Ze had geen zin om over de Romeinen te praten

Ik ging dus met mevrouw Amarante mee naar haar woning, de tiende verdieping in een flat met uitzicht op de Acropolis. De huiskamer was armoedig ingericht met versleten meubelen en gaten in het tapijt. Om op het balkon te komen moest ik door de slaapkamer. Het bed was niet opgemaakt en ik zag grote gele vlekken op het laken en op het nachtkastje stond een grote kunstpenis. Maar wat kan mij het schelen, zij leeft hier en ik gelukkig niet. Ik was als de dood, dat ze koffie zou aanbieden. Het koffieapparaat zag zwart van het vuil. Ik moest nu al bijna kotsen. Waar is nu over schrijf was ongeveer vijftig jaar geleden, toen ik dertig was.

Onderweg naar haar huis kocht ik in een slijterij een fles ouzo en gaf het haar als cadeau. Op het balkon zag het er gezellig uit met de vele planten aan de muur. Er stond een ronde tafel met een glasplaat, waarop een mooie plant stond en twee kaarsen. Het begon erg warm te worden en mevrouw verscheen in een rode badpak en ging tegenover mij zitten in een rieten stoel met twee gele kussens. Ik was gekleed in een beige korte broek en een wit overhemd met korte mouwen. Ik voelde mij eigenlijk niet op mijn gemak, want ze zat mij zo wulps aan te kijken, straks bespringt ze me nog, dacht ik. Opeens deed ze haar bustehouder af en zag ik enorme tieten. Ik schrok mij kapot, waarom doet ze dat nou?

Ze stond op, en zei:
''Je lust wel een glaasje ouzo, hé lieveling?''
Ik zag haar naar de keuken lopen met een wiebelende kont en daaronder toch wel mooie dijen. Potverdorie nog eens aan toe zeg, dacht ik, we moeten leven en laten leven, het kan mij eigenlijk geen fuck schelen of ze misschien seks met me wil, als het maar niet op het bed is met die gele vlekken. Je rook de zure stank. Daar kwam ze weer, maar toen kreeg ik echt een wegtrekker.

Ze had haar rode badpak uitgedaan en verscheen nu in een rood slipje. Mijn hart klopte in mijn keel. Die wil wat, dacht ik. Ja hoor, ik had gelijk. Ze zei:
''Kees, ik heb nou geen zin om een verhaal te vertellen over de Romeinen en hun architectuur. Het is veel te warm, ik zweet nou al en ik moet nog beginnen.''
Wat zou ze daarmee bedoelen, dacht ik.

Na het vierde drankje keek ze mij met suffig aan, en zei:
''Schat van me, ik moet je wat vertellen. Ik vind je een lieve jongen, maak me gelukkig. Twee jaar geleden ben ik gescheiden van een gewelddadige man. Om de haverklap sloeg hij mij bont en blauw. Kijk maar naar de littekens hier op mijn buik en armen.''
Ik zag het.
''Toen hij me weer een keer sloeg en mijn neus had gebroken, ben ik naar het ziekenhuis gegaan en daar heeft een arts mij een brief meegegeven voor de politie. Ik moest aangifte van mishandeling gaan doen. Hij is toen opgepakt en later veroordeeld tot gevangenisstraf.

Zullen we er nog eentje nemen?'', zei ze.
''Ik liever niet mevrouw, ik voel me niet lekker met die hitte.''
''Je hebt gelijk lieverd. Ik ga ook een poosje naar bed. Zie ik je morgen weer op het terras?''
''Goed mevrouw'', wat was ik blij en ben meteen naar mijn hotel gegaan. Daar heb ik overgegeven en gezworen geen ouzo meer te drinken. Veel te sterk spul voor mij.

Schrijver: kees niesse, 14 mei 2014

c.h.niessekpnplanet.nl

Biografie van deze schrijver

balkon kunstpenis ou kunstpenis ouzo

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 1.542