Columns

Dit is de voice mail van..Hans Hillen.. spreek een bericht in na de volgende leu..eh..piep.. PIEP Hans, Mark hier. Nog even over die brief. Natuurlijk we hadden afgesproken dat we er omheen zouden draaien, maar jij maakt het nu wel erg bont. Het enige wat er verdomme aan klopt is dat het om een ...

Ook al laat ik het verleden achter me, het achtervolgt mij nog elke dag. Het is alsof ik niet het leven leid dat bij me past. En de mensen zeggen: ach, die hippie, die halve gare kan geen kind van G’d zijn. Vroeger had ik leuke vrienden die mij erkenden in mijn apartigheden. En ik hen. Maar deze v...

Het klopt helemaal dat een mens terugkijkt op zijn of haar leven als hij of zij ouder wordt, het klopt helemaal als een mens ouder wordt, je vaker terugkijkt naar “hoe het vroeger ging” het klopt helemaal en toch, dacht ik vroeger, zeur niet zo! Wanneer een mens ouder wordt, er dingen verande...

Vorige week is het 15 jaar geleden dat Dave zijn ontslag kreeg bij Fokker. 16 maart 1996 was de dag dat hij een brief ontving dat hij, net als heel veel anderen, niet meer welkom was bij Fokker. Definitief ontslagen dus. Ik zie hem die dag nog zitten met de brief in zijn hand. Een beeld dat in j...

Mensen die een eigen mening hebben, zijn mensen die heel goed weten wat ze doen, ze weten vaak beter dan anderen hoe ze dingen uit moeten voeren, maar beter nog, ze weten ook hoe een ander zijn of haar leven in moet delen. Dat zijn dan vaak geen mensen die per definitie een eigen mening hebben m...

Bestaat er een hel? Dat vragen mensen zich waarschijnlijk al eeuwen af. Veel oudere mensen zijn grootgebracht met hel en verdoemenis. Als men niet volgens de christelijke regels leefde, kwam men in de hel. Elke zondag werd dat er door de dominee of pastoor bijna ingedreund. We stellen ons de hel voo...

Een goed begin is: Het halve werk want als de start goed is, dan volgt de rest vanzelf, zo zegt men, en toch is dat niet altijd zo. Een goede start kan uiteindelijk ook altijd ontaarden in een catastrofe een goed begin van de dag, kan uiteindelijk altijd eindigen in een luguber einde, dat is over...

De informatiebrief van Ziggo stelt U en mij gerust. U en ik kunnen zélf onze 3-in-1 pakket installeren, zelfs als U en ik twee linkerhanden hebben. Een foto van een senior suggereert dat óók bewoners van zorgcentra het allemaal zelf kunnen. Mijn twee rechterhanden én het niet ontbreken van e...

Tijdens mijn lange wandelingen door de bossen kuier ik bij tijd en wijle via de stad terug naar huis. Dan kom ik langs een oud rijtjeshuis waar de zon rozerood schijnt op een vijftal op de muur geschilderde vogels. In de open keuken staat in warm licht een grote houten tafel met een laptop, en daar ...

Verkiezingen voorbij, Zijn we nu dan ook eindelijk van Henk Bleker af? Ja toch? Henk de eenvoudig gebleven christelijke knuffelbeer. Gemelijk bolster, waar je de blanke pit oogverblindend doorheen ziet schijnen. Slalomt ook zonder wintersport soepel door de carrièrepoortjes. Lieveling van b...

Rare titel maar als je eventjes leest, dan snap je waarom ik er deze titel aan gegeven heb. Weet je, het is natuurlijk al helemaal niet leuk, als je per toeval erachter komt dat er ‘misschien’ sprake is van een bepaalde vorm van kanker daar is niemand blij mee, althans dat stel ik me zo voor. ...

Borderliners zijn psychiatrische lapjeskatten met kenmerken van alle andere psychiatrische aandoeningen. Ze vormen een restcategorie die pas in 1980 voor het eerst in het DSM-handboek, de bijbel van de psychiatrie, wordt genoemd. Dat het woord ‘border’ erin voorkomt, betekent niet – zoals mees...

'Geweren', beantwoordt de haringman mijn onuitgesproken vraag, 'hij jaagt.' De man voor mij, die op een grote zak met broodjes stond te wachten droeg een langwerpige zwarte rugzak. Ik kon niet opmaken welk instrument hij met zich meedroeg. 'En hij is oogarts', voegt zijn vrouw eraan toe. ...

Vervolg op 'Boetebol'. Binnen drie minuten hoorde ik dat onze kat dood was én dat we hem tegen geld konden ophalen. Het verdriet had de eerste dagen de overhand, maar later maakte dat plaats voor woede. Onze Boez had één straat verderop gelegen. Zonder chip en met naamkaart hadden we hem dir...

Heerlijk lig ik hier te gloren, op de aanrecht achter glas, languit in de fruitschaal. Een vluchtig leven is mij maar beschoren. U kent mij vast als appelsien. Juist ja, het appeltje uit China. Niet te verwarren met de mandarijn. In mijn fruitschaal lig ik zoet te dromen tot mijn tijd gekomen is. ...

