Hoeveel persoonlijkheden passen er in een schrijver?
Soms kijk ik naar de top vijf van columns op een dag en denk ik: "Wat een prestatie. Eén persoon die zó consistent schrijft... en leest... en waardeert... en nog een keer schrijft."
Het is alsof ik naar een literaire versie van de Drie musketiers kijk. Allemaal anders van naam, maar met dezelfde penvoering, cynische humor, dezelfde driftige liefde voor eigen gedachten.
Zou het kunnen... dat genialiteit gewoon heel productief is? Of dat sommige stemmen net iets harder klinken dan andere? Ik schrijf geniaal, dit is overdreven, maar de kwaliteit van de teksten is evident: maatschappijkritisch op een aansprekende manier. De hoge waardering in grote aantallen is voorstelbaar.
En toch. Soms scroll ik door de teksten op deze site. De ene na de andere naam schittert op het digitale podium. Wat een productie, wat een variatie, wat een... herkenning?
Er zijn schrijvers die zoveel zeggen, dat het voelt alsof ze met zichzelf in gesprek zijn. En zichzelf ook toejuichen. En becommentariëren. Het zijn schrijvers met een net iets andere stem, maar dezelfde klank.
Ik stel me weleens voor hoe dat eruitziet achter het scherm. Eén schrijver, drie open tabbladen? Schrijven is al eenzaam genoeg. Je hoeft er geen gezelschap bij te verzinnen.
Dus stel ik de vraag:
Hoeveel persoonlijkheden passen er in een schrijver?
22 april 2025
Geplaatst in de categorie: actualiteit