Verhalen

'Ga eens mee vanavond,' zei me een vriend, of zo-iets. 'Er wordt 'n verhandeling gehouden over de onsterfelijkheid, door 'n broodbakker. 't Is 'n waar genie.' --Waar woont hij? Mijn vriend zei 't mij. Ik ging terstond daarheen, en kocht een broodje. Dat slecht was. Maar 's avonds ging ik de ...

“En nu jij!” Hoe dikwijls ik deze woorden heb moeten aanhoren van nonkel Isidoor, dat weet ik niet precies, ik heb dat door de jaren heen niet geteld, maar tot vervelens toe, dat kan ik wel stellen. Met zijn te pas en te onpas uitgesproken ‘oneliner’, was hij wel de oorzaak, dat ik reeds v...

Ik woon bij 'n banketbakker. -- Ik eet nooit van die dingen, zei de juffrouw, en zij wees op de taartjes, want u begrijpt, m'nheer, als men 't zelf maakt, en zo altijd daarbij is, en die dingen altijd zo voor z'n ogen en onder de neus heeft, dan begrijpt u... nietwaar, m'nheer... ik eet liever ham....

Een individu leert veelal zijn taal van 'n schoolmeester, dat jammer genoeg is. Maar schoolmeesters moeten de taal niet maken. Zijzelf behoren die te leren van 't Volk dat die taal spreekt en schrijft. En weer moeten die schoolmeesters niet alles goed-vinden wat dat volk schrijft en spreekt. Zij moe...

Bij 't beschouwen van een kunstwerk, bij 't schatten ener uitstekende daad, bij 't beoordelen van een uitgedrukte gedachte, leg ik mijzelf altijd de vraag voor: wat is er omgegaan in de ziel des kunstenaars, van de held, van de wijsgeer, om dat ideaal te scheppen, om tot die daad te besluiten, om di...

1 En het geschiedde in diezelfde dagen, dat er een gebod uitging van de Keizer Augustus, dat de gehele wereld beschreven zou worden. 2 Deze eerste beschrijving geschiedde, als Cyrenius over Syrië stadhouder was. 3 En zij gingen allen om beschreven te worden, een iegelijk naar zijn eigen s...

Hoofdstuk 1 Het was op een vroege morgen. Heel langzaam kwam de zon op. Voorzichtig stuurde hij zijn warme straaltjes over de koude grond. Héél zachtjes en heel stil. O, ’t was zo mooi! Eerst het ene straaltje, en toen het volgende, en toen nog een… en toen, o, toen waren er wel duizend str...

{eventuele overeenkomsten tussen fictie(ve personages) en non-fictie(ve personen) zijn slechts de speling van een droevig lot en een heleboel toevalligheden die de auteur niet in de schrijvershand heeft} Ik herinner me de belofte die ik jou met nieuwjaar maakte. Tot vandaag blijf ik het je schu...

Wazig, mijn blik doorheen de sneeuwvlokken. Nog staan de kerstdennen er groen bij, maar lang zal dat niet duren. Een vader neemt zijn dochtertje bij de hand. 'Kijk', roept ze, 'de kerstman!' En inderdaad, mijn blik volgt haar wijzende vinger, daar zit hij, de cadeautjesman, in vol ornaat. Z...

Zaterdagmiddag 14.30. Het is ‘s weekends altijd zo gruwelijk grauw in de stad. Waarom ik elke keer weer de stoute schoenen aantrek en me begeef temidden van die kleur verstomping? Normaal haal ik een zaterdagkrant, koop wat dingen die ik niet nodig heb en begeef me weer naar mijn veilig maar don...

Verliefd kruipt Moeder natuur met haar rug schrijlings gelegen tegen me aan; ze heeft groot gelijk, buiten is het toch een pokkenweer. Haar bibs uitnodigend naar achteren gestoken, neemt ze mijn hand en leidt deze naar haar borsten. Haar lichaam is welgevormd, dat mag gezegd worden. De klok meld...

Ze sluit haar ogen. Voelt gedurende een paar seconden een scherp verlangen schrijnen in haar hart. Hoofdschuddend spert zij haar ogen wijdopen: “Néé! Ze mòet verstandig blijven” Ze dwingt haar linkerhand het stuur los te laten om naar rechts richting aan te geven; vervolgens draaien haar h...

Een donkere dag voor Kerst. Geen sneeuw, geen heldere vrieslucht. Nee, regen klettert tegen de ramen en wind giert om het huis. Het schemert. Door de natte ruiten zie ik in de tuin de kerstlichtjes in de conifeer. Binnen is het behaaglijk. De kerstboom straalt een zacht, gedempt licht uit. Ik heb ee...

U kent het vast wel, met name rond kerst en nieuw. Je kunt er ook niet aan ontkomen. Is het doen van de wekelijkse boodschappen buiten deze periode gevoelsmatig al een vrij nutteloze bezigheid, rond de feestdagen overvalt je het gevoel dat de mensheid daadwerkelijk gedegenereerd is tot het meest zin...

Het is inmiddels iedereen al genoegzaam bekend dat de werkelijkheid de fictie overtreft. Wellicht horen Sinterklaas, de kabouters, de elfjes en andere legendarische sprookjesfiguren dan ook juist tot de werkelijkheid. In welke droomwereld leeft ieder van ons? We hebben allen een verschillende, nie...

