Verhalen

Vakantie vieren op het platteland vond Jan heerlijk. Hij is vijftig en vrijgezel en woont in een drukke winkelstraat met veel verkeer. Slapen aan de straatzijde is een ramp, er is altijd lawaai. Jan besloot een paar dagen van rust te genieten van een landelijke omgeving. Bij een oudere dame had hij ...

Bidden is geen doen als je de regels niet weet. En praten? Het is een onbegonnen taak om met een dubbelloops van een reusachtig groot kaliber in je mond uzelf verstaanbaar te maken. Daar komt nog bij dat je te maken hebt met twee inteelt grotbewoners die in het jaar 500 N.C. zijn blijven hangen en z...

Als onze door ouderdom gebroken wit gekleurde Fiat van de snelweg af gaat en vervolgens een uur lang op een b-weg rijdt draait hij pardoes een zanderig pad in. Nu pas merkten we echt hoe slecht de vering was. Kuil in en uit en slippartijen deden ons hoofd stoten tegen het dak en ons gezichten smakke...

Het is zondag 13 mei, Chris is jarig. Dit jaar wil hij geen groot feest. Anders gezegd, ik ben zijn enige gast. Gewoon stieren onder elkaar, verder geen gedoe. We smeren wat stokbrood, drinken een biertje en proosten op het goede leven. Na een tijdje stelt hij voor een wandeling te maken door Meiner...

Met grote inspanning schoof hij de grote roldeur een stukje open, die piepend en knarsend meegaf. Er brandde nog licht in de smidse, zoals altijd wanneer hij deze weer eens bezocht; de laatste keer was dat drie maanden geleden. Nu rook het er behoorlijk muffig maar hij snoof de geur van houtskool...

Een honderd meter verwijderd van ons huis, aan de overkant van de straat, woonde meester Bokelmann. Hij was een vrij lange magere man en verder was er niet veel spannends aan hem op te merken behalve dat hij af en toe wat krom liep door een sluimerende hernia. Hij had een hoogblonde vrouw, die om ...

Na dit vlot en trillend op mijn benen gedaan te hebben, volg ik Anton die met grote stappen op het glazen Restaurant afliep wat geheel was ontruimt voor ons en waar er een tafel met vier flessen Anker bier, bierpullen en een emmer ijs klaar staan. Mijn vader en Ed ieder aan een zijde van mij volgen ...

Mijn vader is al snel akkoord na mijn vreemde verhaal over de uithuwelijking van mijn vriendin en mijn hulpkreten aangehoord te hebben. Ook heeft hij voor elkaar gekregen dat Anton Reker de schietgrage commissaris met ons meegaat en ene Ed Rumambi die een zakelijk raadgever en vriend van ons was in ...

Geesten bestaan Ze hadden een korte vakantie geboekt en intrek genomen in een eenvoudig hotel in Limburg. Hun jonge buurvrouw Carla bracht ze met haar auto. Vroeg in de middag waren ze gearriveerd en het weer viel meteen al tegen, de lucht was vol met wolken, waaruit gestadig motregen viel. ...

Levendig staat mij nog voor de geest hoe wij als kinderen de lange tocht maakten, helemaal te voet vanuit een ander deel van de stad naar het Goirke, naar de beide bejaarde tantes in de monumentale kamer die door de hoge ramen een blik bood op een binnenplaats. Tante Lee was nooit getrouwd gewees...

Er gaan bussen in die richting met in trotse zelfbewuste oranje letters de naam van hun bestemming boven hun voorruit zoals bijvoorbeeld de tekst: "Elisabeth Zkh via Broekhoven", maar het panorama dat je voor ogen krijgt in Tilburg Zuid wanneer je daar noodgedwongen of zelfs vrijwillig verkeert, i...

Hij heeft haar geslagen. De klootzak. De blauwe plek is al wat verkleurd naar geelbruin, maar nog duidelijk zichtbaar. Zelf haalt ze haar schouders erover op. Wil er niet over praten. Wil gewoon bij me zitten, bij me liggen, bij me zijn. 'Ik ging uit mijn plaat omdat we het weer eens over dat wijf...

Er wordt geclaxonneerd. Ik hoor nog net twee lange en korte keren nagalmen uit een diepe duisternis waarin er van de felle kleuren niets meer was overgebleven dan de doodse donkere kleur van pikzwarte aarde waar ik in begraven lag. Ik graaide automatisch naar de pvc-pijp en nam een flinke teug lucht...

Ergens in de levendige fabriek stond een klein ijzeren molentje, dat bonen of peultjes tot poeder maalde met zijn harde platen, die snel ronddraaiden. Een elektrische kabel zorgde ervoor dat die machine lustig zijn werk deed, met luid gebrom. De kabel luisterde steeds naar het geluid dat binnen zi...

FOPPE ZIJN RONDLEIDING IN BERGHIEM Foppe maakt zich druk om zijn oude dag maar dat blijkt geheel onnodig. Hij wil graag naar de aanleunwoning en krijgt een rondleiding van ina beitske en sabine. Het is er heel mooi vind foppe en hij wordt helemaal gelukkig ! Hij is vlakbij de brug en het parkje e...

