Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De meest extreme aanklacht

(voor Norah Patricia Morris (1927 - 1982))

Je bent geboren op 29 oktober 1927 in Pontypool.
Je studeerde drama aan de Royal Academy of Dramatic Art in Londen.
Eind jaren veertig verscheen je op de televisie in 'Romeo en Julia'. Daarna verscheen je in de misdaadsfilms 'Black Memory' en 'A Gunman has escaped'.
Je artiestennaam was Jane Arden en naast actrice was je regisseuse, scenarioschrijfster, toneelschrijfster, songwriter en dichteres.
Je verbleef in Amerika en in de jaren vijftig trouwde je met de Engelse tv-regisseur/scenarist Philip Saville. Jullie woonden in Hampstead en in 1953 werd jullie zoon Sebastian geboren, in 1958 jullie zoon Dominic en later dochter Elizabeth.

Philip kreeg in de jaren zestig een affaire met de kunstenares Pauline Boty, die voor hem gewerkt had. Ze was Pop Art kunstschilderes. Ze overleed op haar achtentwintigste door kanker, terwijl haar dochter Katy vijf maanden eerder was geboren. Om haar weigerde ze chemotherapie en tegen de pijn rookte ze marihuana.

Je hield je bezig met feminisme en je begon een relatie met de regisseur Jack Bond, met wie je ook een lang samenwerkingsverband aanging.
In New York interviewde je twee weken lang Salvador Dali, die jouw 'onvoldoende onderdanig' vond. Via hem kwam je ook in contact met Andy Warhol.

Je had succes met je komische tv-drama 'Curtains for Harry', met Richard Lester geschreven.
Je speelde in je eigen toneelstuk 'The Party', een familiedrama in Kilburn. Je speelde samen met Charles Laughton, Harold Pinter, Alan Bates en Albert Finney.
Je werk werd steeds radicaler, ook vanwege de anti-psychiatrie beweging. Je speelde de hoofdrol in jouw film 'Separation' en je schreef het toneelstuk 'Vagina Rex and the Gas Oven', met in de hoofdrollen Victor Spinetti en Sheila Allen. Het trok zes weken volle zalen in het Arts Lab.

In 1970 vormde je de radicale, feministische theatergroep 'Holocaust' en je schreef het toneelstuk 'The Holocaust', en regisseerde wat later de film 'The Other Side of the Underneath'. Deze werd ook op het Londen Film Festival vertoond, waar de film voor veel ophef zorgde. De film is een mythe geworden, met een schizofrene hoofdpersoon, die een zenuwinzinking heeft, inclusief schokkende gewelddadigheid en helse sferen.

Midden jaren zeventig maakte je lange reizen naar Noord-Afrika en India. Je werk werd steeds meer een persoonlijke zoektocht naar spiritualiteit. Je laatste twee samenwerkingen met Jack Bond waren de films 'Vibration' en het futuristische 'Anti-Clock', waarbij je eigen songs op de soundtrack zette. In deze laatste film van jou speelde Sebastian ook mee. De distributie stokte helaas.

Je publiceerde de dichtbundel 'You don't know what you want, do you?' en je gaf openbare lezingen/discussies in The King's Head Theatre. Dit werk is te vergelijken met 'The Ashley Book of Knots' van de Schotse psychiater Ronald David Laing.

Op 20 december 1982 pleegde je zelfdoding in Noord-Yorkshire. Je werd vijfenvijftig jaar en je bent begraven in de West Cemetery in Darlington, maar begin 2011 ben je herbegraven in de Highgate Cemetery in Londen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 5 september 2013


Geplaatst in de categorie: idool

1.8 met 4 stemmen 63



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)