Vervolg Deel 2 De terugtocht verliep zwijgzaam. Mary kon zichzelf wel verwensen. Ze kende Hunting nu al langer dan vandaag en wist dat hij een klein hartje had. Toen de koets opnieuw voor Mary’s ouderlijk huis stilstond, opende Hunting met een ruk het portier en zag dat op de plaats waar het ...

DEEL 1 Londen, kerstavond 1895 De ijskoude wind liet zich voelen tot in het rijtuig. Lord Huntings adem vroor ogenblikkelijk aan tegen de vierkante ruitjes, zodat alle zicht naar buiten vertroebeld werd. Telkenmale opnieuw schraapte hij met een houten spateltje een vuistgrote plek schoon, en k...

Met al de kracht die nog in zijn lichaam aanwezig was, duwde hij moeizaam zijn ogen open. Kijken! Dacht hij vermoeid, blijven kijken! En hij keek, zijn angstige, blauwe ogen richtten zijn blik op de bewolkte hemel. Maar hij zag het niet. De grijze wolken maakten langzaam plaats voor kleuren. Groen, ...

Hij is aangeslagen, zonneklaar want het is inmiddels de zesde borrel die hij in één teug achterover slaat. 'Je zal het toch meemaken,' mort hij, onderwijl de ober wenkend. 'Ik heb gisteren mijn schoondochter ontmoet.' Zijn gezicht spreekt boekdelen. 'Ik wist niet eens dat je een zoon had,...

Er rust een schande op iets weten, als niemand heeft gevraagd te spreken, en er is geen tijd meer voor elkaar. Vroeger was het beter. Vroeger was het altijd beter. De weemoed in een oud gedicht blijft echter niets dan woorden, stijl zonder gezicht. Mijn hart gaat uit naar oude dichters, gekweld en k...

Op de berg Ratna stond het klooster van Het Gouden Pad. Daar onderwezen de monniken en nonnen de leken in het bewandelen van de leer. De opleiding genoot overal een hoog aanzien. Novicen vonden maar één minpuntje. Onder het lerarencorps was de non Cerpise gevreesd, omdat zij de opleiding ernstig v...

Oudste zoon de deur uit. Een half jaar later de volgende. De twee zonen die voorlopig nog thuis blijven wonen werken graag mee aan een interne verhuizing naar de zolderverdieping. En dan is er ineens zomaar ruimte vrij. Ruimte voor een echte eigen werkkamer, helemaal voor mij alleen. Waar ik kan sch...

Ik schrik op als mama mijn kamer binnenloopt en met een klap de deur dichtsmijt. Ze kijkt me aan, zet haar handen op haar heupen en zucht diep. “Lizzie, wat moet ik met je?” vraagt ze me. Ik haal mijn schouders op. “’k Weet ’t niet, mam?” antwoord ik. “Ik heb net je leraar aan de lijn ...

24 oktober 2003. De weerman had droog weer voorspeld maar ijskoud. Een scherpe noordenwind blies de "oudjes" fel in het gezicht. Ze sidderden en bibberden de inkomsthal al vóór 11.00 u in. De eerste sneeuw van het jaar begon te vallen, eerst gezapig, dan feller en heviger. Ze bleef uiteindelijk...

Als de dag van gisteren zie ik ze voor me. Zodra de eerste Sinterklaasboekjes in de bus vielen, werden alle begerenswaardigheden aangekruist en op een groot vel papier gezet: de verlanglijst. Met rode koontjes waren ze bezig, de zonen. Spannende tijden. Langzamerhand is dat verdwenen. Kinderachtig,...

Het is twaalf februari. Buiten lijkt er een storm op te steken. Ik kijk uit het keukenraam met een warme kop zwarte koffie in mijn handen. Ik zie de buurvrouw haar afgrijselijke teckel uitlaten. Ook nu blaft het verrekte beest naar alles wat beweegt of waarvan hij dénkt dat het beweegt. Pookie heet...

Ik geloof dat ik zeggen mag dat ik een goedgeefs persoon ben. Zelden misgun ik iemand iets en als ik iets kan doen voor een persoon doe ik het meestal graag. Ik vind het fijn als ik iets geven kan, als ik een persoon iets toevoegen kan, en ik verwacht er niets voor terug. Ik vind het de essentie van...

Voor de start van de tv-serie ‘Unsere Besten - Wer ist der grösste Deutsche?’ op de zender ZDF werd aan 90.000 Duitsers de vraag gesteld wie de grootste Duitser aller tijden was. Er werden interessante namen genoemd. Konrad Adenauer, de eerste bondskanselier van West-Duitsland na de Tweede Were...

Ik ben ervan overtuigd dat het zo beter is. Yoshua is dood, net als mamma en pappa. Ik heb ooit gezworen dat ik het mezelf nooit zou vergeven als hij dood zou gaan. Ik had met hem mee moeten gaan die stormachtige winteravond toen hij vertrok. Het is iets wat ik mezelf nooit kan vergeten. Aquila is g...

Ze zijn ‘in’, de gevoelens die aan de tuin gekoppeld worden. En ze zijn nog nooit zo ‘in’ geweest! Het ‘strandgevoel’ met schelpenversieringen, stoelen en tafels gemaakt uit wrakhout en tuinkasten volgestouwd met materiaal waar een strandjutter jaloers op zou worden. En de tuintafel ...