Alle inzendingen over vriendschap ontmoeting belevenissen

Het was een warme dag in juli en lange, antracietgrijze schaduwen legden zich over de wereld. Zijn naam was August en ik vergeleek deze met die van mijn lang vergeten oom wiens as op het verre continent rust en met de naam van mijn favoriete schrijver August Strindberg. We hadden afgesproken...

Op mijn dagelijkse boodschappentocht door de AH, werd ik aangesproken door een man uit een ver buitenland. Een gangpad eerder had ik hem, in een mij onbekende taal, al heftig met zijn vrouw horen discussieren. Hun kar, met als frontman op het rekje een dik jongetje met een lollie, was gevuld...

...voor naar het nabijgelegen restaurant en liet hen kiezen uit de menukaart en zo vond onze vriendschap voorgoed haar beslag.

...veel avonturen beleven. Al deze wonderlijke belevenissen in zo'n korte tijd? Zeker, want de Griekse held Odysseus in het werk van Homerus, beleefde dit alles gedurende twintig jaren. Bloomsday is tegenwoordig een vrolijk volksfeest, dat in heel Ierland wordt gevierd en zich langzaamaan ook...

...achter zijn scherp geslepen brillenglazen. De weg terug naar onze vroegere, zo florissante vriendschap was voorgoed onbegaanbaar geworden.

...De liefde van Cor, haar vriend, was, zoals ze verklaarde, uitgemond in vriendschap...

...mijn vriendin aangewandeld; de collega van veertig jaar her en zijn we weer verenigd in vriendschap en saamhorigheid.

Het Burgemeester Stekelenburgplein bij het station in Tilburg wordt sinds kort gelardeerd door kennelijk vrolijk en opgewekt opspattende en bruisende fonteintjes die het plein opluisteren en eer aandoen. In de koffieshop aldaar wacht ik en moet de onoprechte glimlach weerstaan van jonge meiden...

...En ik zou nooit vriendschap sluiten met zijn Golden Retriever; kortom ik achtte de a.s. ontmoeting een "Mission Impossible".....

...vervreemding van alles en iedereen was zo enorm tot we elkaar weer ontmoetten en ons laafden aan de vriendschap die was blijven bestaan, die overleefd had

We schrijven september 2006. De rozen staan nog hoog op de doornige, houten stelen en spreiden nog hun tere tinten ten toon. Een man wacht nog op mij bij de Halte Sweelincklaan. De zon maakt zijn warrige, zilvergrijze haar tot een krans en een aureool die zijn gezicht omlijsten dat getekend...

...hem, plaatsvervangend en in zijn afwezigheid, als het ware 'in de geest'. Onze haat-liefde-verhouding veranderde opnieuw in vriendschap, al zou ik de oude vriend, die nu twintig jaar ouder was geworden, waarschijnlijk nooit meer zien.

De bushalte van lijn zeven biedt uitzicht op het pand van "TBV Wonen", op "Villa Constance" en op het Noord-Brabants Natuurmuseum, gebouwen die zich broederlijk, of zo men wil zusterlijk aaneenrijgen en aldus een saamhorigheid schijnen aan te duiden die in de wereld van de mensen vaak ver te zoeken...

Hier dansten wij eens in een ver, vergeten jaar en hier is nu de chique zaal van "De Harmonie"; ik bevind me in de Tilburgse Stationsstraat in het pand op huisnummer zesentwintig, dat gesitueerd is naast het kantoorpand op huisnummer vierentwintig waar mijn dierbare, maar zeer betreurde en...

Als ik het Slavenkoor uit Nabucco hoor ben ik ineens weer in die kamer, op die middag waarop de dampende aardappelen opgediend worden en verzin ik weer eigen woorden bij dit muziekstuk Ik ben weer drie en voel me weer omringd door de goedgunstige, overvloedige aandacht en zorgen van mijn vader en...

De Heusdenlaan strekt zich uit in een buitenwijk van Tilburg en zij is bereikbaar na een lange tocht met het Openbaar Vervoer. De nacht ligt over de stad en in het voertuig dat haar weg schijnbaar eindeloos schijnt te vervolgen wissel ik kennelijk erotische blikken uit met een man op de achterbank...

