Alle inzendingen over loods

Wat verloren is gegaan...! Uiteindelijk is niets verloren gegaan, is mijn leven verrijkt: de hobbyistische beroepen schrijver/dichter, lees: auteur en poëet zijn met de professie postbode en -bezorger samengekomen of zelfs samengesmolten. Zowel geestelijk als fysiek een bijeenkomen dat rijker...

(voor Jopie Huisman) Deze ruige man, een en al tragiek, maakte goudfonteinen van stinkende modderpoelen, was de schilderende Jezus van het Friese moerasland. Hij zag de schoonheid van het oude, het tot waardeloos gestigmatiseerde. Hij verhoogde de weggeworpen huisraad van het opgejaagde,...

De bevolking gaat nog steeds gebukt onder het juk van de vijand, zoveel is wel duidelijk intussen, maar wat ook duidelijk is, dat: zodra mensen roet in het eten gooien wat maatregelen betreft, we diezelfde vijand dus ook echt in leven houden want wat is het ( waargebeurde) geval? Susan werkt vanaf...

Het deel van Amsterdam-Oudwest waar ik woon droeg vroeger ‘koperen-knopen-kwartier’ als spottende bijnaam. In deze zeeheldenbuurt vonden de eerste stadsuitbreidingen plaats. Het laatst resterende weterinkje werd in 1959 gedempt. Begin twintigste eeuw woonden hier rijksbeambten en hun gezinnen,...

Tja, ik moest natuurlijk even zorgen dat de ontwenningsverschijnselen weer de andere kant opgingen en zo heb ik afgelopen week de gemeente onveilig gemaakt met een veilige gemeente-cabrio, ofwel de scoot! Vrijdags kwamen ze het rode gevaarte brengen en natuurlijk moest ik daar eventjes een ritje...

Wat een naar begin van de week, Johannes ( oftewel Johanna) is niet meer, als je hem wilt zien, moet je over een paar weken naar Naturalis, daar ligt ie dan waarschijnlijk en natuurlijk komen er dan weer discussies op gang, natuurlijk zijn er dan genoeg meningen die over en weer worden gespuid en...

Wallen tot op mijn enkels. Al een hele week. Ik heb waarschijnlijk iets goed fout gedaan bij de kinderen, want ze zijn me behoorlijk aan het straffen. Ik kom er helaas maar niet achter wat er aan schort, en hoe langer dat duurt, hoe langer zij het volhouden. Het begon allemaal toen ik weer...

In wiskunde ben ik nooit een ster geweest. Ik ben zelfs na twee jaar Mulo gestopt met die school omdat ik geregeld zat te huilen boven het Algebraboek. Ik ben toen naar de LTS gegaan om elektricien te worden, want dat was ‘het vak van de toekomst.’ Evengoed is er van mijn toekomst niet veel...

...wacht je een bijzondere modeshow in een koude loods. Bij de afslag mag je hopen op een goede uitslag. Uitgeknepen en uitgebuit wachten dan bange dagen in de Appiehappie of de Aldi en heel misschien in de frisse buitenlucht op een Hollandse markt. Sommigen onder ons ondergaan een ander lot. Dat...

Een vreemd gevoel van onbehagen omhulde haar als een te strakke jas. Ze kon het niet verklaren en besloot de buitendeur die nog steeds openstond te sluiten. Buiten hing er een vreemde stilte, er was geen geluid te horen. Door haar gevoel van onbehagen draaide ze de deur extra op slot, normaal...

...en ik herinner me het gebouw, bijna een loods, met het bolronde dak waarin we op die vrijdagavonden onze lichamen overgaven aan de streling van het water; het gebouw dat sinds korte tijd vervangen is door het architectonische kunstwerk en pronkstuk dat enigszins uit de toon valt bij de...

Het zal om- en nabij 1985 geweest zijn dat ik op het lumineuze idee kwam, na een reclame gezien te hebben, een dagje op stap te gaan met de trein, niet alleen omdat we vlak bij het station woonden, maar het aanbod was: treinreis, entree Madurodam, openbaar vervoer in den Haag en toegang tot de...

Mijn Facebookvriend Bert van Weenen vroeg me of hij mij een boekje van hem mocht opsturen. Dat mocht en ik liet mijn woonadres bij hem achter. Wel even gecheckt of het wel echt Bert was, want ja, tegenwoordig kun je het gevaar van alle kanten verwachten en zeker in de digitale wereld. Zo...

Terwijl ik vanmorgen ruim twee uur mocht luisteren naar een uitvoering op tv van het Brandenburg concerto no.1 in F major:I Allegro, door het Nederlands kamerorkest besef ik weer hoeveel mooie muziek wij eigenlijk ter beschikking hebben. Heel wat anders dan het concert in C ongesteld waar ik nu...

We staan te wachten in de hal van het tehuis, tot de glazen schuifdeuren beschilderd met een Tweemaster, zich openen. Voorzichtig stappen we naar buiten. Ze loopt beter dan ooit, de ‘sloffen’ die ze draagt vanwege haar ingezwachtelde onderbenen, geven haar ruimte. Ze leunt op mijn arm....

