Alle inzendingen over sleutels

Uit alle macht probeerde ik te begrijpen wat me gezegd werd, uit alle macht trachtte ik, wijs te worden uit de woorden....moest de hulp inroepen van zijn zoon, die hem misschien beter begreep. Uit alle macht, en dat was veel, maar we kwamen eruit. Ik was gewoon even bij hem binnen gelopen: zag...

...mocht ik in de Joannes van Oisterwijkstraat de sleutels gaan halen van de woning die mij sindsdien tot een thuis is geworden. Ik heb deze opgesierd en ingericht en de welhaast onvermijdelijke wederwaardigheden die ieders leven zozeer kenschetsen, zijn er gepasseerd. Mijn huurcontract is als een...

We hebben het huis rondgerost, want verliefd, ik heb mijn benen genummerd zodat hij ze uit elkaar kon houden in alle kamers. Inzepen en glijen maar in de badkamer, in het toilet zat ik te plassen en daarna kon ik nog een keer. Het hield niet op, de sleutel zat nog in de voordeur waarachter wij over...

Ik ben in de huizen van de mensen geweest. Ik ben in hun armelijke woningen geweest. Welke architect ontwerpt zulke huizen? Mevrouw en meneer kijken naar het Wereldkampioenschap Hockey in Beijing. Kortgerokte meisjes vechten om de bal. Daarna is er nog tijd voor mevrouw om tien keer het...

...nader kon definiëren of omschrijven zodat ook voor mij in duisternis gehuld bleef wat ze bedoelde. "Donders Security" is echter een zaak waar men wel weg weet met alles wat met sloten en sleutels te maken heeft, dus volgde mijn aarzelende maar niettemin zelfverzekerde advies: "U moet bij...

...blonde lok haar achter haar oor. Rommelt met de sleutels die ze in haar hand houdt, die weerklinken op het tafelblad. Ik tik met de neus van mijn schoen tegen de poot van de tafel. Schuif heen en weer op mijn stoel, ondanks dat dit zeer doet. Ik verdenk mevrouw de pschychiater van een ietwat...

Ik was erheen gegaan om mensen te ontmoeten die ik niet kende. Dat is niet gelukt. Ik kende de vier vrouwen met wie ik zat te eten niet, maar ik kende ze ook weer wel. Ze hadden veel standpunten die ik ook had. Ze vonden het prima dat ik lid was van de PvdA, zolang ik er kritisch op was, ze hadden...

De mevrouw van "Wonen Breburg", de Woningcorporatie, belde aan. Ze besteeg de drie trappen die leiden naar mijn appartement en ze betrad het halletje dat mijn keuken, woonkamer, douche en w.c. begrenst. "Kent u de bewoner op huisnummer tweehonderdvijfentwintig?" was haar vraag. "Wij, als...

...nam ik deze taak op me. Na wat zoeken in de bos sleutels lukte het me de deur open te maken. In het schemerdonker werd een trap zichtbaar die zo steil omhoog ging dat het me onverantwoord leek de man alleen de trap op te laten gaan. “Op welke verdieping woont U?”, vroeg ik. De man mompelde...

Ze loopt door de donkere, verlaten straat. Een man volgt haar. Ze gaat sneller lopen, hij ook. Ze begint te rennen, hoort aan de voetstappen achter haar dat hij ook rent. Eindelijk, ze is thuis. Zenuwachtig opent ze de voordeur met haar sleutel. Het lukt gelukkig in één keer. Ze smijt de...

De weg naar het Twee Steden Ziekenhuis is vandaag opgebroken. Gehelmde heren met tractors en voertuigen versperren de weg. Toch bereik ik de hoofdingang en na het obligate wassen van de handen de afdeling dagbehandeling. De eveneens obligate computer bevat alle gegevens en toont zelfs mijn kleine...

En dan begint de narigheid pas goed, want je wordt in de 'wacht gezet'; je mag kiezen uit diverse opties; als je kiest voor verhuizen kies 1 als je wilt annuleren, kies 2 enz enz. Als ik na bijna 10 minuten eindelijk iemand aan de andere kant hoor die ook terugpraat, dan ben ik als een kind zo...

...moest ik er aankloppen wegens verlies van mijn sleutels. De grote eettafel die de hele woonkamer in beslag nam domineerde nog steeds het vertrek. En de allerminst kunstzinnig verantwoorde prent van een kat bevond zich nog altijd boven de schoorsteen. De alomtegenwoordige televisie met breed...

Je was altijd weinig begaafd tot het leven, mijn Lucie, mijn trouwe en jarenlange vriendin. Zo vaak sprak je het woord "lusteloos" uit, dat je altijd vóór op de tong lag, het woord waarmee je kennelijk alles wilde zeggen. Het toverwoord dat je hele toestand en al je vergaande en ultieme...

...naam veranderd....ook mee rondloopt) en z'n sleutels van z'n bolide af te geven. Na eindelijk een halfuur zoeken waar nou 't gaatje zit waar die sleutel met die enorme sleutelhanger (hoe duurder de auto hoe groter de sleutelhanger) in moet is het plankgas naar de Cornelis Schuyt...laten...

