Alle inzendingen over meubelen

Sorry voor de dierenliefhebbers maar er zijn echt uitzonderingen en die bevestigen nog altijd de regel en dus: ziet ze iets naar binnen komen, roets- weg, jazeker, zo snel ging het, zelfs zo snel dat ze nog even dacht: ik zag het verkeerd? Maar ze zag het goed, bleek later en zo zat ze opgezadeld...

Vandaag was ik een heel flinke moeder. Gisteravond laat bedacht ik me dat ik wel eens naar mijn jongste zoon zou kunnen gaan. De koe bij de horens gepakt en ik ging dus vanmorgen. Eigenlijk had ik niet een speciaal doel, behalve de moeilijkheden bekijken, die er volgens mijn zoon...

De zon scheen fel op mijn meubelen. Stofdeeltjes dansten in de strepen licht, die mij zo vroeg in de middag hadden gewekt. Ik liet me uit mijn bed glijden, ging als een bolletje in het warme zonlicht liggen. Nu was ik dan, alles waar je als weldenkende jonge vrouw zo bang voor bent; niet wie ik...

Ik heb een vraag. Aan de KRO en aan Yvonne Jaspers en aan Nederland in het algemeen. Mag het nu eindelijk voorbij zijn, elk jaar dat gemuts met die gestoorde boeren en hun kansloze muurbloemen. Half Nederland op zondagavond gezellig samen voor de buis om te kijken naar een totaal vertekend beeld...

Mijn lijf schreeuwt, sufferd was er afgebleven, had het laten liggen, deed het nou gewoon niet! Dat dus, maar mijn hoofd zei: kom op An, je kunt het, ‘t irriteerde me grenze- en mateloos en daar moet je iets aan doen, dacht ik tenminste. Had ik het nou maar bij denken gelaten, had ik nou maar...

...van te maken. Ik vul de stapel aan met oude meubelen, anders wordt er via een Kringloopwinkel maar weer een of andere arme sukkel mee opgescheept. Zelf zal ik rond het vuur dansen met horens op mijn hoofd en bokkenpoten. Zo nu en dan werp ik een van mijn boeken in de vlammen, schreeuwend dat...

In de regen hebben we samen onze "architectuurwandeling" gemaakt, Georgeanne en ik. We zijn van start gegaan voor het groene, verweerde beeld waarvan de armen en handen zo welwillend gespreid zijn in een liefdevol en liefhebbend gebaar dat zo welsprekend en overduidelijk is, maar dat niemand nog...

Het zat er aan te komen. Het begon met een klein kuchje, dat langzaam aan in frequentie en heftigheid toenam. Ben je dan ziek? Alles functioneert nog, maar prettig is anders. Daar komt bij dat net op dat moment op mijn werk een crisisje bezworen moet worden. En wat ook niet helpt is dat ik...

Wanneer manlief op Vaderdag tegelijk jarig is, we nog steeds in die heel rare situatie zitten ondanks de versoepelingen, zegt dochter: Mam, bij ons in de tuin? Prima idee natuurlijk want wij wonen nou eenmaal toch kleiner en geweldig naar onze zin ook nog. Maar in deze tijd een verjaardag vieren,...

...tweedehands kleding, je vergapen aan vintage meubelen, of gewoon heel veel prullaria kopen die je eigenlijk niet nodig hebt: de kringloopwinkel is hip. Het aantal winkels groeit, net als het imago van tweedehands spullen. Zelfs derde-vierde-en-vijfde hands kleding is geen uitzondering meer....

Henk zat voor het raam en dronk van zijn koffie. Zeventig jaar was hij en redelijk gezond. Buiten was het slecht weer, de regen kletterde tegen de ramen. Dagenlang was het al somber en regenachtig in juni. Hij voelde zich bij dit weer nog eenzamer, nu zijn Loes er niet meer was. Vijf jaar geleden...

Ik ben gek op tweedehands. Mijn vrouw en kinderen zijn uitzonderingen, want voor de rest is het bij mij allemaal 2e-hands wat de klok slaat. Mij maak je niet blij met nieuw. Het nieuwste huis waar ik ooit ingewoond heb, stond ook garant voor mijn beroerdste tijd. Mijn eerste grote uitgave deed...

In Paddepoel, een wijk van Groningen met een naam die ik nooit begrepen heb, staan duizend of meer dezelfde huizen. Ik stond een keer op een dak van één van die huizen. Er was een ruim dakterras. Maar ik zag allemaal dezelfde daken. Straten vol dezelfde daken. Een zee van dezelfde daken. Ik...

...dat de moeder van Lida en een man bezig waren meubelen uit zijn huis te halen. Dat deed bij hem de deur dicht en hij rende naar zijn auto en reed met een bloedvaart naar zijn huis. Nu was hij even niet gelovig en dacht niet aan Gods geboden, maar nam meteen zware maatregelen. Hij pakte een...

Ik woon tegenover een station in de Randstad. Een doorsnee NS-station met een taxistandplaats, een bushalte met bijbehorende abri verlucht met Doutzen Kroes en een continu schuimbekkende fontein vanwege een overdosis Witte Reus gedoneerd door de OV-schooljeugd. Naast de ingang bevindt zich een AKO...

