Autobiografieen

“Ik vind jou lief”, zegt Charlotte, mijn kleindochter, volkomen onverwacht tegen mij terwijl we samen hand-in-hand lopen te wandelen. Ik kijk het blonde huppeltje van nog geen vier jaar vertederd aan met misschien wel iets van: Waar is de dubbele bodem? Want laten we wel zijn, hoe vaak gebeurt...

Ik heb nog jarenlang genoten van mijn video-apparaat, maar inmiddels heeft hij het begeven, net als het reserve-exemplaar, waarna ik eindelijk ook de jaren huppelepup van de vorige eeuw achter mij laat. In een stevige tas van de AH ging ik vele malen op en neer naar de kringloopwinkel om daar mijn v...

Na een heerlijke maaltijd fruit de mer genuttigd te hebben met een fles licht mousserende vino verde erbij, gaan we bijtijds naar bed. Voor het slapen gaan lezen we nog wat in onze boeken. Ik heb "Au Pair" van W.F. Hermans uit en ben begonnen aan "166 x Youp", de verzamelbundel met columns van Y...

De situatie met de huisbaas begon uit de hand te lopen. De kamer was duur. Ik had weinig te besteden, en ik had er totaal geen privacy. Zodra ik beter was, besloot ik per direct de huur op te zeggen. Hij reageerde chagrijnig, maar stemde uiteindelijk toch in, en hij gaf me het sleutelgeld terug, wan...

Na de koffie met gebak tijdens de verjaardag wordt de boel afgeruimd, wat naar de vaatwasser kan, verdwijnt erin en wat met de hand dient te worden gedaan, krijgt een sopje in het aanrecht of is het DE aanrecht? Ik hou het op HET aanrecht, wel zo gemakkelijk. Intussen (volle kamer) gaat een van ...

Precisiebombardementen, dat was het toverwoord in die tijd. Alsof er zoiets als een schone oorlog bestond. Alsof er in een oorlog niet altijd onschuldige slachtoffers vielen. Ik had al moeite om het huis van mijn knappe hospita schoon te houden, het was veel te groot voor een jongeman en een kater,...

Lange tijd had ik gedacht dat ik het spoor bijster was, ik had neurotische klachten en zocht een uitweg in het uitgaansleven. Ik kwam daar dikwijls Peter tegen en dan wisselden we wat woorden uit om onze platonische vriendschap op peil te houden. Hij was zo'n beetje de enige die mijn warrige gedacht...

40.3 Als ik de volgende morgen wakker word, lig ik naakt in een vreemd bed in een vreemde kamer. Ik heb barstende hoofdpijn. Aan de ene kant ligt Cees en aan de andere kant ligt een wildvreemde man. Als ik beter kijk zie ik dat het een man is uit het gezelschap van de avond ervoor in het restaura...

40.2 Ik laat niet merken dat ik ook maar iets weet over de pornobaas en lach gewoon mee met de anderen om zijn stoere verhalen. Maar ondertussen vind ik het doodeng en ben ik erg op mijn hoede. In plaats van champagne drink ik water. Af en toe neem ik een klein slokje champagne, maar spuug dat on...

He, hallo daar, ga jíj nog met vakantie? Wat? Nee? Ga jij niet weg dit jaar, jemig dat is nou ook wat, je hebt toch vakantie nodig minstens één keer per jaar! Wij gaan minimaal tweemaal maar liefst vaker hoor want ik heb het zo, zo ontzettend nodig om de boel de boel te laten om nergens aan te ho...

De dagen na mijn aanvaring met mijn hospita over mijn, volgens haar, povere dichtkunst kreeg ik spijt dat ik mijn gedichtenschrift had vernietigd. Ik had zoveel aandacht voor haar leven gehad, maar aandacht voor hetgeen waar ik me mee bezighield had ze niet. Dat kon ze niet opbrengen in haar haastig...

40.1 In Benidorm heb ik een appartement in een groot hotelachtig complex vlakbij het strand. De rust, het mooie weer en niet steeds in spanning afwachten of er een telefoontje komt van Beerda, doen me goed. Met Cees de veertigjarige makelaar die ik in Benidorm heb ontmoet, is het best gezellig...

Mijn eega vraagt steevast na het eten al: wat eten we morgen? Of hij dat nou doet omdat ie nergens anders over praten kan, vermeldt de historie niet, maar gisteren antwoordde ik: boontjes, piepers en een bal - of: piepers, een bal en boontjes, maar wat ook kan: is een bal, boontjes en piepers. Nog e...

40. Hoewel ik aan de buitenkant redelijk normaal blijf functioneren gaan de sekspraatjes met Beerda (de personeelschef van het Belastingkantoor) me niet in de koude kleren zitten. Het gaat niet goed met me. Daar kan ik op een gegeven moment echt niet meer omheen. Volgens de huisarts ben ik ove...

Ik beschouwde Emma Petronella als een volmaakte vrouw, het deed er voor mij niets meer toe, dat ze vroeger in een mannenlichaam had gewoond. Ze was ook geen transgender meer, een transgender was iemand in de overgangsfase en die had zij voltooid. Ze had het me allemaal uitvoerig verteld toen we wat ...

