Brief van Christus
Die Nacht werd ik wakker!
Voor ik uit bed stapte, keek ik op de wekker hoe laat het was.
Twaalf uur! Daarna zette ik m’n benen uit bed en liep de overloop op.
Bij de trap aangekomen zag ik dat er beneden nog licht brandde.
Ik hoorde verder geen geluid en begaf met een gerust naar beneden,
denkende dat ik het licht was vergeten uit te zetten.
De deur naar de kamer, die voorzien was van glas, gunde mij een blik in het vertrek.
Stomverbaasd was ik toen ik twee kaarsen zag branden op tafel.
Ze stonden in prachtige kandelaars. Ik opende de deur en pas toen drong het tot me door dat de tafel gedekt was. Een prachtig tafelkleed en een grote stolp brood lag klaar.
Daarnaast stond een karaf wijn en een kristallen glas.
Ik moest dromen en tegelijkertijd besefte ik dat ik nog nooit zo’n droom had gehad.
In een droom moet je er maar van genieten, ze zijn immers zo voorbij.
Ik schoof aan en genoot van de maaltijd. Ik kon me niet herinneren ooit weleens zulk smaakvol brood gegeten te hebben. Ik schonk mezelf uit de karaf een glas wijn in en zette die aan mijn mond en proefde haar. Ze had een mystieke smaak.
Plots klonk er zacht melodieus pianospel. Het was een heerlijke droom voor mij hoefde hier geen einde aan te komen. Op de tafel lag een boek wat ik in de bibliotheek als afgeschreven boek had gekocht.
Ik pakte het op om het open te slaan, toen er een brief uit viel.
Van al mijn verbazingen die ik al gehad had, kon deze er ook nog wel bij.
De enveloppe was niets bijzonders, echter het opschrift wel!
In mijn handschrift stond daar te lezen : “Brief van Christus”.
Ik wist wel dat ik droomde maar nu leek het of mijn fantasie er met mij vandoor ging.
Mijn hart moet harder gebonkt hebben dan anders maar daar was ik me niet bewust van.
Mijn vingers trilden, dat kan ik me nog heel goed herinneren.
Wat zou ik doen, dicht laten of openmaken?
Het was maar een besluiteloos moment, daarna zochten mijn vingers naar het keukenmes wat nog op tafel lag en maakte de brief open. Er stond:
Beste Anne,
Hierbij een brief van mij.
Al je gedachten ken ik, je zorgen en je twijfels.
Ook al je vragen ken ik en ik weet als geen ander dat je ze mij nu niet durft te stellen.
Maar ik weet wat erin jouw leeft.
Je zou zo graag nu voor een leven lang bemoedigd worden.
Een manier vinden of aangereikt krijgen, om vol te houden wat je graag wilt geloven.
Zelf vond ik het ook niet altijd makkelijk en had mensen om mij heen nodig.
Ook ik kreeg hulp. Er was iemand die aan de kant van de weg stond en mijn kruis droeg, ook was er iemand die mijn gezicht afnam. Ik voelde hun bewogenheid.
Oók had ik mensen aan mijn tafel zonder hen zou ik niet gedragen worden.
Je vraagt je af hoe dat nu met jou zit?
Wees gerust, jij draagt een sleutel van mijn koninkrijk waarmee de deur zich opent.
Jij bent met die sleutel geboren.
Ook zal je anderen kunnen helpen door ze te troosten en te bemoedigen.
Liefde is de sleutel. Om die te vinden moet je innerlijke vrede vinden.
Jouw opdracht is: jezelf te vinden, dan zul je niet verloren gaan.
Put troost en bemoediging uit deze brief.
Draag haar op je hart en we zullen elkaar nooit kwijtraken.
Voor altíjd de jouwe!
Christus
Na de brief gelezen te hebben bleef ik in stilte voor me uit staren.
Pianomuziek was niet meer te horen. Geen enkel geluid was er te horen, het was … doodstil!
Ik weet niet meer hoe lang ik daar gezeten heb. Uiteindelijk stond ik werktuigelijk op en ruimde alles af. Daarna ging ik naar bed en keek naar de wekker. Mijn ogen knipperden een paar keer. Twaalf uur, het was alsof de tijd stil was blijven staan. Het was al twaalf uur toen ik naar beneden ging. Hoe het ook zij, ik kroop onder de dekens met het gelukzalige gevoel dat het morgen zondag was en ik kon uitslapen.
De volgende ochtend toen ik wakker werd was ik me onmiddellijk bewust van mijn droom.
Maar uit valse schaamte durfde ik er niets over te zeggen. Ik ging naar beneden. Er was niets bijzonders aan de kamer te zien. Ik wist niet of ik nu opgehaald adem moest halen of een teleurstelling moest verbergen. Mijn ogen zochten de tafel af en zagen het boek.
Geestdriftig pakte ik het op en sloeg het open, op zoek naar de brief.
Tot mijn verbazing lag er een dichte enveloppe in het boek. Het opschrift was in mijn handschrift en luidde: “Brief van Christus”.
Tot op de dag van vandaag heb ik haar niet opengemaakt, maar draag ik haar op mijn hart.
kpnplanet.nlGeplaatst in de categorie: religie
Brood
144
Geef je reactie op deze inzending: