Alle inzendingen over stenen

Juist op die dag had je het hem voorgoed willen zeggen: hoe de feestelijk-oranje ballon van je verliefdheid geknapt was zodat er slechts een slap vod over was dat lusteloos ter aarde lag; hoe het porselein van je genegenheid onherstelbaar gebroken was. Juist op die dag bracht hij het minuscule...

Niet ver van mijn woning, in de nabijheid van de rotonde aan de Ringbaan West, van het tankstation en van de gebouwen van Traverse die uit lichtbruine steen zijn opgetrokken, bevindt zich een merkwaardig verwilderd terrein, een onverwacht stukje natuur te midden van de troosteloze omgeving. Soms...

...de rand van het water. De vrouw zat graag op die stenen. De wolf lag trouw als altijd aan haar voeten en legde zijn kop tegen haar hand. Een enkele wandelaar die langsliep, groette haar, en zei dat ze een schattig klein hondje had. Hij kon de ware gedaante van de wolf in de wereld van de vrouw...

...de voeten aangedreven. De krant bestond uit een stenen tablet waarop letters zijn uitgehakt. De Flintstone-technologie maakt gebruik van dieren; met de slurf van een mammoet als waterkraan en de snavel van een vogel als de naald van een platenspeler. Daarnaast dient een brontosaurus als bus of...

...absorbeerden. Terwijl de eekhoorn op onnavolgbare manier verdween. Terwijl de eksters vanaf het allerhoogste topje van de bomen speurend rondkeken. Terwijl de rust weerkeerde. En ik de stenen teruglegde tussen hun tijdloze, geduldige lotgenoten van het grindpad. En ik dacht aan...

Nadat ik enkele boeken had doorgenomen ter inspiratie met tips over wanneer, waar en wat te schrijven, maakte ik een lijstje met schrijfthema’s. Twee van de thema’s zijn vriendschappen en herinneringen. Terwijl ik herinneringen aan het ophalen was kwam ik ook uit bij een vriendschap die ik in...

...op dat bankje in het park, waarover Vondels stenen, zwarte gestalte met nietsziende ogen scheen te waken; op dat bankje, naast mijn tante, kregen de woorden die ik uitsprak over mijn ziekte, ouderdom en ongeluk een zelfstandige werking, alsof woorden altijd, noodzakelijkerwijs een waarheid...

Op een hete zomerdag hotst en botst een bus door buitenwijken van de stad. Het panorama heb ik duizend-en-een keer aanschouwd: de Sweelincklaan, de Van Anrooylaan, de Beethovenlaan. Het was het decor van een liefde, die niet meer bestaat sinds het brute afscheid. Op deze levenloze muren, op...

De flatjes in de Nassaustraat in Tilburg, die men soms ook "Russische" flatjes noemt, bevinden zich als het ware in een groene vallei van bomen, struiken en grasvelden en ze bezitten als uit steen "geweven" balkons met een vlechtwerk Mevrouw V. was nog wel eens naar haar eens zo dierbare...

...Zorgcentrum waar zich op rotsblokken gelijkende stenen en bescheiden struiken en bosschages bevinden die de boel nog enigszins opvrolijken. Onze levens hadden nu een andere wending genomen en mijn ex-collega had zich gestort op de bejaardenzorg. Na een klein, bescheiden praatje stapte hij...

De wilg strekt haar kronkelige takken en grillige, zwarte zijtakken uit over het donkergrijze, gerimpelde water als de vingers van een grijpgrage hand. Zwarte, kleine vogels dansen in de lucht. De huizen aan de Vijverlaan en aan de Louis Regoutstraat omsluiten de langgerekte vijver met een...

...onheilspellende wereld, maatschappij en werkelijkheid waarvan ik eveneens vervreemd ben, waartegen ik letterlijk de bescherming zoek van mijn vier solide, stenen muren. En ik besef, Vader!, hoezeer ook jij kon houden van de schoonheid en schittering van dat zomerse groen, van die ultieme troost...

...ik daar weleens hun namen, gebeiteld in de stenen.... Bij "Villa Pastorie" kan men genieten van een Latte Macchiato terwijl men zijn blikken laat dwalen over de zwarte stroom van het Wilhelminakanaal waarop een enkele zwaan dobbert en deint, terwijl men nog mijmert over de razendsnelle...

...die mobiele karretjes met apparatuur aan mijn bed. Zo was mijn verblijf op de longafdeling en ik doorstond het maar thuisgekomen na dit avontuur prees ik de crèmekleurige stenen van het balkon van mijn mooie, solide woning en mijn eigen haard, mijn vitrinekast en mijn oude houten...

