Alle inzendingen over paviljoen

...is er zorg voor iedereen en in de gangen van het paviljoen verwijzen naamplaatjes met foto's en geboortedata naar de bewoners. Mijn broer heeft vandaag last van "het vallen van het blad" maar zorgzame en trouwe verplegers staan aan zijn zijde. Voor ik terugreis naar de Nassaustraat beschouw ik...

...rijdt aan mijn verschrikte ogen voorbij... Grijskleurige, merkwaardige piramidevormige en ronde bouwsels die in de verre verte aan Egypte doen denken bevinden zich vóór het paviljoen.... Binnen confereren de collega's in de kale woonkamer rond hun tafel. Ik bedank hen voor de goede...

...We drinken thee op het terras bij het paviljoen. een onvoorstelbaar mooi licht overspoelt de wereld en ergens in de verte zingt een vogel in een ongelooflijk groene, feeërieke boom, onwetend over noodlotsbestemmingen en verdoemde levens Mijn broer bekijkt vol belangstelling de...

Aan het bevallige meer, vol bloei, bij Rottevalle ligt een afgelegen eethuis. Zijn muren van houten balken hebben nog bosgeur in zich. Op het zacht glooiende dak wuift een veld van tierig gras. Men geniet hier van spijzen en drank, waar de gezonde, vrije adem van het wijde water doorheen...

...elkaars hand en dan verklaar ik: "Ineke en Thijs!, Broer en zus!" Zijn gebrekkige verstand en hart zijn voor deze liefdesbetuiging ontvankelijk..... Mijn broer is er gerust op dat de paviljoens van de inrichting zullen blijven bestaan en dat ze niet met de grond gelijk gemaakt zullen...

...met ons eigen symbooltje waarvan al onze spulletjes als met een handtekening voorzien waren. Vijftig jaar na dato strekken de paviljoens van "Kleuterheil" zich nog uit, als waren ze bestemd voor de eeuwigheid, en ik zag ze terug......

...en wanhoop die onzegbaar diep in haar innerlijk zetelen, maar bij het afscheid klemt ze zich aan me vast als was het voor het laatst. Ik zie haar in de richting van het paviljoen schuifelen als een voorgoed verlorene, als een verdoemde. Zij strompelt terug, terug naar de smerige...

...dam meer te stoppen. (We hadden nog naar het paviljoen van Peerke Donders kunnen rijden met de rolstoel of naar het graf van de zoon in Baarn kunnen gaan, maar mijn diensten zijn voor mevrouw nietsbetekenend, als een zandkorrel in de Sahara en dus tot mislukken gedoemd). Ik moet haar...

...in staat moet achten, Kaalheid regeert in de paviljoens; deze vormen een thuis zonder huiselijkheid, dat geen thuis is; woningen met alleen het hoogstnoodzakelijke die de naam "woning" niet verdienen En zo rijgen de dagen zich aaneen in de inrichting; zo ziet mijn broer dag aan dag uit op...

...Nederland en Vlaanderen. Vanuit een houten paviljoen, waarin opgezette dieren als een bunzing met opengesperde bek en eveneens opgezette vogels zoals een sperwer, een ekster en een patrijs te bewonderen waren, werd ons koffie geserveerd. Kronkelige paden, in dit seizoen door groen...

...dag bij aankomst geserveerd kregen en zal ik 's middags geslapen hebben op de stretcher vóór het paviljoen onder het blauwe dekbed met mijn eigen vignet.....

...woorden echoën tevergeefs door de ruimte en weerklinken in de eenzame nacht. Een overvloed aan witte rozen omlijst het paviljoen als met een omranding van geur, schoonheid en elegantie, maar tevergeefs, want zij kunnen het niet zien.....

...die de grote houten deur van het gesloten paviljoen open deed. Hopend op haar eerste woorden: ‘Het gaat goed, ze is in de woonkamer’. Maar die ene keer was er een andere openingszin, die de spanning alleen maar deed toenemen. ‘Het gaat niet zo goed, ze is op haar eigen kamer’. Omdat...

...van een deeltaxi die ons vervoerde vanaf de paviljoens van een zwakzinnigeninrichting waar ik mijn broer had bezocht (mijn broer was opgetogen geweest om de Donald-Duck-boekjes en om de chocolade die ik hem gebracht had) en ze wierp blikken in mijn richting waarmee ze klaarblijkelijk wenste...

...een licht; het was de buitenverlichting van de paviljoens die de ongelukkigen herbergen die gegeseld worden door de onmenselijke zweepslag van geestelijk leed. Mijn gestage voetstap had me tot hier gebracht. De kille, kale gangen van het ziekenhuis boden geen bescherming of beschutting. Haar...