... 239 Inzittenden worden vermist. Mensen, geen sleutels, of misschien wel. Een 'gevleugelde' uitdrukking van Nasreddin, die van toepassing is op de zoekmethodes van 'hedendaagse geleerden' is SNOEKEN OP ZOLDER ZOEKEN. (Of eieren met Kerstmis) Waar ligt de sleutel tot dit...

...totdat ze de deur op slot heeft gedaan en haar sleutels veilig in haar tas zitten. Elke ochtend voor ‘het uitje’ bel ik haar kwart voor negen op. Dichterbij kom ik niet. Mijn moeder woont op tweeënhalf uur reizen, ik rijd geen auto. Heeft ze een boterham gegeten? Hoe klinkt ze? Kortom,...

...en zo feestelijke dag aangebroken waarop ik de sleutels en het huurcontract in ontvangst mocht nemen bij de Woningbouwvereniging in de Joannes van Oisterwijkstraat: een eigen woning! De ouderwetse flatjes in de Nassaustraat in Tilburg zijn als het ware in een groene vallei gesitueerd; omringd...

En natuurlijk volgen we de vorderingen aan het nieuwe onderkomen van dochter, man en drie kinderen. Natuurlijk moeten we alles zien, bewonderen want zo hoort dat, als Oma en Opa, toch? En zo togen we zondag richting het nieuwe adres, wetend dat ze daar waren, kwamen met de sleutel geruisloos...

...een voorbijfietsende meneer me erop dat mijn sleutels uit de bodem van mijn tas puilden. (Hoe attent en zorgzaam is niet de medemens, die men overal ontmoet en die ons bij zal staan op alle mogelijke manieren, met alle mogelijke middelen die men ter beschikking heeft, ieder op de volstrekt...

Als mijn broertje en ik vroeger roekeloos met het meubliar omgingen riepen mijn ouders altijd dat ze, zodra wij op onszelf woonden, bij ons ook op de bank zouden komen springen. Als ik het voor me probeerde te zien verloor ik mezelf telkens weer in een lachsalvo. Tegen die tijd waren ze grijs en...

Je pakt je boeltje bij elkaar, stapt in de auto nadat je de deur voor de laatste keer met de sleutel afsluit, kijkt nog één keer om en vertrekt. Op dat moment heb je het gevoel vrij te zijn. Ongebonden. Geen verplichtingen. Moments in Time. Tenminste als je niet elk jaar verhuist. Anders wordt...

Die Nacht werd ik wakker! Voor ik uit bed stapte, keek ik op de wekker hoe laat het was. Twaalf uur! Daarna zette ik m’n benen uit bed en liep de overloop op. Bij de trap aangekomen zag ik dat er beneden nog licht brandde. Ik hoorde verder geen geluid en begaf met een gerust naar beneden,...

And when he died.. The Temptations doemen heel even in mij op. In een zwevende golvende manier nemen ze me zelfs mee in een soort van extatische vervoering om daarna als een zeepbel uiteen te spatten om mij ontnuchterd in de bittere misselijkmakende hedendaagse ellende weer stevig op mijn plaats...

Een warme dikke deken, prachtige sneeuw een grote kerstboom, ik heb het allemaal en toch is m'n geluk nog niet helemaal compleet.... Het was zo raar die ene nacht.. Dromen kan ook maar... Een koude winternacht voor kerst... Ik schrik wakker met een verwarrend gevoel, ik kijk op de klok het...

Ik zat in de keuken, het was half tien. De deurbel gaat: wie zou het kunnen zijn? Ik doe de deur open en zie dat het de buurvrouw is. Ik groet haar en vraag hoe het gaat. Ze zegt prima en wil weten of ik het komende weekend op haar katten kan passen. Ik heb haar sleutel, voor dit soort gevallen...

Hoofdstuk één Zo'n vijf jaar lang woonde het schrijvertje schuin tegenover me toen ik nog in Brussel aan de slingerlaan 23 woonde en werkte aan het bizarre en chaotische manuscript van het boekje maantuin en andere waanzinnig onophoudelijke bekentenissen. Altijd aan het sleutelen aan een...

...huis niet in, grote verbazing waar heb ik mijn sleutels nou toch? Lang hoefde ze niet te zoeken, die zaten in de jas, die ze achterliet in de winkel, net als haar portemonnee, haar hele hebben en houden...ze hield niet van tassen, dus propte ze alles in zakken van jassen. En zo, kon ze terug...

Zo raakte ik vandaag verzeild in een woeste mailwisseling met de firma Unilever, want die hebben om onnaspeurbare redenen de Conimex Boemboe Sate kruiden uit de schappen verbannen. Uit het assortiment gehaald, niet langer leverbaar, computer says ‘Nooo’, sprak men bij AH. En daar moet ik het...

Waar reken je iemand op af? Op de binnenkant of op de buitenkant? Waar reken je jezelf op af? Op je uiterlijk of op je innerlijk. Het is niet altijd makkelijk jezelf te zijn, wanneer het pijnlichaam van de geest weer om erkenning vraagt, het onverwerkt verdriet, de onwelkome gebeurtenissen, uit...