Met mij mee
Wat verloren is gegaan...!
Uiteindelijk is niets verloren gegaan, is mijn leven verrijkt: de hobbyistische beroepen schrijver/dichter, lees: auteur en poëet zijn met de professie postbode en -bezorger samengekomen of zelfs samengesmolten. Zowel geestelijk als fysiek een bijeenkomen dat rijker is dan alle fysieke samensmeltingen tezamen, waarbij die van u en jou en uw en jouw partner en die van mij en mijn partner zonder twijfel een uitzondering vormen.
'Ik schrijf omdat ik het nodig heb en ik maak dingen die ik mooi vind. Ik hou van fictie, aangezien fictie situaties kan herstellen die verloren zijn gegaan'.*
Mijn leven is rijker geworden; naast mijn werk, reis ik over de wereld, waarbij ik nog één continent, namelijk dat waar Australië is gesitueerd, heb te gaan.
Waar ik na mijn dood terecht kom, heb ik geen weet van. In Australië, alwaar ik Sydney nog graag wil bezoeken, sluit ik mijn lange reizen af. Vanzelfsprekend wil ik nog wel naar mijn leven hier, samen met de vrouw van wie ik oprecht hou...!
>>><<<
Ooit droomde ik de tijd die ik nog had te gaan met de ziekte die ik (nog) niet als een loden last met mij mee hoef te slepen, maar daarentegen ook niet te negeren valt. Polycythemia Vera is helaas niet te ontkennen aangezien de confrontatie er iedere dag is:
- Medicatie die geslikt moet worden
- Mijn geheugen dat geenszins meer mijn geheugen is, gezien de intensieve training die zowel ik als mijn geheugen moeten hebben
ondergaan
Herhaling en opnieuw een herhaling; een herhaling van een herhaling dus. Tot je op zeker moment tot vervelens toe een herhaling van jezelf wordt. Maar goed, weliswaar op een heel ander niveau, functioneer ik in deze maatschappij. Overigens is met fictie lang niet alles terug te draaien en die ambitie moet je ook geenszins hebben, aangezien zo een streven slechts frustrerend werkt. Het leven kan beslist de moeite waard zijn, maar teugel en bind jezelf dan niet, want zo creëer je beperkingen die er geenszins hoeven te zijn.
Waarom zou ik mijzelf nog meer beperken dan mijn leven als gevolg van Polycythemia Vera zelf al heeft gedaan? Voor de duidelijkheid nogmaals: teugel en bind jezelf niet, want zo creëer je beperkingen die er geenszins hoeven te zijn...!
*uit: Café Dorian, Auteur: Gilles van der Loo, Van Oorschot, 240 blz., € 23,50
hotmail.comGeplaatst in de categorie: psychologie
Niets
39
Geef je reactie op deze inzending: