Alle inzendingen over moeder mus

...maar een cultuuromslag nodig om ook dat niveau van civilisatie te bereiken. Totale zelfbeschikking, afhankelijk van niemand. Ik gun mijn moeder een lang leven. Ze was onlangs jarig en heeft naast de bloemen nog een cadeau te goed. Helaas was het Chinese reisbureau vandaag gesloten.

...uit te spreken wie ze voor mij is geweest en gebleven; mijn onvervangbare moeder....

...verterderd, welwillend en een beetje geamuseerd. "Het bloed is goed, maar het hart is zwak" verklaarde hij en: "We zijn allen aan de Goden overgeleverd, ook ik" (Aan de wand de grote, glimmende anatomische plaat met daarop de plastische afbeelding, uitgevoerd in pasteltinten, van het...

...was op een van de laatste dagen met moeder (Na de wandeling: haar gezicht op het kussen, als het ware gebeeldhouwd uit renaissancistisch marmer in het bed dat zij eens met vader deelde; haar ademhaling, gestaag en rustig; haar donkerblonde haar, dat nooit grijs zou worden, in een...

...is in een verhuisdoos te omvatten. Ze was mijn moeder en een vloed van tranen stroomt, blijft stromen. Haar dochter huilt, blijft huilen om de aandoenlijkheid, zieligheid, liefheid, om de armzalige boekjes, om het tragische noodlot, om de onschuld, om de kwetsbaarheid. Vandaag zou ze haar 90ste...

...van een voor hen, en niet slechts voor hen alleen legendarische moeder en hun tranen rolden. Ze memoreerden de moeder in vertederde, liefkozende bewoordingen en velen brachten een laatste groet......

Altijd als zij het papier te voorschijn haalde met daarop de details van de erfenis, de opsomming van de erfstukken, geschreven in haar elegante, keurige en wellicht "flamboyant" te noemen handschrift, dat nooit veranderd was tijdens haar leven, sprongen de tranen mij in de ogen. Het was,...

Een levenslange liefde en kameraadschap werden samengebald in die aanraking van haar hand op de mijne; de hand die nog de ring droeg die de liefde symboliseerde en bekroonde die mij de wereld heeft geboden; de bonte, veelkleurige wereld die zij nu voorgoed verliet. Die hand, alleen die hand nog...

...eigen as wentelt. Van het overlijden van mijn moeder had mevrouw geen bidprentje ontvangen en ik prevelde een verlegenheidsoplossing; in de consternatie rond het overlijden zouden enkele mensen zijn vergeten. Hoe was dit nu mogelijk na een zo lange, zo gedegen, zo trouwe vriendschap, die zich...

...in de plastic tassen gepropt. Bij thuiskomst was moeder dan triomfantelijk en trots over de weggesleepte "buit" en pakten wij met het hele gezin gedurende een avondvullende sessie de vleeswaren in plastic dozen. Aan vader was de taak in zijn wisselvallige, ongedisciplineerde handschrift de...

...leven, flauw afschijnsel van de persoonlijkheid van een tedere, liefhebbende moeder.....

...vele alleenstaanden, zelf de smerige toiletten niet eens aanpakken, begrijp ik niet. Vroedvrouwen, gynaecologen, maatschappelijk werkers en verpleegkundigen staan voor moeder en kind paraat. Gaan op bezoek bij deze vrouwen die om welke reden dan ook niet op het spreekuur verschijnen of...

...familie, ook van overzee, zou bijeenkomen en een van hen zou mij troosten, zou me aanhoren, zou mijn tranen drogen... Mijn verdriet verwaaide en vervluchtigde ongemerkt in de lange jaren na moeders dood als de geur van een ijl, ongrijpbaar parfum en ik zag het restaurant weer, nu in andere,...

...en vele belangstellenden. De oude mevrouw, de moeder was in de armen van de dood gezonken. Ik had de indrukwekkende zwarte auto en de vele volgauto's het terrein op zien rijden en nu weerklonk de muziek, die niet van originaliteit getuigde en die een beetje cliché-matig was en de voorgedragen...

....en zo herinner ik me die avonden en die nachten. Altijd was er de twijfel als ik in de nacht vertrok: "Zal ik je nog weerzien?" En ik vertrok steeds weer met de tas met boeken, met mijn studieboeken, over mijn schouder. De nacht en haar eenzaamheid vielen me aan, overweldigden me tijdens die...

...geven voor Het Dorp. En zo krijg je dus oude moeders die kranten even overpakken, gewoon, omdat ze er toch staan en gewend zijn hun kinderen te helpen. ‘Je had het niet hoeven doen,’ legde ik uit, ‘ik kan de kranten ook uit mijn handen laten flikkeren en dan raap ik ze daarna wel weer...

...leven wat haar zo dierbaar was en waarmee hij zovele levens heeft willen redden. Het leven wat zij hem als moeder gaf voor 22 jaar en wat hij aan het vaderland gaf voor eeuwig...

...blijken primula's te zijn en je verklaart: "Mijn moeder hield zo van petunia's" en je herinnert je hoe je in een zo lang vervlogen tijd met haar rondstruinde op die zaterdagmarkt; het zware, oude lichaam in de rolstoel; haar belangstelling voor jouw zaken, voor jouw hopeloze liefdesaffaire. De...

...dansje en schaterde emotioneel van onwerkelijke blijf- en blijdschap. Door die droom had de dood een zo vanzelfsprekende betekenis gekregen voor het geleefde leven van haar moeder maar bovenal voor het nog te leven leven van haarzelf. Intense vermoeidheid overviel haar en ze liet zich op bed...

...kleinzoon, die als grap het toilettasje van zijn moeder had verstopt in een la onder het bed. Pas na drie kwartier intensief zoeken, begon het me te dagen. Ik loop regelmatig kort een rondje door het huis voordat ik het gezochte vind, maar dit was wel heel merkwaardig. ‘Maarten, vroeg ik...

...haar strevingen, haar zielestrijd, haar pijn. In slechts enkele woorden vermeldde hij wat bezwaarlijk beschouwd kan worden als de essentie van een mens, van zijn moeder; zij vouwde inderdaad graag lakens; zij kookte inderdaad graag macaroni. Daarmee moest de vrouw die aan zijn wieg...

...tranen maar net weerhouden van te gaan lopen. Dat verschrikkelijke verraad, die onchristelijke onmenselijkheid gepleegd door nonnen. Het beschadigen van levens, zowel van moeders als kinderen. In één woord hartverscheurend. Eigenlijk niet iets voor mij om naar te kijken. Een zwak...

...nooit meer uitstrekken tot mijn welzijn, dat je boven alles ter harte ging.... Je was en bent mijn moeder, die voor altijd rust onder rulle, bruine aarde.....

...ik strijk voorzichtig langs haar kin, mijn moeder laat het gelaten toe. „Kijk uit Mook, je staat bijna met je kont in de televisie”, zegt ze plotseling. Grappig en lief tegelijk, in haar vertrouwde Schiedamse tongval. Even ben ik terug in de tijd. En haar waarschuwing is terecht. Ik...

...in de Wicca en kwam daarin alles tegen wat mijn moeder mij had geleerd. Maar zij noemde zich nooit heks. Ze had ook geen boeken over Wicca. “Wie heeft jou dat allemaal geleerd, mama?” “Niemand”, was haar antwoord. “Ik doe gewoon wat mij goed voelt”, voegde ze eraan toe. “Dan ben je...

...met andere levensvormen, zoals de dahlia, de mus, een kat, een hyena of een wolf. Met andere woorden: hij beschrijft veel loshangende feiten, springt door de tijden, laat weg wat niet past en legt tussen die feiten geen ander verband dan de geweldige titel: ‘moet kunnen’. Er is geen...

... 8 kat 9 kemphanen 10 koekoek 11 vogeltje 12 kuikens 13 roodborstjes 14 gewijfte 15 hondje Het is leuk om eens na te gaan welk(e) fragment(en) u als zelfstandig gedicht zou kunnen laten passeren. Ik heb een mening. U ook? Het zijn en...

...nodig, mijn borst nat kan maken. Deze grijze mus, die toch nog tamelijk goed kan vliegen, werd in het verleden in de kring van schrijfsters en schrijvers van deze site gewoon opgenomen, ook al waren zij vogels van diverse pluimage, van nachtegalen tot haviken. Ik zou het fijn vinden om zo af...

...me niet los en ik hoorde dat de GG&GD samen met moeder en zoon diezelfde nacht om de tafel bij en met de politie heeft gezeten. Het stelt me gerust, er is iets op gang gezet. Meer wil ik en krijg ik ook niet te weten. Een mens leeft maar één keer en dat geldt voor elke fase. Hopelijk staan...

...drink ik m’n kopje thee. Ik herinner dat mijn moeder, vroeger toen ik klein was, vroeg; “Ben je met het verkeerde been uit bed gestapt?” Die uitdrukking begreep ik nooit. De volgende ochtend ging ik dan heel erg opletten welk been ik het eerst op de vloer zette, maar ik merkte geen verschil...