...wierp ik een blik op de voorgevels van de beide paviljoens. En eigenlijk wist ik toen al genoeg. Bloedrood, met letters waar de verf in dunne straaltjes vanaf was gedropen, stond over de volle gevelbreedte van de beide gebouwen het woord "PROLETEN!" geschreven. Daaronder was in kleinere letters...

...door vele witte kaarsjes. Binnen, in de paviljoens, die fantasierijke namen dragen, vindt het vierentwintig-uursbedrijf van de zwakzinnigenverpleging plaats. Het is de een-op-een-verpleging en als de cliënten met hun ogen knipperen, worden zij bediend.In een lederen zitzak ligt een...

...de gewoonste zaak van de wereld.* Terwijl dit paviljoen nota bene het enige was met een ‘hofdichter zonder vaderland’, Rik Comello’. Vader was vermoedelijk een ontstemde Italiaanse operazanger, moeder laatste telg uit een oud Gouds uitgekleid pijpenmakersgeslacht. Zij ontmoetten elkaar...

...was sprintte ik naar de andere meisjes in het paviljoen om het goede nieuws te vertellen, maar viel onderweg plat in de modder. Alzo aangekomen joelde ik: "Ik ben in de zevende hemel!" De laatste stageplek was een architectengezin. Meneer en mevrouw en hun twee dochtertjes van vijf en nul...

... Sommige vrouwen verbouwden groenten in de paviljoens, andere werken in de keuken. Die iets minder geluk hadden moesten kolen scheppen voor de verbrandingsoven die ik had zien staan bij de cornervlag van het voetbalveld voor de Amer en die nog minder geluk hadden die werden daarnaar toe...

...is het eerste gezang in de partituur: Vondelpark Paviljoen. Met iedere potentiele bewonderaar die thee of koffie bij hem drinken komt, groeit zijn status en zijn trots. Ze zijn zich er niet van bewust. Gesprekken, diepgaand of oppervlakkig, maken hem ongezien. Zelfs de alleenzittenden gaan er...

...een lange stilte opgedaan in het geduld der paviljoens met af en toe een schizoïde dagje Het verdroeft mij niet met Judy te kunnen spreken over de genietingen der schizofrene loge het is oninvoelbaar en angstig tegelijk om deel te hebben aan een grandioos concept Kees (Cornelis)...

...de geneesheer-directeur. Daarna passeerde ik de paviljoens, sombere kazerne-achtige gebouwen met brede vleugels, waarin hier en daar neonverlichting brandde. Boven de ingangen prijkten stichtelijke namen, die me deden denken aan vreugdeloze kerkdiensten en pepermunten, die onder de preek met...

...gaat naar het Vondelpark voor ons allemaal. Het paviljoen waarin nu het Filmhuis nog zit wordt de nieuwe plaats. Voor het cachet en de uitstraling van de omroep naar iedere normale vaderlander. Die AVRO kan vol aan de bak in tijden van restauratie. Aan de overkant wordt het Rijksmuseum...

...experiment. Hij vertoefde er in een leegstaand paviljoen en hij ging op zoek naar de poëzie van de bewoners. Ook wilde hij er zelf tot nieuwe gedichten komen en hij zocht er naar eventuele sporen van Gerrit Achterberg, maar die zal geen gedicht voor hem verstopt hebben. Menno voelt zich als...

...ging in de stoel zitten die recht voor het paviljoen stond. Het was al even na drieën, waar bleef Truus? Er gebeurde niets. Alleen dat jongetje dat telkens in zijn gezichtsveld kwam, tot vlak bij hem. Het was of het joch een toneelstukje opvoerde. Hij probeerde de bal hoog te houden, wat...

...over 't sintelpad. Receptie, hoofdgebouw en paviljoenen, het stenen net waarin men gekken vangt, staan onbewogen. In de perken hangt Flauberts parfum van lijken en citroenen. Te laat, ontdaan, verschijnen kleine legers doktoren, psychiaters en verplegers met dwangbuis, kettingriem en...

...op een kleine vijver staat een klein porcelijnen paviljoen. De bewoners daarvan zijn gelukkig, het vrolijke leven weerspiegelt zich in het water. Het vierde vers, "Von der Schönheit", beschrijft een liefdesscene in een betoverend landschap. Jonge meisjes plukken lotusbloemen, zon weeft zich...

...de rug toe. De buurvrouwen in het paviljoen staarden hen verwonderd na. Ja zij zagen wel wat, zij hoorden wel wat, al was het maar weinig. Met terneergeslagen ogen reikte zij haar man eten en drinken. Meer dan een hoofdknik en beleefde, maar uiterst korte antwoorden kon zij hem niet...

...geleden uitgesloopt. Aan de verpleging op het paviljoen vertelde ik steeds dat ik naar het recreatiecentrum ging, gewoon om er te kegelen of te biljarten, zomaar voor de gezelligheid. Dat vonden ze prachtig. Al dat lezen in mijn eentje was toch maar niks gedaan, zeiden ze, daar word je...