Alle inzendingen over verdriet

...verwacht dat. Het verdriet is wel even echt. Het verdriet is even eerlijk. En ik geloof zelfs dat onze koning en koningen en hun kabinet ook hiervan onder de indruk zouden zijn als ze op de hoogte zouden zijn. Ik zeg niet dat we de nationale rouw niet moeten doen. Ik zeg alleen maar dat we als...

...verklaarde mevrouw en ze vervolgde: "Mijn verdriet is als een bal die rust in twee kommen. De eerste kom bevat geen ruimte; de bal vult deze helemaal". Als door een steen die, in een vijver geworpen, kringen doet ontstaan in het water, vervagen de rimpelingen door de milde, goedgunstige...

...zo. Die ene dag in juni, de dag waarop je eeuwig zou blijven slapen. Nog bijna elke dag denk ik aan je, en mis ik je. Nog steeds verdrietig over hoe het is gelopen. Maar toch een beetje blij. Zo had je geen pijn meer en kon je eindelijk eens goed uitrusten.

...de goede dingen in dit leven op te staan. Het verdriet is overwonnen, hoewel het altijd nog wel in lichte mate aanwezig zal zijn. Maar het zal mij niet meer overheersen en ik voel voor het eerst - langzaam - het goede gevoel om verder te gaan. Ik heb kracht en wijsheid verkregen uit moeilijke...

Medelijden is uitgesteld verdriet.

(voor Kiki Palmer (1907 - 1949)) Jij bent geboren als Giulia Daniela Fogliata op 11 juli 1907 in Chiari, provincie Brescia. Jouw moeder was Marta Palmer. Jij studeerde geneeskunde aan de Universiteit van Milaan en af en toe kreeg jij acteerles in het Teatre degli Arcimboldi in Milaan, vernoemd...

...wens van de agente en vertrek. Onmachtig en verdrietig. Ik voel dat ma zich verzet tegen bemoeienis, zonder dat de agente het zegt. Ik ben een buitenstaander. Drie dagen later ging ik naar het bureau. Het liet me niet los en ik hoorde dat de GG&GD samen met moeder en zoon diezelfde nacht...

...het centrum van Buenos Aires. Jij werd ziek van verdriet en op 11 juni 1993 liet jij een ambulance komen. Toen die kwam, zei jij via de intercom dat jij al naar beneden ging. Jij sprong uit een raam op de vijfde verdieping op Córdoba en Uruguay Avenue. Niemand kon jou tegenhouden. Jij werd 63...

(voor Florence Deshon (1893 - 1922)) Jij bent geboren als Florence Danks op 19 juli 1893 in Tacoma, Washington. Jouw moeder was Flora Caroline Spatzer, een pianiste van Oostenrijks-Hongaarse afkomst, en jouw vader was Samuel Danks, een muzikant en vakbondsorganisator uit Wales. Jouw één jaar...

...doorhad, was dat je in stilte wegteerde door je verdriet om het verlies van Serban. Je kon Serban op geen enkele manier loslaten en je verlangde hartverscheurend naar hem terug. In februari 2010 verscheen je negende en laatste album '09 Madalina Manole'. Tijdens de opname van dit album...

Het winterde al een hele tijd. De bomen en de mensen rilden van de kou. De vogels en het wild konden bijna geen eten meer vinden. De meren waren bevroren en de ouderen konden geen kant meer op. Hun ledematen deden pijn door de reuma. Zij durfden bijna de gladde straten niet meer op uit angst om hun...

...dacht dat er niemand meer was om je persoonlijke verdriet mee te delen. Je hebt het vooral niet met jezelf willen en kunnen delen. Het stond op barsten, maar onder die hevige druk koos je voor de verstikking ervan. Heel misschien was je beter af geweest in een psychiatrische kliniek, al was het...

...jullie goedmaken, maar je bleef er toch intens verdrietig en boos over en je was uiterst neerslachtig, wat op foto's duidelijk te zien is. Je werd gevonden door Minnie Morris, die de krant bezorgde en de gaslucht rook. Je werd in een ambulance zo snel mogelijk naar het St. Vincent's Hospital...

...naar mijn gezicht (was dit dan ondanks alles het verdriet om een liefde die mijn hersenen al zo lang scherpzinnig als onmogelijk, ondoenlijk en onbereikbaar hadden geoordeeld? (Was dit dan toch de melancholie om degene, die in zijn gedachten allang een ver, tropisch land had verkozen boven mijn...