...we zetten haar voort en bij gelegenheid van een ontmoeting toonde ze me de nietige, lieflijke oorbelletjes, laatste reminiscentie van een mislukt huwelijk en een geschenk van een niettemin ontrouwe en misdadige echtgenoot; de oorbelletjes die ze nog bewaarde in een ladenkast. Tevergeefs...

...zware pijn gedaan" De kameraadschap en de vriendschap waarop ik zozeer vertrouwde waren kennelijk altijd al zo wankel en zwak geweest als een bouwval die door een zwakke windvlaag omver geworpen kan worden waar ik gedacht had dat deze rustte op onwrikbare, solide, onveranderlijke...

Als ik het "Slavenkoor" uit "Nabucco" hoor, ben ik ineens weer in die kamer. op die middag waarop de dampende aardappelen opgediend worden, en verzin ik weer eigen woorden bij dit muziekstuk. Ik ben weer drie en voel me omringd door de goedgunstige, overvloedige zorgen en aandacht van mijn...

Het was een warme dag in juli en lange, antracietgrijze schaduwen legden zich over de wereld. Zijn naam was August en ik vergeleek die met de naam van mijn lang-vergeten oom wiens as op het verre continent rust en met die van mijn favoriete schrijver: August Strindberg. We hadden afgesproken...

...te mogen ontmoeten. Al met al een heerlijke ontmoeting en begrijpend dat we ook zonder elkaar het leven goed hadden aangekund, beiden hadden we twee kinderen op wie we erg trots zijn. Alsof we elkaar jaren kenden, zo gingen we met elkaar om, ik…? Ik besefte dat dit ook het geval was en...

...dat ik ver achter me gelaten heb. Waar hebben de belevenissen en ervaringen mijn ziel voorgoed overspoeld? Hoe is ze vervreemd geraakt van haar wezen, van haar jeugd en blijdschap, van haar ongeschonden gaafheid? Zullen de diepe wonden genezen, zal de zalf van de vriendschap erop aangebracht...

Op het Pieter Vreedeplein staan frisgroene palmen die breed uitwaaieren en die doen vermoeden dat hier de tropen regeren. We beleven echter een bij uitstek Nederlands voorjaar en regenbuien dalen op ons neer. De commercie viert hoogtij op het plein en men doet zijn best bij "Brownies and Downies"...

Wie denkt of vermoedt dat de zaak van "Hornbach" in Tilburg West een klein buurtwinkeltje is, vergist zich deerlijk. In een gigantische, uitgestrekte hal is hier ondergebracht en bijeengebracht wat het menselijk vernuft zoal tot stand heeft weten te brengen op vele gebieden. Ik zag dan ook velen...

Regels. Zal ik ooit mijn woorden inslikken? Ik denk van wel, maar nu even niet. De schrijvers hier zijn talrijk, doch zij, die wat te zeggen hebben, schaars. Sinds de geest weer terug in de fles is, is het hier armoe troef, een soort tomorrowland op de laatste dag. Jaja, hij was niet lief,...

De verdiepingen van het huis waren verbonden door twee trappen. In de vierkante, grote voorkamer, gesitueerd op de eerste verdieping, bracht ik de eerste drie jaar van mijn leven merendeels door. De bekleding van de ronde stoelen en van de bank die behoorden tot het bankstel was goudkleurig en...

De straten rondom het gigantische complex van het Zorgcentrum dragen namen van kleuren zoals "vermiljoen" of "indigo". Ik nader het witte gebouw met de vele ramen waarachter de appartementen van de bejaarden schuilgaan. Mijn toekomstige begeleider staat al op me te wachten bij de receptie....

Vertwijfeld en met ogen vol tranen bevond ik mij vis-à-vis met een manshoge etalagepop, die aan de andere kant van het glas "Abraham" stond voor te stellen, maar het was niet het gewicht of het getal van de halve eeuw van mijn leeftijd die mij neerdrukten. (Welke betekenis dit uiterst armzalige...

Het kan goed toeven zijn bij Kringloopwinkel "Portagora" aan het Koningsplein. Welwillend en goedgunstig, om niet te zeggen; liefdevol voorziet men je daar van een glas thee met een koekje en je kunt je blikken naar wens richten op de grote, wandvullende foto in zwart wit van wevershuisjes of op...

...als de liefdesverhouding die altijd al aan haar leven ontbroken had, maar helaas moest zij na het "warme bad" van een ontmoeting telkens weer onder de "koude douche" van haar armzalige levensomstandigheden......