Terwijl ik een ziek kind was gingen mijn klasgenootjes met de schoolbus naar de dierentuin. Mijn vriendje zou mij het avontuur mededelen over zijn bezoekje naar de dierentuin via een brief. Volgens hem begon alles met de papegaai aan de poort. Die groette de kinderen met:,Willen jullie koffie of ...

Toen Donald Dankzand in de zomer van 2009, na een lange, eenzame trektocht met zijn bromfiets door Europa, naar zijn kasteel in het Noorden van Frankrijk terugkeerde, zag hij al direct aan de oude ophaalbrug dat er iets mis was. Anders dan bij zijn vertrek, toen de ophaalbrug omhoog stond, was het n...

Mijn vijf jaar oudere broer gedroeg zich meestal als een brave jongen. Toch had hij af en toe de neiging, in zijn verder gezapige leventje, mij als gewillig slachtoffer uit te zoeken voor één van zijn snode plannen waarbij hij wel zo slim was dat mijn vader hem achteraf nooit de schuld in de schoe...

Ik zag haar voor het eerst in een Chinees Restaurant, waar ik - na mijn boodschappen gedaan te hebben - lekker dacht te ontspannen. Het was rustig daar en ik ging lekker bij het raam zitten. Pff..ik was het zát van al die stinkende kleedhokjes, waar ik me telkens om moest kleden. 'Bestellen, mev...

Gelukkig heb ik een pakje Marlboro met het bekende zilverpapier aan de binnenkant bij me in het holster. Ik moest alleen een manier vinden om het papier er af te branden zonder zelf in de fik te vliegen of door de rook te stikken. Nou is een mens gelukkig heel inventief als de nood hoog is en preste...

HET PI VLIEGTUIG De bewoners van Vrijburgh hadden schoon genoeg van het koude winterweer en hun eigen psychische problemen. Foppe zei op een goed moment het is goed weer in australie wel dertig graden. Foppe zegt op het atc kunnen ze wel even een vliegtuig bouwen en ik betaal de brandstof en barb...

Daar lag ik dan in een grafkist zonder bodem of je moet de laadklep van de truck als deze beschouwen. God had het niet duidelijker kunnen maken dat ik al half op weg was. Naar de hemel of hel wel te verstaan. Met mijn smoel nog steeds benauwend ademend door het pvc pijpje. Ook was ik intussen bont e...

Het oude echtpaar Kees en Dini praten over Pasen. ''Binnenkort is het weer Pasen, eten we weer Paasbrood en eieren, darling.'' ''Weet ik Kees, je hebt het al zo vaak verteld, maar eerst krijgen we Witte Donderdag en Goede Vrijdag, maar ik weet nog steeds niet wat deze dagen betekenen.'...

I Heel even kwam de gedachte bij hem op maar was ook weer snel verdwenen. Je zou er toch niet aan moeten denken zoiets op je geweten te hebben, en wat zullen ze er wel niet van vinden, thuis of op je werk. Niemand zou het ...

Peter greep de uitgestoken hand van Naftaniël. Daarop vervaagde de omgeving. Het leek wel alsof ze opeens in een mistbank terecht waren gekomen; alleen hun eigen gestalten waren nog duidelijk zichtbaar – een gevolg van hun razendsnelle verplaatsing in de geest. Even later verdween de mist en doem...

'Hoe is het nu met die vriendin van je?' Naakt en uitgeput is ze naast me neergeploft in bed. Maar nu wil ze wel eens weten hoe het zit. 'Op en af'. 'Ze is Spaanse toch? Mooi? Donker?' Ja, ze is mooi en donker, heeft volle heupen en volle, stevige borsten, in niets lijkt ze op haar. 'Ik wi...

Vergeven is moeilijk, tenminste voor mijzelf. Ik heb een hekel aan de uitdrukking 'vergeven is vergeten'. Nee nee, nóóít. Wilt U dat ik hier iets over wil vertellen? Ja? Oké dan. Ik ben misbruikt ooit, lichamelijk, en dat was géén pretje. Moeilijk om over te praten, trouwens.. Even a...

De gids ving Peters verbazing op en verklaarde: “Wat je hier ziet is niet zo vreemd als het lijkt. Op aarde is er een grote kloof tussen de wereld van de levenden en de sfeer waarin de zielen van overledenen verblijven. Dat komt doordat de mensen op aarde sterk gericht zijn op de materie. Voor de ...

Wat waren de plannen, wilde ik weten. Geduld, eerst wat drinken kreeg ik op rekest. Geduld? Geduld? Mijn gezicht sprak direct boekdelen. Want dit had ik vaker gehoord dan me lief was de laatste dagen en steeds op wel zeer vervelende en voor mij zeer nadelige momenten mag ik wel zeggen en besloot maa...

Een dodelijke haal over zijn strot in gedachten voor het geval dat het foute boel zal zijn loop ik op de gestarte motor die onverlicht in de schaduw op mij wacht af. Ik had de morgen ervoor op de toeristische markt een pracht van een traditionele dolk gekocht en liet hem slijpen bij de plaatselijke ...