Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Een zomerdag

Vakantie vieren op het platteland vond Jan heerlijk. Hij is vijftig en vrijgezel en woont in een drukke winkelstraat met veel verkeer. Slapen aan de straatzijde is een ramp, er is altijd lawaai. Jan besloot een paar dagen van rust te genieten van een landelijke omgeving. Bij een oudere dame had hij een eenpersoons kamer gehuurd. Als je de vrouw zag zou je denken, dat ze nog leefde in de achttiende eeuw. Ze droeg altijd een zwarte muts, een oranje bloes en een lange smoezelige rok en ze liep op klompen. Ze woonde alleen. De huiskamer was heel eenvoudig ingericht, de muren waren beplakt met donker behang en voor het raam stond een tafel met vier houten stoelen. Op de tafel stond een donkere vaas met roze en gele bloemen en een asbak waarop een pijp lag. Hij had haar nog niet zien roken, maar daar kwam hij gauw achter. Achter het huisje stond op een klein terras een tafel met twee rieten zitjes en daar zat hij vaak te genieten van het landelijke uitzicht. Elke ochtend om half elf bracht ze op een dienblad twee bekers koffie en kwam bij hem zitten om een praatje te maken.

Ze vertelde, dat ze hier in dit afgelegen dorp altijd gewoond had. Ze was enig kind en toen haar ouders overleden waren bleef ze in dit huis wonen. In haar jonge jaren was ze postbode en bracht de post naar de bewoners van het dorp en op de motor naar de boerderijen in de wijde omgeving. Toen gebeurde het. Ze stond op en liep het huis binnen en kwam even later terug met een pijp in haar mond. Een heerlijke karamel lucht van de tabak streelde zijn neus. Als zij rookt dan mag ik het ook, dacht Jan en pakte een kleine sigaar uit een doosje en stak die aan. Dat was effen genieten en door de rook zagen ze nauwelijks de trein in de verte. Na de koffie kwam ze weer buiten met een houten bakje met aardappelen en begon die te schillen.

Ze zei:
''Lust je aardappelen met spinazie, alles uit mijn eigen tuin en natuurlijk een ei van mijn kippen?''
''Heerlijk mevrouw, ik verheug mij erop.''
''O, en karnemelkpap toe.''
''Lust ik ook, mevrouw.''
''Noem mij maar Jos hoor, mag ik u dan met Jan aanspreken, dat is zo gemoedelijk hier op het platteland?''
''Oké Jos, dat vind ik prima. In de stad mis ik die gemoedelijkheid, zelfs je buren zeggen amper gedag. Ik heb jonge buren en een herrie wat ze maken met die pop muziek. Ik houd van klassieke muziek, maar op de achtergrond hoor je nog die herrie van hun. Het lijkt me enig hier te wonen, maar ik zit met mijn werk.''

Toe zij:
''Ik zou in de stad niet willen wonen, maar soms ga ik er wel naar toe om wat rond te kijken of een museum te bezoeken en ergens een hapje te eten, maar dan weer gauw naar de trein en lekker scharrelen in mijn moestuin en genieten van de rust hier. Mijn baan bij de post beviel mij goed, maar door de reorganisatie kwam ik in een sociaal plan en kreeg ik wel mijn geld, maar ik zat thuis. Ik heb nu AOW en een klein pensioen en kan er goed van rondkomen. Aardappelen, groenten en fruit verbouw ik zelf en mijn boodschappen koop ik bij de buurtsuper, die één keer per week langs komt. Jan, je vertelde, dat je vrijgezel bent, maar ik ben getrouwd geweest en hoe. Hij dronk teveel en sloeg me en hield het met een ander. Ik ben gescheiden van hem en hij bleef mij daarna nog lastig vallen. Ik heb toen een telefoonabonnement genomen en kon ik de politie bellen. Twee agenten hadden nog de grootste moeite hem in de boeien te slaan. Later hoorde ik, dat hij aan een leverziekte was overleden. Toen had ik weer rust.

Vóór de warme hap schonk ze voor beiden een jong borreltje in en praatten nog wat over vroeger. Het eten smaakte Jan voortreffelijk en daarna is hij alleen een wandeling gaan maken en liep over een smalle weg tussen de korenvelden en dacht wat heerlijk toch zo buiten te wonen in de schoonheid van de natuur, gras, water en schone lucht. Toen hij weer terug was rook hij de lucht van zelf gebakken brood en dacht aan morgenochtend, lekker vers brood met kaas en koffie. Om tien uur ging Jos naar bed en hij zocht ook zijn bed op en sliep tevreden in.

Schrijver: kees niesse, 12 april 2013


Geplaatst in de categorie: vakantie

5.0 met 2 stemmen 174



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)