Alle inzendingen, jaar 2007, week 4

Ik wil alleen een tip doorgeven. Ik ben al een ruime tijd op zoek naar een uitgever. Helaas wilde geen enkele uitgever mijn werk publiceren, niet commercieel genoeg. Ik heb van een mededocent een geweldige tip gekregen, hij had via een website van het Enschedese bedrijf Unica Print zijn eigen boe...

Wie kent Rosas niet??? In een wachtkamer, van de dokter, de tandarts, ergens op een statisch moment. Dan zag u misschien een been dat wiegelde. Een slome beweging, die ene moment verstilt, herhalend, vermenigvuldigt. Verweven in een beeld. Dat deels vervlochten, overvloeiend …. Zet die beeld...

De ozon-laag is aan het kapot gaan, de polen smelten, aids regeert in Afrika, de leugen regeert in Amerika. Zo langzaam begin ik mezelf af te vragen wat er met de wereld aan de hand is. Goed, het kan goed nog honderden jaren, misschien zelfs duizenden jaren duren voordat het gebeurt maar de aarde be...

De schrijver had het van de man overgenomen en de schrijver had al zijn comfortabele dieptes uitgehold. Van een filosofie bleef niets meer over. Hij had de mens in zichzelf uitgeteerd en nu lag hij ziek te wezen in een braakliggend bed. De werkelijkheid van zijn tooiend kledingstuk volledig uitgeraf...

We wisten het toch. We wisten dat hij het niet lang meer zou maken, onze vriend. De laatste weken kwamen we meerdere keren per dag eventjes bij hem kijken. Ik zelfs, die nooit een 'loper' was geweest. "Hoe gaat het met je? Wil je iets drinken, zal ik een mandarijntje voor je pellen?" Hangend...

Het hoge woord moet er nu toch maar eens uit, Friezen en Groningers, dat is eigenlijk water en vuur. Mijn, overigens geweldige, schoonzoon met Groningse roots, heeft nogal wat te verduren gehad van mij, stijfkoppige Fries. Hij probeerde ons te overtuigen van de geweldige Groningse kookgewoonten en k...

"En waarom loopt ge met al die blinkende dingen rond?" vroeg Jo aan Alex. Wel zei Alex "moest ik gekleed zoals u, een firmapoort, binnen stappen dan zou er eens flink gelachen worden". Maar nu zei Alex, die een pak aanhad dat gemiddeld drie salarissen waard was, een ketting, een uurwerk waarvo...

'Ik weet niet waar ik heen ga, nu dat ik weg ben', is zijn eerste zin. Ik kijk naar hem en hij kijkt naar mij. Zou hij me zien, zou hij weten wat ik voel, wat hij met me doet? Ik durf niet meer, en kijk naar mijn voeten. Zijn woorden ontroeren mij, en ik huil, hoewel ik me nooit gelukkiger heb ...

We praten en we lachen, maar zo plots als de lach verscheen verdwijnt hij weer. De kleur verandert van blauw naar zwart met rode randen, bijna angstaanjagend. Haastig probeer ik te zeggen wat ik voel, wat ik bedoel, wat ik eigenlijk wilde zeggen. Het baat niet. Want zodra de storm opkomt, neem...

Het was tijd voor een nieuwe mobiel. Veel te lang met de vorige gedaan, maar de batterij liep leeg als een ballonnetje, dus het moest. Door de jaren heen had ik een collectie bewaar-sms'jes verzameld. Lieve dingen, leuke bedankjes, grappige opmerkingen, geestige beledigingen en een enkel gedicht....

Pieter zegt dat ik je moet schrijven. Ik zie daar geen verhaal in. Mensen die dood zijn kunnen nu eenmaal niet meer lezen, althans niet datgene wat ik hier op aarde eventueel op schrift zou zetten. Conclusie: dat wordt dus geen brief aan jou. Pieter zucht, dan moet ik het zelf ook maar weten. ...

Nadat Birgitta de achterkamer verlaten had om plaats te nemen op het zitje in haar bloementuin, besloot Freek zijn potlood weer op te pakken. Hij moest zich concentreren op zijn tekening, maar zijn gedachten dwaalden af. Het was warm in deze kamer, in de ochtenduren nog heerlijk koel, maar tegen h...

De misantroop raapt al zijn kunde op en plaatst het glorieuze heil tegenover het immense botte van de boude uitspraken die deze wereld verkillen. Zijn voorstellingswereld beperkt zich tot de mensjes-kloten en de meest lelijke bloem die op deze aarde te vinden is; de Chrysant. In deze uitersten ziet ...

Sinds enige maanden siert op zaterdagavond het programma X-factor de beeldbuis. Het is een soort Idols-programma maar dan voor alle leeftijden. Omdat een sexy-uitstraling ook met leeftijd te maken heeft - wie ziet niet liever een strak gespannen perzikhuidje van een jongedame dan de gerimpelde app...

De spanning was te snijden in het hoofdkwartier. Topambtenaar Wildorst zat met de handen in het haar. De metro moest nu eindelijk eens een keertje gaan rijden, en over een paar dagen kwamen de inspecteurs van het Ministerie de spoorbaan controleren. Als die de baan en de wissels zouden afkeuren, moc...

‘Oh!’ is het enige wat Jaap zegt, maar het liefste zou hij haar direct hebben verteld dat hij vaak aan haar denkt, bij haar wil zijn, haar warme lijf wil voelen. Maar nee, dat kon hij niet doen, dat zou al zijn mannelijkheid aantasten. Hij zou in een watje veranderen en dat was wel het laatste w...

Overdreven aanwezig ijsbeert Jaap door de ontvangstruimte van architectenbureau Holthuis, Haarhuis, Das. Zijn collega Kees-Jan is vandaag afwezig, een maquette presenteren bij een grote potentiële klant. Nieuwe opdrachten zijn meer dan welkom sinds de verhuizing naar het statige herenhuis aan de Ke...

Als een steek een klap een schot. Ik voel het wel maar geloof niet dat deze pijn mij kan overmannen. Je bent weg. Zak langszaam ineen. Verdoofd door eenzaamheid maakt mijn onvertrokken ziel van elke gedachte aan jou een destructief paradijs. Van de schoonheid van een ondergaande zon zak je langszaam...

Ik reis graag met de trein. Niet in de spits tussen al die vermoeide mensen die onderweg zijn naar hun werk of andere belangrijk lijkende dingen. Nee, eigenlijk voor mijn plezier, hoewel ook ik gewoon een bestemming of een plek heb waar ik graag heen wil. Ik neem wat te drinken en eten mee en zoek e...

Demonen komen Demonen komen spoken Spoken in de nacht (haiku) Gisternacht had ik het weer. Er spookte van alles door mijn hoofd. Alles wat me bezig houdt en wat niet helemaal naar tevredenheid gaat, kwam als een donkere wolk mijn nachtrust verstoren. Voor elk probleem schreef ik een inktzwart ...

Het was tijdens het boodschappen doen, net tegen sluiting Ik was heftig op zoek naar de nasikruiden was al te laat Toen ik je van achteren zag staan, een kind aan je hand Mijn ogen blijven hangen, lange jas, je haar iets te lang Je bewegingen zo herkenbaar, je lacht, hoor je stemgeluid Denk aan...

Eén van de advocaten-gebroeders Anker, die ik net als Janssen en Janssen bij Kuifje niet uit elkaar kan houden, heeft ontdekt dat cliënten van hem soms ongestraft dronken de weg op konden. Als de verbalisanten door een administratief foutje niet uitdrukkelijk door hun korpschef bevoegd zijn verkl...