DOORWAAKTE NACHT
Demonen komen
Demonen komen spoken
Spoken in de nacht
(haiku)
Gisternacht had ik het weer. Er spookte van alles door mijn hoofd. Alles wat me bezig houdt en wat niet helemaal naar tevredenheid gaat, kwam als een donkere wolk mijn nachtrust verstoren. Voor elk probleem schreef ik een inktzwart “worst-kaas-scenario”. Werk, buren, familie, relaties, huis en tuin, overal is natuurlijk wel iets waar je soms over nadenkt. Maar de dingen die je overdag bagatelliseert blijken zich in het donker van je nachtrust op te blazen tot kolossale afmetingen en onoverkomelijke problemen. Ik had het gevoel dat mijn leven op het punt stond in een totale catastrofe te ontaarden. Wat ik ook aanpakte, alles mislukte of kwam niet af. Allerlei mensen kwamen langs, omdat ze nog iets van me moesten of omdat ze ontevreden over me waren. En dat lieten ze me weten ook!
Ik werd wakker met het gevoel dat ik vrijwel geen oog dicht had gedaan. Gammel en geradbraakt sleurde ik me uit bed om koffie te zetten. Terwijl ik in de koffie zat te roeren herinnerde ik me een oude truc: in mijn woonkamer staat een oude pendule die elk half uur de tijd stuk slaat. Maar die hoor ik alleen als ik wakker ben. Toen ik nog eens goed nadacht wanneer ik de pendule voor het laatst had gehoord, kon ik me alleen herinneren dat ik hem één keer had horen slaan. Dat kan dus half 1 zijn geweest, of 1 uur of half 2. Daarna had ik hem dus geen volle uren meer horen slaan, hetgeen betekent dat ik vanaf die tijd geslapen moet hebben. Het gevoel dat ik geen oog dicht had gedaan kan dus niet zijn veroorzaakt door het gemis aan nachtrust. Waarschijnlijk had het iets te maken met de vorige avond.
Toen ik later op de dag dat interview las met professor Van den Hoofdakker, de dichter Rutger Kopland, trof mij de passage waarin hij zegt hoe erg het is om de greep op de realiteit te verliezen. Natuurlijk was voor hem de aanleiding totaal anders en veel ernstiger (lees het interview nog maar eens in het Volkskrantmagazine van zaterdag). Maar het gevoel de greep op je leven te hebben verloren vond ik heel herkenbaar. Het probleem met nachtmerries is dat je machteloos bent. Het zal wel ergens goed voor zijn - verwerking van meegemaakte gebeurtenissen en zo – maar leuk is anders.
#*#
Schrijver: Geert Kruideren, 30 januari 2007Geplaatst in de categorie: haiku
Lijkt mij een goede remedie.