Hartenkreten

Plotseling zag ik haar in de bus; mijn oude naailerares; in niets veranderd na 30 jaar en even plotseling was ik weer op het kleine, betimmerde zoldertje als vijftienjarig meisje te midden van de andere, oudere en jongere dames, die allen ijverig in de weer waren met papier en potlood, krijt, stof, ...

Vanmorgen had ik dat gevoel aan de zee ... Het schelpenstrand, het water dat zijn weemoed achter laat, dood uitspuwt in verloren opeengestapelde, lege, gekleurde schelpen ... maar in zijn voortdurende veranderlijke beweging van eb en vloed zijn levendige zichzelf blijft, geworteld in zijn vloeibare ...

Als toegift en extraatje na de massage plaatste de therapeut nog even de klankschaal op het middenrif van de cliënte die willoos en kwetsbaar lag uitgestrekt op de massagetafel. Wie weet immers welke tot nu toe verborgen gebleven, interessante en mysterieuze (jeugd-)sentimenten en gevoelens op zoud...

Met de handen, met de eens zo kleine, ongeschonden, tedere meisjeshanden, met de handen waarmee zij geschrobd en gedweild heeft, gestoft en gepoetst, met de handen waarmee zij meestal streelde en soms sloeg, met de oude handen waarop het patroon van de opgezwollen aderen zich aftekende als blauwacht...

Zeshonderdduizend mensen zonder werk, ruim een miljoen vrijwilligers, tienduizenden migranten hopend op gezinshereniging. Dat het kwartje niet meer valt komt omdat wij dat afgeschaft hebben.

Het boertje van Delfts blauw aardewerk, dat met zo'n kwetsbare en argeloze uitdrukking op het gezicht de wereld scheen in te kijken vanonder zijn pet van kobaltblauw glimmend glazuur, scheen met kennelijke noodzakelijkheid bestemd te zijn voor mijn Engelse correspondentievriendin, toen ik het aantr...

Zoals hij nu naast me zit. Zo zorgeloos en ontspannen. Na een intense werkdag om voor zijn gezin te kunnen zorgen, zit hij nu toch met een voldaan en volmaakt gevoel naast me. Mijn hartje barst van tevredenheid. Zoals hij naar me kijkt en dat ik hem gelukkig maak. Na alles wat we hebben meege...

Naar wij allen weten zitten de schurkachtige piraten van IS vooral in en rondom Syrië en niet zozeer in de Sinaï woestijn. Toch beweren die van Allah losgelaten onverlaten dat zij het Russische passagierstoestel hebben neergeschoten. Zeker met een gekaapte Buk-raket of zoiets. Onmensen die vrouwen...

Een paar jaar na de zusjes werd het broertje geboren. Het ontving de naam Matthias, naar de lang overleden grootvader. Zijn moeder had de sterren en de maan voor hem van de hemel willen plukken en zijn vader zag hem in zijn dromen als sterke en wijze grote broer zijn zussen verdedigen en voor hen d...

In Kollum woonden wij in een vrij moderne pastorie met een ruime achtertuin, die grensde aan de imposante, gereformeerde kerk. Er stonden drie appelbomen, een kleine, een wat grotere en een grote. Als middelste broer was de middelste grote boom voor mij, de andere bomen waren voor mijn oudste en jon...

In de Fatimastraat rijgen zich de voormalige fabriekspanden aaneen, dichtgetimmerd met bruin, generfd hout, als oude Koningsgraven, die hun geheim niet prijsgeven. Maar eens, in vroeger jaren, kon je nog vagelijk achter de hoge, brede ramen de ijverige meisjes zien, in de weer met de bonte, pluiz...

Zoals een klein, grijs lokje aan de slapen de oude dag aankondigt van overigens nog jonge en lieftallige personen, zo was te zien aan enkele geel en bruin verkleurende bladeren aan de bomen dat de herfst inzette. En zo trad de winterkou in bij je terugkomst.... Je warrige, grijze haar overdekte je ...

Ik heb mijn hele leven aan de literatuur gewijd, omdat ik daar de meest diepzinnige levenszaken in gevonden heb. Niet zo direct als in de filosofie, maar wel met meer romantische beeldspraak en meeslepende filmscènes. Ik heb heel wat uren in volgestouwde boekhandels rondgedoold, waar ik vaak me...

Had zij de armband gedragen om haar slanke pols toen alles nog schittering en schoonheid was in haar leven? Ik kan alleen fantaseren over de armband die visioenen oproept van de balzaal, van Bouquetreeks-achtige jongemannen in een gesoigneerd kostuum die met elegante gebaren de vrouwen meevoeren in...

Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar ik ben inmiddels overvoed door de dagelijkse informatie over vluchtelingen, die Europa en dan met name Duitsland binnen komen. Ik kan er geen enkele actuele informatie meer bij hebben, daar ik overbelast ben. Het loopt bij mij de spuigaten uit. Blijkbaar be...

