Alle inzendingen over herinnering

Wat heb je aan overdaad, het maakt je onrustig. Toen ik door mijn huis liep, zag ik veel spullen die niks waard zijn. Op zolder en in de schuur hetzelfde liedje. Het ligt er maar en je gebruikt het niet. Zo heb ik de eigenschap in winkels goedkope dingen te kopen, die eigenlijk helemaal niet mooi...

...expres bepaalde zaken. Sommigen hebben bepaalde herinneringen verdrongen en sommigen hebben er zaken bij verzonnen. In Haren is er ook nogal geroddeld. Dus om dan uit te zoeken wat echt gebeurde – dat lukt niet. En toch doe ik samen met een collega een poging. Leuk werk. Spannend. Vaker dan...

...het altijd 'chinezen'. Vandaar.' Ze lacht herinnering. Op een verjaardag vragen wat gasten over het wel en wee van de plaatselijke slachterij. De jarige legt uit: 'Het gaat goed, vooral dankzij de export naar China. De Chinezen lusten letterlijk van het hele varken. Staarten, poten,...

In korte tijd zijn meerdere voetballertjes aan hartstilstand overleden en enkele asielzoekers verdronken afgelopen zomer omdat ze niet konden zwemmen. Daar schrikken we van. We prakkiseren over hoe sportdeelname voorheen werd gereguleerd. Dat weet ik nog goed. De sportbond waarbij je je aansloot...

...versleten na zes leerjaren, zoals alles versleten raakt en haar charmes verliest. Haar trouwe dienst en de herinnering aan Haar, die haar mij eens schonk, zal ik nooit vergeten......

...zelf wel,’ zei hij om de niet te winnen discussie uit de weg te gaan. Ik ben bang dat het nog moet gebeuren. Ach, dat soort herinneringen komen soms nog weleens bovendrijven, als ik met een droogdoek in handen sta om de vaat te drogen.

Tot mijn verrassing werden de twee grote, fraaie boeketten aan huis bezorgd; kennelijk als dank voor mijn redactioneel werk voor een wijkkrant en voor mijn notuleerwerk. De hoofdredacteur van genoemde krant had zich uitermate bezorgd en zorgzaam getoond om mijn longziekte, maar al te spoedig,...

Hij was, zoals ik, "bezoekvrijwilliger" geworden, na eveneens, zoals ik, jarenlang de notulen voor een cliëntenraad verzorgd te hebben. Helaas was lang geleden de cliëntenraad fataal en onherroepelijk op de Raad van Bestuur en het management gebotst. Een "point of no return" en een rechtszaak...

Als de verkeersaders die leiden naar de diverse, uitgestrekte natuurgebieden van Midden-Brabant zijn dichtgeslibd wegens wegwerkzaamheden of files of als mijn wandelgenote een blessure aan haar been heeft, die haar noopt tot kortere afstanden, kiezen we als uitwijkplaats en toevluchtsoord vaak het...

Toen ik was neergeknield langs een landelijke weg, ontvouwde zich een kleine wereld voor mijn ogen; een klein, petieterig maar wonderbaarlijk universum.... Daar stond een minuscuul lieflijk plantje met lichtblauwe bloempjes; geworteld in de harde zandgrond en opgeschoten, streed het de strijd...

De lange weg ligt vóór ons, nog onbetreden door onze voeten; modderig, bezaaid met plassen door het recente onweer. Langgerekte schaduwen als van september vlijen zich over het pad en ik raap een gladde steen op die mijn hand juist kan omvatten. De zware donkergroene deur van het pittoreske...

Drie trotse vlaggen zijn naast elkaar geplant op het dak van ons nieuwe stadhuis en een ervan is zelfs de LHBTi-vlag en grote letters op de gevel geven de naam weer van mijn geboortestad: "Tilburg" Eens mocht ik de verbouwing en renovatie van het monumentale pand "van binnenuit" aanschouwen:...

Mijn oude vader, die kwetsbaar, gevoelig en naïef was zoals ik omdat ik zijn genen, zijn DNA draag in mijn cellen; mijn oude vader, die een "genie van het lijden" was en wiens portret ik koester, schreef eens, in vroeger dagen met bevende hand de kapitaalsvergelijking uit, zoals vaders doen die...

De dames en heren van de Verenigde Senioren Partij kwamen bijeen in een ruimte op de bovenste etage van ons voormalige gemeentehuis. Het lokaal bood een grandioos en spectaculair uitzicht over de mij zo vertrouwde stad. Ik had me opgeworpen als hun notuliste. De complimenten over mijn...

Het was zelden verbijsterend onaangenaam op de Afdeling Tekstverwerking van het grote kantoor. De cheffin, mevrouw J., soms gekleed in een roze wollen jurk, waakte zoals een kloek over haar kippen waakt over de aan haar zorgen toevertrouwde typistes. Een poster van een lieflijk veulen hing tegen de...

