Alle inzendingen over film

...komen. Ik schreef een gedicht aan een klasgenoot. Het ging over een vogel die op zoek was naar een veilig onderkomen. De film was laatst op de televisie. Opgedoken uit een oud archief. De beelden waren uiteraard niet veranderd.

...mogelijke reacties op zijn nu al legendarische film, die de democratie in Marokko ten goede komt, al zullen veel dat nu nog niet willen en kunnen beseffen. Nabil vermoedt dat Theo van Gogh daar ook zo over dacht, toen hij 'Submission' maakte. Nabil heeft inmiddels wel lijfwachten ingehuurd,...

...avondje erbij zijn, een van de eersten zijn. Carice en Jelka, tweelingzussen om van te smullen! En ik vond 'De Tweeling' al een hartverscheurende film!... (Nee, ik wil niets meer van Carice, mochten jullie dat denken vanwege eerdere uitspraken over haar schone gestalte, wat euforisch...

...worden we erg verwend met mooie filmen, computerprogramma 's en allerlei boeken met onnoemelijk veel afbeeldingen. Mensen van enkele eeuwen terug moesten het zonder deze dingen stellen. Daarom juist konden deze mensen toen hun eigen verbeelding sterker laten werken en zelf zich...

...als vanouds weer voor de geest. Je zag de film als het ware opnieuw. Ondanks dat het een openluchtconcert was, verwaaiden de klanken niet en was de akoestiek verrassend goed te noemen. Aan het eind van dit concert brak de zon door en voelde ik hem branden op mijn gezicht. Zo waren de...

...de filmrecensenten overeenstemming over wat een film de moeite waard maakt. Geldt dat ook voor columns? Ik spreek mensen die de columns van Youp (NRC) het geestige einde vinden. Maar een columnist op deze site ervaart Youps bijdragen als tenenkrommend. En ik sprak een oude dame van 92 die...

...zijn op onze Carice, want ze schittert in vele films en heeft wereldwijd succes en terecht, want ze steekt boven de massa uit. Ze is meer dan weergaloos. Omdat ze nog geen vaste man heeft gevonden houd ik me aanbevolen, ben knap en interessant genoeg, weet alleen niet hoe ik haar kan bereiken....

...leed je aan een postnatale depressie. Ook zou Long je ontrouw zijn geweest, maar dat staat niet met zekerheid vast. Je speelde in meer dan veertig films en je liet twee onvoltooide films achter; 'The Lotus Lamp' en 'Blue and Black', die een speciale prijs kreeg. In 1995 verscheen je op...

...woning, vanwege je pleinvrees. Je tweede, eigen film is 'The Heart Is Deceitful Above All Things', gebaseerd op een boek van Laura Victoria Albert (1965, New York). Je schreef verhalen in literaire bladen en je roman 'Ik hou van jou Kirk' verscheen. Je was model voor het merk 'Miss Sixty'....

...en de uitputting gestorven. Daarna toont de film de laatste weken van haar leven. Ze ontmoet diverse mensen, maar geen van hen leert haar werkelijk kennen. Velen hebben spijt dat ze haar hebben laten gaan of weggestuurd. Ze wast auto's om te overleven. Een automonteur doet het met haar in...

...jij samen met Jacques Prévert een radicale film schrijven en regisseren. Jouw stressvolle gedrag werd steeds grilliger. Op 13 april 1932 pleegde jij zelfdoding door in Parijs een overdosis Veronal te nemen. Jij werd 24 jaar en jij bent in de Cimetière du Montparnasse begraven. Denise...

...je wegens een zedendelict in de gevangenis had gezeten en dat je al twintig jaar geen contact meer met je familie had, de tijd van je extraordinaire filmwerk. Je hebt de ware reden van je zeemansgraf voor altijd geheim gehouden, zoals je ook niet graag gefotografeerd of geïnterviewd wilde...

In een lange scène fietsen Staphorsters tussen hoog opgeschoten polieren richting hun kerk: de Grote Kerk. Het is een Italiaans decor: de verticale lijnen van de bomen doorsnijden de horizontale lijn van de weg waarop de stemmig zwart geklede fietsers zich traag voortbewegen. Ze liggen voorover...

...songs op de soundtrack zette. In deze laatste film van jou speelde Sebastian ook mee. De distributie stokte helaas. Je publiceerde de dichtbundel 'You don't know what you want, do you?' en je gaf openbare lezingen/discussies in The King's Head Theatre. Dit werk is te vergelijken met...

...Je vond dat hij kil reageerde op je aanstaande filmrollen en de bloemen, die hij je stuurde, liet je weggooien. Op maandag 3 juni 2013 heb je zelfdoding gepleegd door jezelf op te hangen aan de plafondventilator in je slaapkamer van je huis in de voorstad Juhu van Mumbai. Je bent niet lang...

