Verhalen

Catherine Abel, een getalenteerde kunstschilderes, heeft afgesproken met de schrijfster Julia Leigh, omdat ze haar graag wil portretteren. Ze zit in het restaurant in de Royal Botanic Gardens, waar ze zenuwachtig om zich heen kijkt, niet wetend of Julia nog komt opdagen, daar het al een kwartier ove...

Ik zat ondertussen duizend en vierhonderd meter onder de Groningse grond vlak bij de Nederlandse gasbel in een postzegelwinkeltje. Via een lift ben ik zo diep gekomen. Terug naar de man met de plastic broek aan de Lek. Hij zoekt vergeefs in Benidorm zijn zon maar laat hij houden van de potloodgr...

Jan Doos was een echte kraai.Hij zag eruit als de dood zelf met annorexia. Het is al meer dan een halve eeuw geleden. Ik werkte als handzetter bij een kleine drukkerij. Jan woonde samen met zijn broer en zus. Geen partner voor deze drie. Het was een te vreemd stel, maar met elkaar konden ze het uits...

Wouter en zijn buurman Wim spraken vaak met elkaar over allerlei onderwerpen, het geloof maar ook over het weer, zo ook vanmorgen bij de koffie. ''Zeg Wouter, ik weet dat jij veel van de meteorologie weet, vanmorgen hoorde ik de weerman op de radio zeggen, dat de barometer laag stond en regen w...

"Waarom ben je zo stil, Marvin? Waarom mis ik vandaag het geluk in jouw ogen?'' vroeg Rudi aan zijn 8-jarige kleinzoon. Marvin gaf geen antwoord en tilde heel licht zijn schouders op. Tijdens de gehele reis bleef hij met gebogen nek vanuit de zijraam naar buiten staren. Marvin werd na schooltij...

In de buurt van de bosvijver belaagden wolken muggen hem. Voor poëtische vergelijkingen over natuur en zijn rondkolkende gevoelens, was hij daardoor niet in de stemming. Met zwaaiende armen om muggen af te schrikken, botste hij tegen een houten hekje. De vermolmde houtconstructie scheidde het b...

Toen de berouwvolle dief verder liep tot aan het grote deftige station van de stad Zwolle ontmoette hij een lelijke man met een neus als van een aardbei met lang vet haar wat leek op gerookte palingen en met een broek wat uit een zeiltje was geknipt. Een buurvrouw merkte nog even op dat de broek ...

De man die op het rijwielpad een eind verder voor me uitsloft, heeft de weifelende gang van iemand waar niet op gewacht wordt. Als ik dichterbij kom lees ik de strakke letters die achterop zijn vale werkjack zijn gedrukt ; 'Wim Beus Bouwmaterialen.' Toch maakt hij niet de indruk op weg te zijn naar...

''Man, eet nou eens beschaafd, dat gesmak van jou is niet om aan te horen.'' Hij keek Mien met zijn trouwe hondenogen aan, dat onnozele manneke. ''Ja, kijk maar niet zo onschuldig, je weet best wat ik bedoel. Ik heb je veel nette manieren geleerd Wouter, maar je vervalt steeds weer in je oud...

Hij ging aan de overkant van de straat in zijn auto zitten, zodanig geparkeerd dat hij niet opviel en wachtte op het ogenblik, dat die snuiter zijn woning zou verlaten. Lida was link genoeg ervoor te zorgen, dat haar vriend bijtijds weg was, want ze wist precies wanneer haar man thuis kwam. Herman t...

Herman was niet meer de gezellige jongen van vroeger. Hij was pas dertig en had in de gaten, dat zijn vrouw Lida niet meer van hem hield en ging meer drinken dan goed voor hem was. Op een avond was hij met teveel drank op in zijn auto gestapt en reed op weg naar zijn huis in een fuik van een politie...

Het achtergebleven kind snikte een beetje, het was een voor hem te stille avond op zijn bedje. Zijn broers sliepen al.Zijn zus sliep ver weg ook. Enkel de huizen verderop leken in brand te staan want de vuurhaan kraaide en de telefoon deed het niet meer. Bij de kinderwastafel brandde nog een wa...

Het was zondagmorgen in april, het regende en een koude noordelijke wind zorgde, dat het buiten niet aangenaam was. Wouter zat achter de geraniums en rookte een pijp. Mien kwam met de koffie binnen, en zei: ''Heerlijk, die lucht van je pijp, ouwe'', en ze ging tegenover hem zitten en stak een...

Wouter kon de slaap niet vatten en zijn vrouw lag ook maar te draaien, ze hadden de avond ervoor op de radio iemand een verhaal horen vertellen over de tachtigjarige oorlog, die duurde van 1568 tot 1648. Het was de Nederlandse opstand tegen het machtige Spaanse Rijk en verschillende steden in ons...

''Je hebt wel wat aangehaald hé, ouwe. Waarom moet hij speciaal bij ons komen, je had nooit op zijn verzoek in moeten gaan om butler te worden op zijn feestjes.'' ''Dat is de schuld van de barones, die heeft mij aanbevolen bij de minister president en omdat ik de glazen tot aan de rand vol s...

De therapeute droeg een bloempothoedje en twee langwerpige kunstparels hingen aan haar gebotoxte oren, ze was zeer hoog opgeleid in Basel. Daar had ze het zogenaamde bazelen geleerd, ik weet trouwens niet daar de betekenis van. In de morgenstond opende ze de groepssessie en al spoedig stond iedere...

Het was een koude winteravond in januari. Ik was vermoeid na een lange treinreis en verlangde naar mijn warme bed thuis. Maar ik moest nog wachten op de laatste bus naar huis. Het viel me op dat het nog aardig druk was op het busstation, sommige mensen renden naar de bus, anderen liepen te ijsber...

Donkere wolken dreven snel op tweede Paasdag uit het zuidwesten, het was koud en regenachtig. Mien had koffie gezet en zette een bakkie neer bij Wouter, die het Sufferdje zat te lezen. ''Ik heb nog een tompoes, moet je die, ouwe?'' ''Liever niet darling, ik zit nog vol van het paasbrood en d...

Dertig jaar geleden was blonde Leen zijn buurvrouw, ze woonde naast Wouter en Mien. Een struise vrouw met lang blond krullend haar en een knappe verschijning. Vooral haar borsten waren het aanzien waard. Ze was gescheiden en ongeveer dertig jaar oud. Mien mocht haar niet, omdat ze voortdurend avance...

HET RAADSEL VAN DE POES Ik ben een boek aan het lezen van midas dekkers geheten poes. Hij schrijft op een luchtige manier alle geheimen van de poes op en is een grote kattenliefhebber en heeft er zelf ook een paar. Het raadsel van de poes ontrafelt en het wordt ook duidelijk dat de mens, in deze ...

Rusteloos loop ik in de huiskamer en denk aan vroeger toen ik nog werkte en een druk gezinsleven had met vrouw en vijf kinderen. Toen was het leuk, vooral toen ik in de jaren zestig mijn eerste auto, een witte Daf met een zwart dak, had gekocht voor 900 gulden. Een rijbewijs had ik al, want mijn baa...

Een paar jaar geleden zat ik in een autobus op weg naar huis. De bus reed op de snelweg en de chauffeur moest zijn snelheid verminderen voor een file. Een aparte baan voor de bussen was er nog niet. Toen ik naast het raam zat, zag ik een andere bus links van mij ook langzamer gaan rijden. In die bu...

De volgende morgen heel vroeg opstaan, naar het waslokaal met veel kranen en je wassen en scheren, daarna lekker tarwebrood eten met een hompje kaas en een klodder jam en een beker thee. Vervolgens onder leiding van een sergeant naar het kazerneterrein voor het appel en het hijsen van de vlag.Het so...

Sietze Kolenbrander heeft jarenlang in de bouw gewerkt, waar hij iedere dag met veel plezier tot zijn recht kwam. Hij woont al zijn hele leven in Giekerk en meestal reed hij op zijn knetterende brommer naar zijn werk in Leeuwarden. Op de steigers was hij in zijn nopjes en elke dag floot hij naar een...

Willem Haanstra heeft literatuur gestudeerd aan de universiteit van Amsterdam en hij kan met gemak als leraar Nederlands ergens aan de slag, was het niet dat hij getergd wordt door waanideeën en angststoornissen. Hij heeft het geprobeerd in Amersfoort, maar in de lerarenkamer vloog hij zomaar de le...

Weerkaarten van het KNMI op de computer hebben altijd mijn belangstelling, omdat lang geleden mijn hobby meteorologie was. Elke dag maakte ik aantekeningen in een schrift hoe het weer verliep en beschreef ik de wolken en zelf aan de vorm van de wolken kon ik zien hoe het weer de komende uren zou ga...

Jaar in, jaar uit staat hij op de Andes, stug de zengende hitte van overdag en de vrieskoude sterrennachten trotserend: de Inca in zijn veelkleurige plunje, onder de hemel van azuur die de besneeuwde pieken overspant. Al eeuwenlang kijkt hij uit over de diepten van de Cordilleras en de hoogten v...

In oktober 1951 was ik opgeroepen in militaire dienst als dienstplichtig soldaat met bestemming de Cort Heyligerskazerne te Bergen op Zoom, alweer ruim 60 jaar geleden. Vanuit Amsterdam begaf ik mij als negentien jarige met de trein met alleen houten zitbanken naar het zuiden van ons land. Het was e...

Hij zit er inmiddels al een flink aantal weken hoog in de ruimte . Dat André Kuipers zich ooit daar zal vervelen is best mogelijk. Hij is er met hele mooie ervaringen maar kan dat vaak niet delen in het glazen knikkertje ver weg van de bewoonde wereld. Die tosti met jam bakken in zijn broodroo...

Vannacht werd ik wakker met een onheilspellend gevoel. Ik kon het niet goed thuisbrengen. Zouden er zo meteen twee aliens mijn kamer binnendringen om mij te ontvoeren naar planeet Glux? Zal mijn huis overspoeld worden door een lavastroom? Gaat er een vliegtuig neerstorten? Ik maak mijn slaapkamerdeu...