voelen, nu de reis zich moest...

Een herinnering houdt mijn beste vriendin levend aan de man die mijn vader was en wiens genen krioelen in mijn bloed en aderen. En zo herleeft hij, leeft hij voort als had niet het graf zijn terugkeer en wederopstanding voor altijd onmogelijk gemaakt, verhinderd en verboden... In mijn...

Nog altijd verblijft hij daar, is hij daar, in de inrichting, zijn miserabele thuis, zijn verblijfplaats. Daar denkt hij aan mij, wacht hij op mij, die hij altijd zozeer verwelkomt, naar wiens komst hij zozeer uitziet. Onbekend blijft mij altijd hoe in zijn zozeer gemankeerde brein de...

Een Regiotaxi hobbelt voort als een mislukte cakewalk door de straten, die alle de naam van een componist toebedeeld hebben gekregen. In de Massenetstraat stapt mevrouw in en vervolgens vloeien vele klachten van haar lippen. Diepe rimpels, lopend van ooghoek naar mondhoek, tekenen haar gezicht en...

Zijn jullie ook zo blij, zo geweldig blij met alles wat er gebeurt momenteel? Blij met de shit die de titel ‘oorlog‘ heeft, blij met de dwaze capriolen omtrent het mishandelen van vrouwen, oké het is ver weg maar toch - haalt het ons land in? Zo blij met de huidige gang van zaken omtrent de...

Tja, wat zou ik moeten antwoorden, als iemand mij eens vroeg: "In welk laatje zijn jouw verhalen thuis te brengen?" Dat zou weleens aanleiding tot een wijd uiteenlopend gesprekje kunnen geven. Ik weet dat mijn verhalen een kinderlijk aanzien hebben en eenvoudig van draad en opzet zijn. Zijn het...

In de herfst van 1986 verbleef Bjarne soms uren of hele avonden in zijn fantasiestad Amsturia, waar schilders aan het werk waren met het vol kladderen van grote vellen papier. Het was een experimentele periode, waarbij Bjarne zich dikwijls afvroeg wat de zin was van het leven. Waren er verborgen...

Om nou te zeggen dat ik me door reclame laat beïnvloeden; ik dacht het niet. Toch weet ik dat we onbewust toch worden beïnvloed, ook al proberen we slechts dat te kopen wat we nodig heb. Ik ken iemand uit de buurt die als ze gaat winkelen dat koopt wat het in de aanbieding is. Bij die figuur...

Door de duisternis die de wereld ook in de vroege morgenuren overspoelt ben ik opnieuw op weg gegaan en passeerde ik de gebouwen van de GGZ. Onder meer die heilloze, nu verlichte vergaderzaal waarin ik eens mijn zinloze en onbetaalde notuleerwerk verrichtte terwijl de andere deelnemers aan de...

De morgenhemel toont vele tinten; zij licht kleurrijk op. Weer is een dag aangebroken in de Nassaustraat, die meetellen zal voor de eeuwigheid. Het licht werpt dartelende, wervelende vlekken op de wanden van mijn kamer, altijd anders, altijd fascinerend. Het speelt over het jeugdportret uit mijn...

Het was alsof het in oktober nog zomer was, hoewel ik afscheid heb moeten nemen van de zomer en tevens van de zomer van mijn leven. Op mijn wandeling passeerde ik de Lange Nieuwstraat die zich links en rechts van me uitstrekte en nam ik het straatnaambord welhaast verbaasd in ogenschouw; was dit...

‘Wat zeg je?’ vraagt mijn vrouw. ‘Ik moet weer eens naar de brillenboer.’ ‘O, dat kan vanmiddag wel,’ meende ze. Ik vind het prettig als ze even meegaat, dan kan ze gelijk het montuur beoordelen. Mijn ogen zijn namelijk van een dusdanige kwaliteit dat als ik het nieuwe montuur zonder...

'Je gaat me toch niet vertellen dat je als ik met je vrij aan een hostie ligt te denken? Ik lach me slap, zeg.' uit 'Vals licht', Joost Zwagerman Sinds de roomse jongeling Evermoed van Bevervoorden verkering heeft met de protestantse deerne Anemone Vrijthoff komt hij ook geregeld in de Oude...

We hadden plaatsgenomen op een van de houten banken die in lange rijen staan opgesteld in onze stationshal; mijn beste vriendin en ik. Door de jaren heen stond ze aan mijn zijde en verdroeg ze zelfs met groot geduld al mijn strapatzen, nukken en grillen, aantijgingen en aanvallen. De kou van...

Het kolderieke orgeltje in de Nederlands Hervormde kerk van Ballum doet wat alle protestantse orgels in Nederland doen; hij braakt weemoedige orgelklanken uit, die de zenuwen van ieder aanwezig kerklid op de proef stelt. Voor de hoog sensitieve Ritske Terpstra is dat orgeltje een afschuwelijk...

Hij had zijn "carrière" in de psychiatrie voltooid. Hij kende het diepgaande leed. Hij had besloten tot de zorg voor ouderen. Zijn hart was gesmeed op het aambeeld van het leven en het resoneerde met de harten van de slachtoffers en gedupeerden op dezelfde toon, met dezelfde melodie. Uiterst...

Wie zich aangetrokken voelt tot het parcours dat ik met de taxi aflegde in Tilburg Noord en omgeving, op weg naar de inrichting waarin mijn broer sinds jaar en dag verblijft, moet wel zand of een andere substantie in de ogen hebben. We passeerden een merkwaardig desolaat water, een grote vijver...

Hier moest het zijn, het sombere denken. Het donkerde in de liefdesuren. Bjarne liep in de schaduw van de nacht. Het liet hem niet los, de inhoud en de vorm in de leegte van de ruimte. Geestelijke armoede van zondaars verzamelde zich als nachtmerries in het duister. Bjarne gaf het niet op, de...

Op de vele muziekklanken na is het veelal muisstil in de Stedelijke Academie voor Muziek Woord & Dans op het Academieplein 17 in Turnhout. De meeste leraren en leerlingen praten heel rustig, gedempt en afgewogen met elkaar. Er hangt nu eenmaal een vreemd soort heilige sfeer rondom de artistieke...

Het valt het geniale nieuwetijdsmens Gérard Jolie niet mee om zich in de geestdodende schoolsystemen staande te houden. Het klakkeloos overnemen van saaie kennis zit niet in zijn bloed en hij gaat veel liever zelf op avontuur in de geestelijke werelden. Hij verveelt zich stierlijk bij dat...

Ik moest wat soebatten bij de bloemenzaak om de azalea te bestellen. De tranen stonden me in de ogen: verdriet om de ruzies en conflicten die nolens volens waren opgelaaid als een niet te stelpen vuur tussen mij en mijn beste vriendin. Het moest een mooie azalea worden in een fraaie,...