Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

SYRIË

Vannacht, het was een uur of drie, ketste het hakkende staccato van een vogel vanuit de tuin onze slaapkamer binnen.
We slapen, natuurlijk, altijd met het raam open, dat uitkijkt op de tuin aan de achterkant van het huis.

Het zal een ekster geweest zijn, dacht ik vannacht; en dat werd bevestigd vanochtend, toen ik al vroeg in de bedauwde weelde van het grasveldje zittend, getuige was van twee eksters die met felle, gerichte duikvluchten een eekhoorntje probeerden te torpederen.

Dat arme, opgejaagde knaagdiertje werd uit lijfsbehoud gedwongen de meest virtuoze manoeuvres uit zijn repertoire aan te spreken teneinde de scheervluchten van de met scherpe snavels en klauwen uitgeruste Messerschmitts te ontwijken.
Het was geen speelse exercitie: de beide vliegende tuxedo's waren uit op bloed, op buiten gevecht stellen, op vernietiging, op uiteenrijten van het behendige bruine wezentje, wiens capriolen wij beschouwen als het dierlijk equivalent van de Cassina-Kovacs-Kolman-combinatie van onze Epke Zonderland.

Hoe dan ook, ik had zonder daarover na te denken meer sympathie voor de kleine spring in 't veld dan voor de sergeant majoors.
Waarom?
Misschien omdat mijn vrouw een hekel heeft aan die zwart-witte schavuiten, omdat die eieren en kleine vogeltjes (van andere merken) zouden roven, uit nesten ontvoeren, torpederen; meedogenloos en gewetenloos zouden zijn; er behagen in zouden scheppen amok te maken; uitlokkers zouden zijn van conflicten; een kwaadaardige inborst zouden bezitten; etcetera.
Terwijl ik zelf, in de eerlijkheid van mijn eigen overwegingen, wel sympathie heb voor deze spektakelmakers, deze oproerkraaiers, vanwege hun neiging de brave, in slaap gesukkelde goegemeente op te schudden en uit te dagen.

Anyway, iets in mij koos partij, en leidde mij naar het grindpad om daar een paar geschikte stenen uit te kiezen die ik naar de luftwaffe kon katapulten.
Maar ik wachtte nog even en zette mij in contemplatie terug op ons tuinbankje:
Wat was hier eigenlijk aan de hand?
Wist ik wel genoeg van de omstandigheden, van de voorgeschiedenis, om partij te kiezen?
Was de eekhoorn, was Knabbel wel zo onschuldig?
Zou de actie van de beide vuurvogels een reden gehad kunnen hebben die ik niet kon zien? Was er vannacht al iets gebeurd, toen ik de morsesignalen hoorde?
En wat was het gevaar van mijn eigen inmenging?
Zou er iemand in een van de tuinen een steen op z'n kop kunnen krijgen?
En wat als ik zo'n ekster met een voltreffer uit de lucht zou schieten?
Kon ik die smet, het verwonden van een medeschepsel, op mijn geweten verdragen?

Dus ik bleef zitten terwijl de drie gladde keien de warmte van mijn hand absorbeerden.
Terwijl de eekhoorn op onnavolgbare manier verdween.
Terwijl de eksters vanaf het allerhoogste topje van de bomen speurend rondkeken.
Terwijl de rust weerkeerde.

En ik de stenen teruglegde tussen hun tijdloze, geduldige lotgenoten van het grindpad.

En ik dacht aan Syrië, bommenwerpers, Tomahawks, verwoeste steden, puinhopen, vluchtelingen, en de grootste herrieschopper van deze wereld:
Homo Aggressicus..

Schrijver: Ton Hettema, 21 april 2018


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.3 met 3 stemmen 112



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Anneke Haasnoot
Datum:
21 mei 2018
Email:
annekehaasnoothotmail.com
Met plezier gelezen!
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
22 april 2018
Een meesterlijke uiteenzetting over het imbeciele geweld in Syrië en omstreken. Die Syriërs zijn stuk voor stuk knettergek om hun medelandgenoten zo enorm te haten, dat ze tot massamoord en massadestructie zijn overgegaan. Bovendien hebben ze daarmee de wereld met hun stupide ellende opgescheept. Ze hebben ons geïnfecteerd. Daarnaast hollen ze zo snel als ze kunnen naar ons toe om hen te redden, maar redders maken slachtoffers, dus blijven ze met dezelfde *****nzooi zitten. Overigens, door de omschrijving van jouw woonsituatie denk ik opeens dat je een villa in de bossen van Driebergen bezit. Dat mag natuurlijk, maar ik had je toch drie-hoog-achter ingeschat. Ik ben blij dat de eekhoorn veilig is ontsnapt. Net als jou hou ik ook erg veel van eksters, alleen al om hun zwart-witte uitdossing, wat spiritueel gezien van diepe betekenis is. Bijvoorbeeld kwaad en goed ineen, al geloof ik niet echt in het kwade. Alles is Een. Je slotwoorden zijn duidelijk. Het zijn juist de agressieve mensen, die er een compleet zootje op aarde van maken! En ook de verborgen boze mensen, die de aarde onbewust blijven uitbuiten en vervuilen met hun nare gewoonten. Veel kortzichtigheid en onkunde ligt daaraan ten grondslag. Heel veel agressieve mensen zouden verplicht aan de marihuana moeten gaan om relaxed en vredelievend te worden. Of flink aan de wijn. Plus het uitoefenen van meditatietechnieken en transformatiemethoden. En wat niet al, als ze maar van hun agressieve neigingen en uitvoeringen verlost raken. Schouderklop, Ton, zeg maar ridderslag. Volgende keer wellicht een medaille in de Orde van Oranje Nassau. Hangt van jou af.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)