De personeelsleden waren bijeengekomen en hadden zich rond de tafel geschaard. Altijd nog had ik gehoopt en vertrouwd dat de chef, die mij aanvankelijk verheerlijkt had, mij goedgunstig zou zijn. Maar mijn tranen moesten vloeien - en allerminst voor de eerste keer- toen mijn ontslag werd...

Buslijn zeven "legt aan" bij haar halte aan de Dillenburglaan als een trots schip aan de kade. Boven haar voorruit blinken de oranje letters van haar bestemming: "West, Twee Steden Zkh". Ze is op weg naar mijn wijk, waar mijn mensen wonen, voor wie ik eens werkte, wier verhaal ik beluisterde,...

In de avond staat Woonzorgcentrum "De Kivitshorst" in de schijnwerpers. Stalen trappen staan tegen de gevel die voeren naar de hogere verdiepingen. De nieuwbouw is in volle gang. Eens was ik als vaste maar vrijwillige journaliste welkom in de zalen, kamers en gangen van "De Kivitshorst"....

...sluit. Niet meer te stuiten en onkanaliseerbare herinneringen dringen het herenhuis binnen langs toegetrokken overgordijnen en afgesloten deuren. Het licht dempt als het duistert. Hannah, waar ben je? Met ouder worden weet zij precies hoelang een avond in haar korte jaren duren kan. Een venster...

Wat kunnen mensen toch ingewikkeld in elkaar zitten. Ik heb een lieve vriendin hoor, maar ik vind dat ze zich wel eens laat beïnvloeden door anderen. Ik had een leuke sinterklaasavond met haar en nog twee andere vrouwen. Erg gezellig en ik bedacht me dat ik alle reden had om dankbaar te zijn...

Als jonge kinderen tegen hun ouders in verweer gaan, blijkt hun eigenbelang(etje) onmiddellijk. Ouders staan met hun handen in het haar, omdat ze niet willen zeggen dat ze nog niet alles begrijpen. Als de kinderen de puberteit voorbij zijn en vol in het leven terechtkomen, gaan ze bepaalde zaken...

...alles dat ik heb gedaan en heb gelaten een smeulend gat heeft achtergelaten op een plek waar fijne herinneringen hadden moeten zitten. Slaap zacht.

...de tand des tijds de scherpe randjes van de nare herinneringen. Een licht verromantiseerd verleden blijft over; het aardrijkskundelokaal is nog even oud en afgetrapt, dat uitzicht uit het raam op de trap naar 'de tweede' geeft een gek schokje van herkenning en ondanks alle uitbreidingen is er...

In Duitsland liepen de kaasmeisjes rond en in Japan en omstreken dus de troostmeisjes. Persoonlijk ontleen ik heel veel troost aan een heerlijke, romige kaas, zodat ik zelden de meisjes nader beschouw die met troostende kaasstukjes rondlopen voorzien van de Hollandse driekleur op...

...kan onthouden wat iedereen belangrijk vindt. Dus eten we paaseieren, zonder ons af te vragen of we hier met een herinnering aan een religieus feest of met een heidens lenteritueel te maken hebben.

Hij stond zo stil en keek nieuwsgierig. Waar zou hij nu weer naar kijken, dacht ik. Het duurde wel 2 minuten dat turen. Daar moest ik toch het mijne van weten. Ik tilde iets van de tak omhoog om ook te kunnen kijken naar één of ander torretje. Dat verwachtte ik tenminste van mijn kat. Wat...

...en de “liefdesmachine”, maar vond alleen een herinnering aan haar, door te luisteren naar de erotische conversatie die de boeken met elkaar voerden. Ik dacht na over wat ze elkaar vertelden maar voelde tegelijkertijd dat het kennen van de taal der liefde niets met techniek te maken...

Hoe ga je om met ondraagbare pijn? Pijn die je niet sinds een dag voelt, maar al een hele tijd? Pijn waarvan je weet dat je hem niet kan omschrijven en je al geen moeite meer doet om het uit te leggen? Pijn die je handelingen belemmert en vooral je gedachten? Hoe ga je daar mee om? Is een avondje...

...heb ik een aantal foto’s gevonden Mensen, herinneringen, het verhaal áchter de foto. En toen keek ik plotseling in jouw geliefd gezicht. ik schrok ervan het was al De foto… weer zo lang geleden en toch ? het lijkt zo kort, want niets is vergeten Het trieste verhaal van...

...dromen. Zelfs al moet ik diep in mijn herinneringen gaan om mijn dromen terug te zien. De tijd is er nu voor gekomen, ik zal mijn oude zeer nu moeten loslaten. Wat niet gemakkelijk is, gewoon omdat het verdriet zo vertrouwd was. Het is voorbij: het is tijd om verder te gaan, je kunt...