Niets is meer vanzelfsprekend wanneer je in de gelukkige omstandigheid bent ouder te worden. We denken allemaal van wel, maar geloof me, niets is zo onzeker als de toekomst. Zijn we er allemaal morgen nog? Worden we met zijn allen nog wakker, kunnen we morgen nog doen, wat we vandaag voor normaalhie...

Dromen, ik doe het vaak, het meest 's nachts maar overdag lukt het me ook wel, echter nu gaat het over de bizarre droom van afgelopen nacht. De nacht begon al moeizaam, dat wil zeggen, we konden geen van tweetjes in slaap komen en dus was het tijdstip ietwat later dan gebruikelijk. Nou was het ...

Er was ooit een tijd, dat sprookjes zo begonnen, ook was er een tijd dat de ene mens de ander hielp. Er was een tijd, dat er geen acties op touw gezet hoefde te worden, om respect af te dwingen, want respect, dat was er gewoon. Er was een tijd, dat men ouderen voorrang gaf, tevens was er een tijd, d...

Paul blowde. Veel. Samen met een paar andere stoere jongens na schooltijd. Schuilen onder het afdak van het oude schoolgebouw dat uitkeek op de grote kerk. De meeste blowers waren blanke jongens, zonen van middenstandsouders. Paul was anders. Half Indisch, het lange haar loshangend over de schouders...

'If I could, I would let it go. This desperation, dislocation. Seperation, condemnation, Revelation, in temptation Isolation, desolation Let it go' uit 'Bad' van U2 'Bad' van het album 'The Joshua Tree' van U2 vind ik één van de meest hartverscheurende liederen die ik ken. Ik heb het Bono ...

Een vriendelijke, Marokkaanse buurman en ik stonden op het trottoir wat te kletsen over hoe het met ons ging. Hij wees me op een fietsenhokdeur, die duidelijke sporen van een mislukte inbraak vertoonde. Ineens, vanuit het niets, begint een buurman vanaf drie hoog tegen mij te schreeuwen. De damp kom...

Zo'n dag die bij het opstaan nog geen seintje geeft over het verloop ervan, nou is het geen drama-dag, dramatische dingen laat ik over aan andere gezinnen. Dat zijn doorgaans van die mensen die stuiteren van een sneetje in een vinger, nee dat scenario gaat hier pas spelen als er sprake is van b.v.e...

39. Als kind had ik vaak blauwe plekken en kneuzingen. Meester en mijn moeder zeiden dat het kwam omdat ik nou eenmaal niet zo handig was. “Ja Loon is een beetje onhandig en heeft heel snel blauwe plekken haha..” Ik geloofde dat. Jarenlang. Om mij sterker en stoerder te maken sloeg Meeste...

Opa jarig en dat betekent dat het sobertjes dan toch wel, gevierd wordt. Zondag Vaderdag en dochter kwam met drie zalige kleinkinderen niet alleen eventjes op de koffie maar at ook meteen mee, hartstikke gezellig. Oma, mag ik....Oma, zal ik, Oma....en Oma zegt zelden nee, dat hoeft ze ook niet wan...

38 Meester, mijn vader, ging wel eens de zee in met een sleepnet om garnalen en platvis te vangen. Hij liep dan tot aan z’n borst het water in en trok dat sleepnet achter zich aan. Meer mannen op het eiland deden dat. Die keer dat ik mee ging wapperde op het strand een rode vlag. Dat betekent...

Ooit was ik ik lid van de openbare bibliotheek en dat in diverse plaatsen; Heerenveen, Voorthuizen, Amersfoort en Gouda. Ik was er om de zoveel dagen te vinden en soms wel elke dag. Bergen stripboeken heb ik gelezen. In stripboeken gaat de fantasie vaak nog verder, dan in romans en gedichten. Dat he...

Ik ben over de vijftig en Nina is denk ik rond de twintig. Nina werkt bij de kaas- en vleesafdeling in de Albert Heijn en tijdens mijn eerste kennismaking met haar attendeerde ik haar op 'Nina, pretty ballerina', een hitsong van ABBA. ABBA kende ze niet en dat lied al helemaal niet, waarop een m...

Omdat we, een gezin met vier kinderen, aan het water van het Nieuwe Meer woonden, was het niet meer dan logisch dat mijn vader, naast van mijn moeder, ook van vissen hield. Hij was geen ervaren visser. De eerste maanden sloeg hij slechts onvolwassen stekelbaarsjes aan de haak. Er gingen zomers voorb...

Tja, na een maand of elf heb ik de behoefte om weer eens te schrijven. Inmiddels ben ik verhuisd, wél in dezelfde woonplaats, en daar ging veel aan vooraf. Ik stond 14 jaar ingeschreven bij de woningbouw en had flink wat punten, met als gevolg dat ik drie huizen aangeboden kreeg, nou nou... Ma...

Mijn eerste computer, een gift van een pater, was zo'n bakbeest, die nauwelijks iets kon, omdat ik geen internetabonnement had, want de gedichten en verhalen kunnen uitprinten was al een heel wonderlijke vooruitgang. Tijdens het trage kopiëren van een bouwvallige Epson-printer jogde ik door mijn w...