De antracietgrijze stenen van de graven zijn gegroepeerd in lange rijen, in keurige sequenties, op het kerkhof aan de Hoflaan en tonen geboortedata en sterfdata die vaak toch wel ver in het verleden liggen. Mijn vriendin vraagt me de onschuldige witte bloemetjes op het graf van haar ouders te...

Een smalle stenen trap leidt onvermoed en haast ongezien naar de speelgoedzaak in het centrum van onze stad. De collectie die men daar aantreft is enorm uitgebreid, maar ik koos slechts voor de "Bakugan-ballen" op aanraden van de moeder van de kleine jongen. De helgroene, glanzende ballen met...

...zaak op te sieren liggen vóór het gebouw wat stenen en keien, zorgvuldig en sierlijk gerangschikt, gelardeerd met helgele bloemen met een bruin hart waarvan de naam mij onbekend is. Ik ben hier om mevrouw te bezoeken die nog altijd in haar verwarde geest dromen koestert over een toekomst...

...resultaat. In de lange gang las mejuffrouw H. voor uit het sprookjesboek. Mama wachtte iedere dag trouw op me bij de stenen trap die voerde naar de kleuterschool, gekleed in de blauwe nylon vijftigerjarenjurk.

...te komen halen en weer zou ze gaan met lood in de schoenen, zweet in de handen en stenen in de maag.....

...schaamtevol één voor één weg. Zo niet in ons kleine Nederland. Daar schamen we ons nooit. Stenen gooien is tot nationale topsport verheven.

Quinta das Esmoutadas (voor Emma) Aan zee oversteken is identiek Aan de eer van jouw familie, De wasmachine en de ezel En de musculatuur van wolken. Precies zoals de wasknijper niet Identiek is aan de vraag gesteld Door een teruggekeerde kosmonaut, Zo is het ook met nerf en...

...vindt men een klein halletje waarin het stenen beeld van de heilige Vincentius á Paulo met het kindje op de arm opgesteld is dat als het ware waakt over de kooplustige bezoekers bij de toegang tot de Vincent Shop. Ik drentel daar ogenschijnlijk belangstellend maar in feite...

We praten en we lachen, maar zo plots als de lach verscheen verdwijnt hij weer. De kleur verandert van blauw naar zwart met rode randen, bijna angstaanjagend. Haastig probeer ik te zeggen wat ik voel, wat ik bedoel, wat ik eigenlijk wilde zeggen. Het baat niet. Want zodra de storm opkomt,...

Ik bouw voor jou een huisje niet te groot niet te klein, zo’n huisje aan een grasveld waarin je zo fijn jezelf kan zijn. Ik bouw voor jou een huisje met deuren, ramen en een pannendak met wel zes slaapkamers een verwarming, een huis voorzien van alle gemak. Ik bouw voor jou een huisje van...

...in grauwe eentonigheid. Te midden van dit stenen labyrint is daar aan de Reitse Hoevenstraat ineens de boerderij met de malse, grasgroene weide waarop bevallige bokjes en geitjes grazen. Het is alsof een asgrauwe hemel openbreekt en een opklaring laat zien. De kwispelende, onschuldige...

...waren gearriveerd. Kennelijk verplaatsten ze stenen of werkten ze ondergronds aan de bekabeling. Ze riepen elkaar van alles toe, zoals, naar men zegt, sommige vogels met elkaar communiceren in de hoge bomen. Op de achtergrond is aanhoudend het dreunende geluid, het geraas van de motoren van...

We werden hartelijk verwelkomd bij het Markiezaat in Bergen op Zoom. We stonden onder de neogotische arcaden en in een imposante zaal, belegd met zwart en wit marmer en gelardeerd met een immense sculptuur gehouwen uit lichtgrijs steen dat de eeuwen kan overbruggen. Tevens bewonderden we de...

...worden. Maar ze gaven het besef van eindeloze Wijdte en nimmer eindigende Eeuwigheid. "Dit is toch veel meer waard dan handelen in stenen," vonden Pedro en Andres. "Wel, dit is de witte kapel, die ik eens zag in barre winterschemer!" riep Reinier uit.

Absurde situatie, ik sta voor het graf van mijn lieve lief. Geen steen, neen, maar planten en bloemen, ik wil de wortels naar zijn vergane glorie terwijl wormen knagen en insecten zoemen. Zo ken ik hem en zo wil ik hem ook vergeten, en dan vormt zich zomaar een arm om mijn schouder, steels blik ik...

Abrupt stopt het pad. In de diepte vervolgt de route. Ter overbrugging hangt een ladder aan de rotswand. Het schrikt af en lokt tegelijk. Ik besluit tot pauze. Eten, drinken en bezinken, terug- of doorgaan. Trede voor trede daal ik af. Beneden aangekomen kan ik de markering terugvinden op grote...