"Armoede en eenzaamheid","Eenzaamheid en armoede"; de woorden liggen op je lippen, je spreekt ze hardop en in gedachten uit, je zendt ze in de ijle, luchtledige ruimte die ze niet weerkaatst of beantwoordt, je proeft ze en savoureert ze als een tot nu toe onbekend buitenlands gerecht, dat opgedi...

Zo vol in 't leven, van alle markten thuis, kon naaien als de allerbeste, kon tekenen als Rembrandt kon kantklossen als een ware kampioen en kon breien, dat heb ik op die manier werkelijk weinig mensen zien doen! Maar ze werd ouder. Het tekenen werd minder, omdat zo zei ze: het ni...

Daar, aan de Hoflaan, geeft een imposante plaquette, bevestigd aan het traliehek, met trotse letters aan: "Gemeente Tilburg, Centrale Begraafplaats Hoflaan" alsof zij, die voorgoed het leven ingewisseld hebben voor de dood, zij die voorgoed de drempel zijn overgegaan, zij die voor altijd het myste...

Ooit had ik de tijd in mijn hand, mijn blik zag vooruit in momenten die waar gemaakt konden worden. Maar weet je, als je ogen vergrijzen, vergruizen, dan zie je het kind in verdwenen dagen. En dan pluk ik de dag...

Het was in zijn HBS-tijd: de man met het verwoeste gebit en de asgrauwe haardos die zijn schedel als een helm omgeeft, vertelt over de Gouden Droom van geluk die hem nog altijd voor ogen zweeft, die al zijn gedachten in beslag neemt Maar de secondewijzer vernietigt genadeloos en meedogenloos de a...

Het is uitsluitend een handelsmissie, wat betekent, dat winterkoninkje Willem niet mag reppen over de slechte mensenrechten in China, met name in Tibet, waar ze de originele bevolking dwingen om Chinees te zijn en de heilige Dalai Lama hebben verdreven, want van ware spiritualiteit gruwelen de Chine...

Aan de lange straatweg Moleneind in Drachten kijken bedaagde muren blij verast. Ze zien weer de vaart, die zo'n halve eeuw geleden werd gedempt. Deze levenswijze gevels zagen in de jaren daarvoor vaartuigen vol turf en andere lading voorbij varen. Tijdens hun bestaan met boerenarbeid, behaaglijk ...

Vanmorgen kreeg ik weer eens een mailtje van Karwei met de mededeling dat ik komende zaterdag - en alleen dan - dertig procent korting kan krijgen op Histor verf. De ene week twintig procent korting, de andere week veertig en nu weer het gemiddelde. Ik word er zo'n beetje zenuwziek van. Pleur to...

Wat zou jij doen als de Alkmaarders ineens besluiten om jouw woonplaats plat te bombarderen? Als het Hollandse leger ineens jacht op jou gaat maken, omdat je je verdacht gedraagt en niet chauvinistisch genoeg bent? Als de geheime dienst jou ineens 's nachts gaat martelen, omdat ze vermoeden dat je e...

Bij de gevatte lolbroek Jeroen Pauw zat onlangs (20 okt. '15) de spreekbuis van Pegida-Nederland aan zijn democratische gesprekstafel. Zoveel mogelijk met elkaar in gesprek blijven, is inderdaad dé manier om misverstanden uit de weg te ruimen. En daarmee moet je juist de extremisten niet buitenslui...

Een gigantische kroonluchter waarvan de verschijning al naar gelang iemands gevoelens als huiveringwekkend of heerlijk kan worden geïnterpreteerd, hangt stilzwijgend en majesteitelijk boven de menigte die in de voormalige, verbouwde bioscoop is samengekomen voor het personeelsfeest en zij schijnt e...

Het had niets met 'Puriteinen en Piraten' van Simon Vestdijk te maken en ook niet met kapitein Zwartbaard en zijn kornuiten, maar alles met mijn mislukte poging om DJ bij een piratenzender in Amersfoort te worden. Ik ging de radio wel eens af naar onbekende stations en opeens ontdekte ik de lokale...

Eens zag ik een oude man voortschuifelen door de sneeuw: in de driehoekige uitsparing van zijn jas was een das geknoopt. Was hij het? Was hij degene met wie ik dertig jaar daarvoor onuitgesproken, alleen via mijn opstellen, had gecommuniceerd, alsof wij twee gevangenen waren die slechts via heim...

Ik had me niet opgemaakt voor de gelegenheid en met mijn kleding kon niet geadverteerd worden in "Elle", "Cosmopolitan" of "Vogue" De korte afstand tussen onze ogen in het helverlichte café moeten hem overduidelijk mijn leeftijd getoond hebben die ruim twintig jaar hoger lag dan de zijne Zi...

Rond die tijd probeerde ik op Nederlands.nl te komen en kreeg ik een 'Oepss!' te verwerken, waardoor ik echt dacht, dat mijn geliefde schrijfsite definitief verdwenen was. Ik was in rep en roer en zeer onthutst over de plotselinge stilte en eenzaamheid om mij heen. Van de weeromstuit belandde ik op ...