...stoel was een pronkstuk. Bjarne had er graag nog een tafeltje in dezelfde stijl bij gehad, maar daar stak Jan Boter een stokje voor. Jan was gehecht geraakt aan de meubelen van Emma, met wie hij vanwege de omstandigheden was getrouwd. Bjarne kon hem daarin geen ongelijk geven. Hij was...

De tijd heeft zich weer gestaag een weg gebaand door de zwarte brij van de nacht. De eerste tere zonnevlekken dwarrelen speels over de vloer, als vlinders in een rondedans, stofjes dwarrelen in een niet te stuiten spel, opstijgend naar de welkome warmte. De ragfijne zachte gordijnen wiegen en...

...appartement, dat vol stond met kunst en oude meubelen. Nadat ik goedemorgen gezoend was door die mooie volle lippen en een douche had genomen gingen we weg. Hij nam me mee naar Quartier Latin waar we op de hoek van een straat een klein tentje binnen gingen. We bestelden café au lait en warme...

De informatiebrief van Ziggo stelt U en mij gerust. U en ik kunnen zélf onze 3-in-1 pakket installeren, zelfs als U en ik twee linkerhanden hebben. Een foto van een senior suggereert dat óók bewoners van zorgcentra het allemaal zelf kunnen. Mijn twee rechterhanden én het niet ontbreken van...

Henk, een bankemployé had zijn meisje Ingrid leren kennen bij dezelfde bank. Ze ontmoetten elkaar vaak in de kantine. Toen ze een keer alleen aan een tafel zat te lunchen waagde Henk het te vragen bij haar te komen zitten. Zij had al eerder opgemerkt, dat hij liefdevol naar haar keek. Ze vond hem...

Waar ik me weleens aan zou willen wagen, is een kleine voorspelling van de toekomst. Hoe ziet het leven er over veertig jaar eruit? Ik heb eigenlijk geen idee en weet: deze voorspelling is even nutteloos als leuk. Want de kans dat ik er naast zal zitten, is een tikkie groter dan dat ik het goed...

Opa Bastiaan zat in zijn gezellige huiskamer, omringd door zijn vijf kleinkinderen. Hij vertelde een door hemzelf verzonnen verhaaltje. De drie jongetjes en de twee meisjes luisterden geboeid. Opa's stem klonk zo aangenaam: "Wat jullie nu horen, gebeurde in een groot deftig huis. 's Nachts,...

...je maakte ook sieraden, tapijten, behang, meubelen en decors. Je ontwierp de Fouquet-galerie, zowel van buiten als van binnen helemaal door jou gedaan, tot in elk sierlijk detail. Je schilderde nog vele jonge, ideale vrouwen, soms met ontbloot bovenlijf, maar nooit obsceen, want je wilde...

...achter in het oude huis, als welk stukje van de meubelen ook, De liefde ging met ons mee, en dat schenkt ons weer de zegen van het gelukkig zijn onder alle veranderingen in ons levenslot, die legt de band die ons samenhoudt onder alle wisselvalligheden van het leven. Laten wij daar vooral aan...

Er bloeide volop speenkruid. De bomen met bloesems lieten zich door Huibert bewonderen. Als hij niet in het bos rondliep, voetbalde hij met zijn kameraadjes in een boerenweiland. De fles was door zijn eigenaar weggegooid en vergeten. Huibert groeide op tot een grote, pientere jongen, die graag...

Het is november 1856. Kras, een jongeman van 22 stapte zijn bed uit. Hij keek naar buiten, het was grijs en koud en het sneeuwde. De winter was al vroeg begonnen in Polen. Hij was een gediplomeerde kleermaker, maar in de arme buurt waar hij woonde was weinig werk voor hem. Soms kreeg hij opdrachten...

...huiskamer was armoedig ingericht met versleten meubelen en gaten in het tapijt. Om op het balkon te komen moest ik door de slaapkamer. Het bed was niet opgemaakt en ik zag grote gele vlekken op het laken en op het nachtkastje stond een grote kunstpenis. Maar wat kan mij het schelen, zij leeft...

Vakantietijd! Dagen waarop oma en opa op de kleinkinderen ‘mogen’ passen, stapelen zich op. Ook vandaag hebben wij weer het genoegen met twee kleine spruiten de dag door te brengen. Dat de woonkamer in no time een puinhoop wordt, daarover maak ik me al lang niet meer druk. Dat ze met hun...

Waar Watze’s mannen aan de Moezel bezig waren met Ruurd en Tessa, brachten deze heren een bezoek aan ‘de poort van Bretagne’. In een aardig kustplaatje in de buurt van St. Malo waren de toeristen opvallend afwezig. Het dorpje had duidelijk betere tijden gekend. Het majestueuze hotel aan het...

De dood die op mij diepe indruk maakt is de dood van m’n nichtje toen ik zes jaar was. Te jong om het te verwerken nam ik de herinnering mee naar volwassenheid en heb het onderweg verwerkt. Ik zag wat de dood met mensen doet. Nu weet ik dat het longontsteking was. 'Waarom geen ziekenhuis'...