...is een met de hand ingekleurd exemplaar van deze film teruggevonden, en dat wonder van cinematografisch vernuft mogen wij thans via het scherm in de huiskamer volgen. Vertegenwoordigers van werkelijk alle denkbare geslachten zullen hierin cultus-elementen ontdekken. En als u, (tal van) dames naar...

...en heeft veel moois gemist. Bijgevoegd 25(!) films die allemaal het aanzien waard zijn, zonder dat daar veel dominees, boze vaders en blote tieten aan te pas komen. Gaat dat zien, cultuurbarbaren. 1 Spoorloos (George Sluizer) - 1988 2 Lap rouge (Lodewijk Crijns) - 1996 3 De...

...die je toekomstbeeld volkomen omver kegelen, nooit voor geleerd maar toch voor je kiezen. Soms zet ik mijn tanden er in, aan weerszijden van de film, 18 beelden per seconde geven een deel van mijn leven weer, terugkijkend achter het scherm. Sprekend in kleur besef ik hoe stom ik ben geweest.

...is...! >>> <<< Na het zien van de verfilming van MUMBAI en die talloze voorbeelden van moslimterreur zakt de moed menigeen in de schoenen. Uiteindelijk is het een vorm van respect voor andersgelovigen. Waarom zou je schelden, afkraken, gewelddadig en begrip-zowel als respectloos...

...in Irak. Het getuigt van lef om een film te maken over een zittende president. Alleen als je Oliver Stone heet, kom je daarmee weg. Hij heeft een voor mijn gevoel zeer levensecht beeld geschetst van het presidentschap en het leven van George W. Bush. Josh Brolin lijkt ook nog op hem -...

...van zijn eerlijk verworven puppie. Wereldberoemd blijft ontroeren, die speech. Langella klaagt nu in interviews dat iedereen begint over dat hondje in de film: ‘Hou op. IK heb dat hondje toch niet nodig om contact te voelen’. Ja hallo dan moet je geen Nixon spelen! Houdt u van honden...

...is weet ik niet en zal ik nooit weten want ik hoef ‘m niet te zien. Vorige week vroeg een collega of ik zin had om mee te gaan naar die film. Ik bekeek de man meteen met andere ogen. Onopvallend hemd, spijkerbroek, a-modieuze schoenen, geen puntoren. Zou dit een Trekkie zijn?

In Oss stapt een man in de trein. Hij gaat naast mij zitten, opent zijn notebook en begint zwijgend te lezen. Tegenover hem zit een meisje van een jaar of zeven dat met heldere ogen onbevreesd de wereld inkijkt. Ze is nogal geïnteresseerd in de lezende man. Haar nieuwsgierigheid wordt blijkbaar...

...zaten oude avondjurken die ze droeg in bekende films, herinneringen uit haar glorietijd waar ze geen afscheid van kon nemen en wat ons nu vertelt hoe vergankelijk uiterlijkheid is en hoe wreed het leven kan zijn. Ik vraag mij af hoe vaak ze de jurken, alleen in haar kamer met de deur op slot,...

Het prettige van een film bij de commerciële zenders is, dat je je nooit hoeft af te vragen of hij goed is. Hij is immers al honderd keer eerder uitgezonden.

...werkt. Helaas speel ik geen rol in een film, noch is er een hoofdprijs voor me weggelegd. Dus word ik ook niet geliefder bij mijn woon-werkverkeersgenoten. Maar net als Bill Murray zit ik gevangen in een dagelijkse sleur van zich steeds herhalende gebeurtenissen. Hoewel… eergisteren...

...even later voor prutschilder uitmaakt. De film in vier delen verschijnt begin volgend jaar op televisie. Ik ben ook zo'n blijde oen! Toch ben ik dankbaar dat 'Rembrandt' mij spontaan gegroet heeft, hij herkende blijkbaar iets in mij, ik had ook acteur kunnen worden inplaats van auteur,...

...mens heeft wel iets bijzonders schrijft hij maar te weinig. Wij passen beter schreef Dresden in een roman. Ik heb er nu dankzij de film vrede mee. Trouwens, Fabrikware der Natur heeft ook wel iets. * Maatstaf 9/10: S.Dresden – De biografie als valstrik, blz 48

...waar mensen aan doodgaan, die zouden meteen stilgelegd moeten worden, is mijn mening. Of je er nog iets mee redt, geen idee, maar het kijken naar die geweldige film heeft me wel gewezen op het misbruik wat we met zijn allen doen, misbruik maken van Moeder Aarde, daarom ben ik blij gekeken...

Ik kijk liever naar de herhalingen van 'Toen was geluk heel gewoon', waarbij vriendje Stokvis zo humoristisch ad rem is, dan naar 'Derrick', waarbij ik steeds de terechte satire van Jiskefet voor me zie. Liever die dikke pens van Gerard Cox dan dat oeverloze gezever van Herr Derrick!