Alle inzendingen over verdriet

Trix is al weer bijna zeven jaar dood, maar vergeten doe ik haar nooit. Ze was in haar gedrag meer een hond dan een kat, leek het wel. Als we met haar onderweg waren konden we haar rustig uit de auto zetten. Als we weggingen riepen we en dan kwam ze meestal meteen. Toch heb ik haar ooit met een...

Zij was altijd al een wonderlijke vrouw, zo had haar familie regelmatig tot elkander verzucht. Een tijdlang woonde ze alleen in een klein appartement op één hoog. Toen ze na jarenlange trouwe dienst werd ontslagen was dat voor haar een flinke klap. Ze zat ineens onafgebroken thuis in het...

...voorkomen, maar toen ik in haar ogen keek zag ik verdriet. Is Paul hier nog geweest? Wilde ze weten. Maar hij was allang weg. Zij had hem al een jaar niet meer gezien. Alle misère sijpelde snerpend door in haar stem. Ik hoorde haar pijn, maar was te jong om die echt te kunnen...

Geluk is niets anders dan het zachtste verdriet.

...mee Linde bezoeken?" vroeg haar vader, ook met verdriet in z'n stem. "Ja tuurlijk, ik ga m'n zusje niet in de steek laten!" zei ze stilletjes. "Kom laten we eerst eten, kan jij iets eten Caro?" vroeg haar moeder. Eigenlijk kon ze niet door haar keel krijgen, niemand eigenlijk, maar ze...

...aangrijpend. Hopelijk is dit kind in staat het verdriet van Y en S te verdrijven. Zelfs al zal de kleine engel er steeds zijn. De bevalling staat voor de deur, over enkele weken is het zo ver. Bizar en mooi tegelijkertijd. In plaats van een verjaardagskaart voor de eerste verjaardag van...

...Leonard Cohen en Nick Drake. Hij probeerde aan verdrietige dingen te denken om zo in de herfststemming te komen en zijn gedachten op gang maar ook tot rust te krijgen na drie drukke dagen. Thomas dacht aan kaarsjes die opgebrand waren. Aan pastelkrijtjes die te kort waren om er nog mee te...

...het ramsj-model, polderdijken bezwijken, nog snel even zakken vullen, een stuk verdriet blijft achter.

Aandacht, aandacht! Kunnen we alstublieft doorgaan met leven? Kunnen we aub niet te lang stilstaan bij lege momenten? Kan de groep beter aansluiten daar waar loze woorden zijn gevallen? Dank u Hier ziet u dan de ruïne van het hart. Voor verscheidene jaren is hiermee gespeeld en is het misleid....

...de hoek van het oog over de wang en pinkte dwars. Bol van wat was sprak hij boekdelen zo druppelend langs het grimas, koerste naakt van verdriet, vloeide op een eigen kompas. Nu ligt hij daar open en bloot zout zonder harnas, rijp om op te drogen in zak en as....

...eendagsvlinder aan ons voorbij. Dartelend in de mooie kleuren van het licht. Eindig in onzekerheid. Liefdevol in onze eeuwige aanwezigheid, maar verdrietig in onze aardse beleving. Vergeten om te leven, verdronken in de pijn. Ik wacht op een nieuwe sleutel die mijn bedroefde ogen ontsluit.

Ik plant voor jou een boompje, op het gras, midden in de tuin. Ik plant het wat uit de wind, op een plek waar vooral de zon heel veel schijnt. Ik verzorg hem iedere dag zodat hij groeit tot hoog in de kruin. Ik plant het zo in de omgeving dat het zelfs daarmee ook nog mooi lijnt. En als ik dan...

's Nachts bij voortduring voor iemands huis gaan staan is blijkbaar de enige manier om contact te houden. Als je deze genoegdoening hebt gelezen dan kun je weer gaan, tot de volgende keer. Dit is natuurlijk ook een manier om je eigen leven en dat van een ander te bemoeilijken of om hierin een...

Het was voor het volk, dat Jezus Christus stierf. Het is door zijn eigen ellende geweest, dat popster Michael Jackson verdierf. Wie leed het meest?

Ik wou dat het niet zo was...

De teleurstellingen die iemand in zijn leven te verwerken heeft gekregen kunnen zijn manier van reagluren bepalen. Deze reagluursels worden dan als kouwe kak over deze site uitgestort en zijn een afspiegeling van het leed en de onmacht van de reagluurder.

