Columns over afscheid

Nadat ik enkele boeken had doorgenomen ter inspiratie met tips over wanneer, waar en wat te schrijven, maakte ik een lijstje met schrijfthema’s. Twee van de thema’s zijn vriendschappen en herinneringen. Terwijl ik herinneringen aan het ophalen was kwam ik ook uit bij een vriendschap die ik in...

Met trillende handen vouw ik mijn papier open. Na de laatste klanken van 'Non ho l 'état' van Gigliola Cinquetti, lijkt het nog stiller. Ik richt mijn blik op de mensen in de ruimte maar zie niets. Het lukt me te spreken. Af en toe haal ik mijn neus op, het geluid galmt door de microfoon....

Op de grond van de wasruimte liggen vage witte vlokjes en kleine haartjes, welke ik dagelijks met het suffe handstofzuigertje verwijder. Oud worden heeft eigenaardigheden. Elke dag zie ik hoe tijdens het klimmen van de jaren stukjes van je lichaam en bestaan afbreken. Op zich normaal en niet...

Al moet de kerst haar intrede nog doen, oudejaarsdag knabbelt al een poosje aan een ieders hoofd, niet in het laatst bij de mensen die zich een vuurwerkshow hadden voorgesteld, tja, helaas dus! Kijk, de kerst is in huize T al een maand lang zichtbaar, al was het alleen al omdat je verder niks...

Het kan u niet ontgaan zijn maar de voetballer Maradona is overleden. Sneu voor de Argentijnen en de Napolitanen die hem tot God hebben gebombardeerd. Ach, echt een verrassing was het natuurlijk niet, Diego was aan het balanceren op het levenskoord en was dat misschien al lang moe....

Mijn broer en ik zijn op bezoek bij onze moeder in het verpleeghuis. We hebben net een ommetje gemaakt, stappen gedrieën haar kamer binnen. Achter mij gaat de badkamerdeur open, snel spring ik opzij. Verbaasd kijken we wie erachter vandaan komt. Een man in een rolstoel heeft zojuist gebruik...

In de Trouw van 4 juni 2019 staat een in memoriam van Isabel Baneke, getiteld 'Grappig, charmant en bescheiden'. Een rake typering, maar ik herinner me ook nog de nationale afkeer van haar, toen ze in 1990 haar huwelijk met Henk van der Molen inruilde voor een relatie en een later huwelijk met...

Hey Janneman, Ik wou weer es bijkletsen, maar ik kan je op de een of andere manier niet meer bereiken op de app. Vandaag had ik een crematie. Tja dat hoort bij het leven. Het was balen, maar ik wil er gewoon nu even niet meer aan denken, omdat het niet zoveel pijn mag doen. Daarom mail ik jou...

Herfst; kou, regen, wind. Gekleurde bladeren dwarrelen over het asfalt. Je bent blij als je boodschappen in huis zijn en je de voordeur op slot kunt doen. Kachel aan, televisie aan. Gordijnen sluiten. Even snel een hapje eten en daarna lekker languit op de bank. Rond tienen misschien iets op...

Nog niet zo lang geleden ontmoette ik het echtpaar in het park. Hoewel senioren, leken zij toonbeelden van bloeiend leven en blakende gezondheid. Hij hield nauwlettend de hand aan de pols van haar persoonlijkheid en registreerde iedere ritseling en rimpeling van haar brein en de huiver van haar...

Een mondeling in memoriam Hij had haar een tijdlang zijn dichtmoeder genoemd, zij hem haar dichtzoon. Dat hij schreef, ontdekte ze bij toeval. Hij had op de universiteit een kerstverhaal van zijn hand op de balie gelegd. Ook zij griste het weg en sprak hem er na de feestdagen over aan. Hij ...

Ik zit op mijn meditatiebankje. Mijn hart huilt. Ik tel. Adem naar mijn buik. Twintig minuutjes zitten. Ik zal me snel als herboren voelen. Ik hoor de regen op het dakraam - Il pleure dans mon coeur comme il pleut sur la ville. Ik denk aan hem. Ibrahim. Ineens is hij daar. De vrolijke jongen met...

Maandsluiting 1986: De jongste van de twee Jansens tekent met rode lippenstift vier sterren op mijn voorhoofd. Hij knipt een rood stuk plastic tot neusring. Er heeft salmiak ingezeten. Gekocht bij de melkboer waar we vaak snoep haalden. De ring zou een koe niet misstaan maar we hebben niets beters....

Didam, De Markthal, eind jaren negentig. Mijn broer, zijn maatje Martijn en ik helemaal vooraan bij een concert van The Scene. Ik zie in deze jaren ongelooflijk veel bands maar deze avond zal me voor altijd bijblijven. En dat komt niet alleen doordat ze nu eindelijk in levenden lijve voor me staan....

Ik bracht juist mijn kop koffie naar mijn mond toen het andere hondenbazinnetje zei dat ze niet snapte dat ik bij zo’n enge griezel bleef. Volgens haar moest hij in therapie. Hij was altijd zo ontzettend stug tegen haar geweest en hij liep ook zo eigenaardig en als ze hem al eens in de supermarkt...

Een telefoongesprek in de vroege morgen maakte mijn gehele dag goed. Mijn uitgeefster deelde mij mede dat zij genoeg heeft van de hatelijkheden aan haar gericht. Getypt op mijn trouwe computer. Telkens weer wees ik het wezen er op dat zij beter water- en vuurvrouw kon worden. Dat beroep bestaat...

Ik kom er maar niet toe. Het opzoeken van oude vrienden en bekenden in het eggie. Eens in de zoveel tijd bekruipt me een aanval van diepe melancholie en verlangen naar de verloren tijd en Google ik namen van toen. Je zou zeggen dat Internet bol moet staan van alle jongens en meiden van het...

Bezoek de mensen als ze nog leven! Deze zin licht op en resoneert met al mijn cellen. Ik ben geraakt. Een eenvoudig advies met diepere lagen. Ik lees het in een interview in een dikke krant. Het zal een slordige tien jaar geleden zijn geweest. De geïnterviewde was Prins Bernhard. Er is veel over...

Mijn vader gaat dood. Simpelweg over de houdbaarheidsdatum. Dat overkomt de besten, de allerbesten. Ooit verschijnt aan de horizon voor iedereen die laatste halte. Ieder sterft, maar dit is toevallig wel mijn Pa. Dit ligt volstrekt anders. Zijn loslaten van het leven komt een tikkeltje vervreemdend...

Zeer veel geleerden zoeken naar een oorzaak en therapie tegen dementie. Laten die snuffelaars er toch mee ophouden! Als de dementie een klein beetje gevorderd is, wordt de doodsangst steeds minder. De patiënten hebben geen prettig leven, maar zijn de vreselijke doodsangst kwijt. Als kind begint...

Vervolg op 'Boetebol'. Binnen drie minuten hoorde ik dat onze kat dood was én dat we hem tegen geld konden ophalen. Het verdriet had de eerste dagen de overhand, maar later maakte dat plaats voor woede. Onze Boez had één straat verderop gelegen. Zonder chip en met naamkaart hadden we hem...

De laatste schooldag is aangebroken. Ik sta in de hal voor de klas van mijn kind. Alle moeders en bijbehorende kinderen zijn al een beetje gebruind door de zon. We kijken elkaar aan, geven elkaar een hand, een schouder en een dikke kus. “Tot ziens, fijne vakantie hè? Geniet ervan.” Nadat...