...Alie was vanmorgen op koffie visite en was erg verdrietig, want haar lesbische vriendin was na een ruzie midden in de nacht vertrokken. Ze vertelde mij haar verhaal met tranen in haar ogen. Daarna vertrok ze lopende in de richting van het dorp. Ik besloot haar achterna te gaan en zadelde...

... pop met een wit mutsje op en met een strik onder de kin, kennelijk gestrikt door liefdevolle dameshanden en met kwastjes aan het aldus samengebonden lint. En ach, hoezeer welden diep verdriet en mededogen in mij op om de onschuldige, tedere, kwetsbare kindergestalte, om alle mishandelde,...

...mijn gezicht. (Was dit dan ondanks alles het verdriet om een liefde die mijn hersenen al zo lang scherpzinnig als onmogelijk, ondoenlijk en onbereikbaar hadden geoordeeld? Was dit dan toch de melancholie om degene die in zijn gedachten allang een ver tropisch land had verkozen boven mijn...

Ach liefste, aller-, allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische, cognackleurige steen cadeau, die je gekocht had bij "Pleïade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen. We stonden zij aan zij, heel ons lange leven. Aan jouw...

Ach liefste, aller-allerliefste schat, in het ziekenhuis gaf je me de magische cognackleurige steen cadeau die je gekocht had bij "Pleiade"; de steen met de eigenschappen die mij zouden moeten genezen, maar de artsen moeten mij helpen.... We stonden zij ;zij, heel ons lange leven. Aan jouw hand...

...die spoedig, al te spoedig mij met onvermijdelijk, onherroepelijk en onstuitbaar groot verdriet zal overvallen......

...had. ik ben nu al 6 jaar gelukkig getrouwd, toch heb ik nog steeds liefdesverdriet. om hem.

Op vrijdag avond kwam ik thuis, ik deed de deur open en ik zag een envelop liggen met mijn naam erop. Ik pak hem op en ik loop naar m'n kamer om hem rustig te gaan lezen. In de brief stond: Lieve Nancy, Met deze brief wil ik laten weten dat je altijd een goeie vriendin van me bent geweest...

...des te groter de speren. Vertwijfeld in verdriet doorboren de speren je, op je knieën zie je je oude liefde wegdrijven in vergetelheid. Je ziet slechts je oceaan van verliezen donker en grauw, je hoort hun noodkreten nog steeds, waarom ben je vroeger zo stom geweest, waarom sloot onze...

Ik werd wakker van mooie muziek en een zingende Alain die stond te douchen. Ik keek rond in zijn appartement, dat vol stond met kunst en oude meubelen. Nadat ik goedemorgen gezoend was door die mooie volle lippen en een douche had genomen gingen we weg. Hij nam me mee naar Quartier Latin waar we op...

...je gewaakt en geslapen. Ik wou je niet laten gaan maar je hebt de strijd moeten opgegeven. Bolleke je dood had niet zo vroeg mogen komen, de mensen weten niet hoe een groot verdriet ik heb nu je niet meer bij me bent. De mensen hebben je vermoord. Het spijt me dat ik dit niet heb kunnen...

De zeventig- en andere hogere plussers van vandaag herinneren zich nog hun kindertijd al te goed, o.m. de oorlogsjaren van WO II. Gebrek aan alles was de toonzetter. Ze weten nog maar al te best hoe er in de rij werd gestaan voor het afhalen van de rantsoeneringszegels, voor de zeldzame...

...mij thuis.' Iets van die strekking. Zoveel geleerdheid en zoveel kinderlijk verdriet.

Ze was er al meerdere malen geweest. Het was een uitzonderlijk mooi plekje op deze aardbol. Ze droeg een jurkje over haar bikini en ze liep op teenslippers. Iedereen loopt hier op teenslipper, dus zij ook. Helaas was zij gewend om altijd op stevige schoenen flinke wandelingen te maken. Deze keer...

...mijn moeder en naar de slotscene. Ik voelde haar verdriet. Het scherm vertoonde een tragedie. De zoon die zijn vader het leven zag opgeven. De liefde die hij te laat had gekregen, niet genoeg voor zijn verdere bestaan. De wond die te diep bleek te zijn om te genezen....te diep om een litteken...

...op de stoel waar ik deze woorden tik, tot op het eind is hij er bij, maakt mij verdrietig blij.