Hans Mooi, snelsonnettendichter op www.gedichten.nl , heeft na zijn studie Spaans vrijwilligerswerk in Nicaragua gedaan om zo zijn Spaans te onderhouden. In Masaya kwam hij in contact met een schooltje voor straatkinderen. De eerste keer dat hij het schooltje bezocht, trof hij als inventaris acht...

Hij ligt niet meer voor mijn voeten op de trap en de deuren van de slaapkamers hoeven niet dicht. Geen bestek afwassen na kaasgebruik en in de zomer kunnen alle ramen wijd open, zonder ijzingwekkende circustoeren op de vensterbank aan de buitenkant. Ook de achterdeur kan open, zonder angst voor een ...

Ben ik dan de enige? Ja, ik ben schijnbaar de enige, zoals zo vaak. Want de hele wereld viert feest. Feest om een overwinning die geen overwinning is. Ik heb het vanaf het begin af aan al met argusogen bekeken, maar er was geen levend wezen dat mij serieus nam. Wilde nemen beter gezegd, want de me...

Susan had het zelf eigenlijk wel in de gaten. Probeerde daar ook wel iets aan te doen, maar liet het toch weer lopen. Totdat haar manager op haar werk eens zei: "Waarom verdedig jij je altijd zo? Dat is toch nergens voor nodig"? Wat dat, op dat moment, bij Susan losmaakte was met geen pen te besc...

De andere kant van de liefde. Jezus was niet altijd zo liefdevol als zijn volgelingen het doen voorkomen. De woorden in de Bijbel zijn rauwer en intelligenter. Jezus sloeg de mensen met hun hele inboedel de tempel uit en Hij had ferme discussies die Hem boos, geïrriteerd, verdrietig maakten. Jezus...

Ik ben in de war. Ik doe de verkeerde dingen, want ik denk niet goed na. Het leven is dubbel en onoverzichtelijk gecompliceerd, want er staat hier iets te beginnen en er staat daar iets wat afgelopen is. Nog twee weken en ik ben geen bijstandsmoeder meer. Mijn uitkering wordt daarom naar beneden a...

Mijn klok met rode tulpen kijkt me uitnodigend aan. Hij weet dat ik hem regelmatig aanschouw. Geduldig lijkt hij argeloos en wat verveeld mijn tijd weg te tikken. Met elke tik brengt hij de lente dichterbij. Het is alsof de tulpenklok dat weet. Plagend, ingehouden en tergend langzaam loopt hij routi...

Er zitten twee ambtenaren op een kamer. 'Goh', zegt de een, 'wat zitten hier veel vliegen!' 'Ja', zucht de ander. '38.' Ambtenarenmoppen, wie kent ze niet? Toen het overheidsgebouw waar ik werk voorzien werd van bewegingsdetectoren, was dat voer voor de grappenmakers onder het personeel....

Het is rustig rondom de uitvoering van wijkontwikkelingsplannen in Helmond West. Januari heeft nog weinig nieuws gebracht. Achter de gemeentecoulissen wordt hard gewerkt. 2011 wordt een belangrijk jaar. In 2011 worden namelijk de wijzigingen van bestemmingsplannen verwacht. Ook worden in 2011 de eer...

Op de middelbare school kreeg ik tijdens de biologieles te horen dat er twee soorten dieren waren: nuttige en schadelijke. Nuttige dieren waren dieren die voor het karretje van het menselijk welzijn gespannen konden worden. Dieren die je kon opeten of tewerkstellen. Of kaalscheren zodat oma truien...

De vuile was! Er zijn altijd mensen die er niks voor voelen om hun zo gezegde vuile was buiten te hangen. Maar vuile was buiten hangen, dat hoeft in deze tijd al helemaal niet meer, er zijn tenslotte zo ongelooflijk veel merken op de markt die allemaal beloven dat de was witter wordt, nog witter wo...

Entree, gerecht en crème brûleé (een picareske) De kus, de daad en het naspel als subtitel voor deze beschouwing, zou een hele mooie zijn en omgekeerd geldt precies hetzelfde: de subtitel als titel. Die vrouw ontmoette ik toen zij net als ik nog kind was. Die twee daarna verleidden. De v...

Ik doe het niet meer. Mijn stukjes voorlezen op obscure literaire avondjes. Telkens ga ik erheen met hoge verwachtingen en een doos boekjes waar het uitzinnige publiek straks voor in de rij gaat staan. Maar telkens keer ik bitter teleurgesteld huiswaarts. Niet meer dan anderhalve man en een binne...

‘Dit is juist wie je bent Yvonne’, zeg ik hardop tegen het televisiescherm. Yvonne, de naamgenote van de presentatrice van ‘Boer zoekt vrouw’, kan zichzelf niet laten zien, zegt ze. ‘Ik kan wel spontaan zijn, maar het lukt me nu niet’. Boer Gijsbert vindt dat als ze een kans krijgt...