Het huis zonder liefde moest ik verlaten, niet omdat ik het zelf wilde, maar omdat er een renovatie op komst was en ik geen zin had om twee keer in een jaar te verhuizen. Het was het eerste huis, een woning, waarin ik met niemand ooit had gevreeën, en dat had zijn sporen nagelaten op het behang...

Hij hunkerde naar een relatie. Niet ongewoon en heel gebruikelijk voor een jonge man met felle gevoelens. Zijn wens werd niet vervuld en de relatie werd hem, kennelijk door een ongunstig gesternte of een hardnekkig noodlot nooit vergun tot zijn wanhoop en depressie hem zozeer tergden dat de diepte...

...de brief die zou moeten getuigen van mijn verdriet, van mijn woede over je desertie, van mijn wantrouwen, van mijn verlatenheid, van mijn eenzaamheid, van mijn onbegrip, van mijn wrok en van mijn rancune... Mijn woorden zullen je niet meer; nooit meer bereiken en in alle eenzaamheid...

...is om zichzelf van het leven te beroven. Zielepoot dat ik ben, voor de dood ben ik niet bang maar wel voor de levenden die ik in verdriet achterlaat omdat ik niet meer verder wlde met mijn eigen miserabele bestaan. Wanneer mag ik nu heengaan?

...God is net zo groot als ons verdriet, wat dat betreft kunnen we elkaar intens omarmen! Verdriet om liefdesdrama's.

...en getroost worden, geen verdriet zien en niet verdrietig zijn. Soms hoop ik dat God geen kamers meer over heeft, dat Hij moet zeggen: ‘Vol is vol.’ Die dag komt. Openbaringen 21 vers 4: Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen, er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen...

.....en op dat bankje in het park, waarover Vondels stenen, zwarte gestalte met nietsziende ogen scheen te waken; op dat bankje, naast mijn tante, kregen de woorden die ik uitsprak over mijn ziekte, ouderdom en ongeluk een zelfstandige werking, alsof woorden altijd, noodzakelijkerwijs een waarheid...

In wachtkamers van artsen, tandartsen en mondhygiënisten tref ik nogal eens te midden van de tijdschriften, die daar slordig liggen opgestapeld en die kennelijk dienen om de wachttijd wat te bekorten met enig amusement en wat informatie, de "Libelle" aan. Als je het tijdschrift openslaat, zie...

Toen de rozen in je stadstuintje dat je zorgvuldig placht bij te houden, hun volle, zomerse bloei bereikt hadden, kwam jouw mededeling: "Ik ga voor enkele maanden naar Paramaribo; vrienden daar hebben me gevraagd wat werkzaamheden te komen verrichten". Het werd mij koud om het hart, ik dook...

Ter gelegenheid van Kerstmis waren toentertijd her en der vele rijkelijk versierde Kerstbomen opgesteld, ook in een Wijkcentrum waar ik die morgen bivakkeerde om de collectie thrillers in de aangrenzende bibliotheek in ogenschouw nam, onder tranen overdenkend hoe mijn langjarige werkzaamheden voor...

Hij had tijdens de lange huwelijksjaren de vertrekken gevuld met het aroma en het parfum van zijn persoonlijkheid. Haar liefde was voor haar de parel in de oester van het leven, die zij veroverd had op een woestenij van leegte, eenzaamheid en wanhoop. Hoewel zij na zijn dood eigenhandig de grond...

Stel dat je het gevoel hebt dat niemand je begrijpt. Het komt voor in allerlei soorten van gevoelens of soms werkelijkheid. Als ik vrolijk over kom, dan ben ik vrolijk in de ogen van een ander, ja toch? Men lacht met mij mee en ik lach met hen mee. Maar als ik mij van binnen me ontzettend rot...

...het maakt niet uit. Voor mensen die zo’n verdriet hebben is het juist belangrijk om er veel over te praten. Als ze het gevoel krijgen er niet over te mogen praten, gaan ze het verstoppen, met alle gevolgen van dien. Ze raken in een isolement en trekken zich steeds meer terug. ...

...dagen - het kunnen ook weken of jaren geweest zijn - bereikte hij een vloed van zilt vocht. En bij de omkering nam de zee hem mee. Zijn verdriet ebde weg in een zoute stroom van zoete slaap. Ik kon het tij niet keren. Maar misschien was het slechts een nare droom.