Dat je met lood aan je voeten door je huis sloft, kijkt naar je badkamervloer, de berg kleding op de grond in de kinderkamer. De trap, die wel een stofzuigbeurt kan gebruiken, de puinhoop aan toiletspullen in je slaapkamer, het nog te vouwen wasgoed, de mand met nog te wassen goed, ernaast. Dat...

Michael Moore staat bekend als een zeer linkse documentairemaker. De steeds oudere man loopt wat krom gebogen parlementsgebouwen en fabrieken binnen en stelt superscherpe vragen, en weet door handig te snijden de meest abjecte politici de meest abjecte uitspraken te laten doen. Maar misschien...

We staan te wachten in de hal van het verpleeghuis tot de met een Tweemaster beschilderde glazen schuifdeur, zich opent. Het tehuis, sinds enkele weken het onderkomen van mijn moeder. Voorzichtig stappen we naar buiten. Mijn moeder loopt beter dan ooit: de ‘sloffen’ die ze draagt vanwege haar...

Open Monumentendag. Ik dacht, ik waag het erop. Via internet leek mij Breda een goede optie. Ik had een twee literfles Spa bij me en een energiedrankje met biologische ingrediënten. Ik wilde allereerst graag het Kasteel van Breda bezoeken. Via het heerlijke park in de binnenstad, met die...

Het weekend staat te glunderen voor de deur. De avond rijpt en ik doe vanavond niets meer. Het plan om nog een glas te heffen in De Gesmolten Steen, een hippe tent in de stad, heb ik veilig opgeborgen in mijn binnenzak. Morgen vis ik het terug op, en vouw het open en dan gebeurt er iets. Er...

TOONREDE Leden van het Galakoor, in het spectrum van (on)mogelijkheden heeft u leden van het Galakoor de afgelopen vier jaar een enorme bouche gegeven, zeg maar stoot aan de emancipatie van lesbisch en homoseksueel zingen en alle afgeleide vormen daarvan. Het heeft mij als uw onvervalste...

De stad nestelt zich rond zeven heuvels. Ergens in zijn holte zetelt de macht. De brede stroom kronkelt, weg van de gewijde bron, opborrelend uit een kleine vallei. Ze slijpt het dal met het geduld van de druppel die de steen uitholt. Ik vlucht voor de spits, een steile klim langs de trap die...

Zij nipte van de kraag op het abdijbier. Haar lila bloes lag open, onthulde roomblank vel en de aanzet van een boezem. Iedereen kon de tepels raden, die het katoen doorboorden. Het lillend vlees om haar bekken gulpte over de riem. De late ploeg bij de verffabriek was een half uur...

Ondanks dat Loekie de Leeuw als een soort Henny Huisman is afgedankt vanwege zijn rimpels en stoffige maatpak, wordt hij jaarlijks voor de verkiezing van beste reclame weer van stal gehaald. Na afloop hiervan siert een gouden exemplaar de schoorsteenmantel van de reclamemaker mét smaak. Dat er...

(voor Lulu Wang) Ongrijpbaar zwemt zij sierlijk door het blauwe water (blauw van de kleurstoffen), alsof heel China in haar eenzame genen is samengeperst en zij niet van wijken weet. Zij veinst ongenaakbaarheid als een schild tegen haar fragiliteit. Intuïtief kent zij de krachtige werking van...

De vele wolken die over het land bewogen hadden de zomer een weemoedig karakter gegeven. De jeugdige Bjarne hield zichzelf in zijn fantasiewereld een nieuwe droom voor. Hij mocht alles aanraken wat hij lief vond. Frits de zwarte kater was helaas de enige die dat begreep. Emma kwam chagrijnig terug...

Met lood in mijn schoenen sta ik bij de voordeur. Licht uit balans gebracht door de alcohol, maar nuchter genoeg om in één vloeiende beweging de sleutel in het te slot doen en de deur open te maken. Als ik op mijn tenen mijn weg door het huis vervolg, helpt de donkere en verlaten woonkamer mij...

Afgelopen zondag Koot&Bie gezien. Op televisie. Wie of wat is Koot&Bie zullen vele jonge lezertjes zich afvragen. Koot&Bie staat voor Kees van Kooten en Wim de Bie die in de vorige eeuw satire bedreven op hoog niveau. Cor van der Laak, de vieze man, Bulle van Berkel, om maar een typetjes te noemen...

Er zou een feestelijke gebeurtenis; een optreden van een accordeonist en van een drummer plaatsvinden in een zaaltje van het Zorgcentrum, waarin mijn moeder de laatste tien jaar van haar leven heeft doorgebracht tot het tijdstip kwam van ziekte, dood, crematie en uitstrooiing van haar zilverwitte...

‘En wie ben jíj? Ik was 16 en verbaasd, bijna op het geïrriteerde af, over de manier waarop het mij gevraagd werd. De belangstelling naar wie ik was, wat ik deed en - later - hoe het met me ging; ik was er door uit het lood geslagen. Een volwassene, die je met vriendelijke en heldere...