Verhalen over maatschappij

Toen mijn vader, Arie heette hij, nog werkte bij een herenboer raakte hij bevriend met Marijn, die ook bij de herenboer in loondienst was. Marijn was een lange man met tanige trekken en verdiende als keuterboer te weinig om zijn vrouw en vier kinderen te onderhouden. . Tijdens de broodmaaltijd...

Zoals op alle werkdagen ben ik zojuist met mijn tas over mijn schouder in de intercity naar Utrecht gestapt. Ik wring mij langs slaperige forensen en weet een zitplaats tussen twee andere mannen te bemachtigen. Loom zet de trein zich in beweging en ik draai wat op mijn plek heen en weer om...

Oktober 1951. In zijn huiskamer zit Adriaan van Leeuwen, achter een opengeslagen krant, op de bruin beklede driezitsbank. Rechtop en onberispelijk gekleed. Goudkleurige manchetknopen steken onderin de mouwen van zijn hagelwitte overhemd. Een grijze stropdas met zwarte diagonale strepen is...

De therapeute droeg een bloempothoedje en twee langwerpige kunstparels hingen aan haar gebotoxte oren, ze was zeer hoog opgeleid in Basel. Daar had ze het zogenaamde bazelen geleerd, ik weet trouwens niet daar de betekenis van. In de morgenstond opende ze de groepssessie en al spoedig stond...

Het was een koude winteravond in januari. Ik was vermoeid na een lange treinreis en verlangde naar mijn warme bed thuis. Maar ik moest nog wachten op de laatste bus naar huis. Het viel me op dat het nog aardig druk was op het busstation, sommige mensen renden naar de bus, anderen liepen te...

De vitale dertiger Jeroen Splinterman is droomdeskundige, in een oude, achtergestelde wijk te Amsterdam. Ondanks, of misschien juist dankzij zijn iets kleinere linkerbeen, zijn grotere rechteroor, en krommere linkerduim heeft hij heeft zich sedert jaren in dromen verdiept. Ondanks zijn traumatisch...

''Gehoorzaamheid aan de man is de sleutel voor het paradijs. Kijk hoe je man je behandelt, want hij is je paradijs en je hel,'' gaf de bekende imam op TV aan. Elke vrijdagavond was hij te gast in het TV-programma genaamd de wijze lessen van de imam. Onder bepaalde bevolkingsgroepen had hij...

Nu het was begin jaren zeventig in Nederland, de tijd dat Den Uyl de absolute macht had. We nemen jaren zeventig Amsterdam, de Warmoesstraat, dat was het crisiscentrum van Nederland. Als er gedonder en misdaad was in Nederland dan ging het via de Warmoesstraat. Nu in die dagen hadden de...

In mijn vorig leven omstreeks 1900 was mijn vader een alcoholist en mijn moeder, een klein vrouwtje, die de hele dag op vader en de kinderen liep te schelden. Van de negen kinderen was ik de oudste. Van mijn vader moest ik fietsen stelen, die hij dan verkocht voor zijn drank. Ondanks dat er weinig...

Ik sla de advertentiepagina open van het plaatselijke leugenaartje en schiet in de lach bij een merkwaardige advertentie. Een blijde wulpse dame kijkt me verleidelijk aan. Ze staat achter een kleurrijke balie. Boven de balie hangt een groot bord met de tekst ‘Welkom bij Klantenopvangcentrum Het...

'' Weet je nog wat ik je vorige keer heb verteld over de bouwkunst in het verre verleden?'' '' Ja, je vertelde, dat mensen huizen gingen bouwen om zich daarin veilig te voelen en ook om zich te beschermen tegen de koude, regen en sneeuw, zeg maar tegen de grillen van de natuur. Verder had je...

''Weet jij wat architectuur betekent, Mien?'' ''Volgens mij heeft dat te maken met bouwkunst, ouwe. Waarom vraag je dat?'' ''Luister, wij zijn gewone mensen met weinig opleiding met alleen de lagere school, omdat we van onze ouders naar een baas moesten om geld te verdienen. Ik heb...

Slot. Zoon hoorde het verhaal verschrikt aan. Die kleine grijsaard daar in onze woonkamer was niet veilig meer, dus negeerde ik hem. Inmiddels had ik die montagehandleiding ook gelezen waarop stond dat het ding per se tegen een gladde wand moest en de wand is niet glad. Dit was de éérste...

De volgende dag. Gewacht tot 11.00u. En omdat ik toen wilde weten waar ik aan toe was, belde ik naar de woningbouw. Ik werd doorverbonden met Geas en bleek geen afspraak te hebben! Men zei dat ik mogelijk een afspraak had met installatiebedrijf van der Bij en vroeg of ik doorverbonden wilde...

De woningbouw nam mijn klachten niet serieus, wilde geen uittreksel sturen met de storingsmeldingen. De monteurs behandelden me met kleinerende overmacht: 'een kachel gaat nu eenmaal stuk, ja, ook drie keer op een dag, rustig maar mevrouwtje, hoe vaker de kachel stuk gaat, hoe dichter wij bij het...

Als verzekeringnemer met een vervoermiddel mag je tegenwoordig al blij zijn, wanneer de meeste diensten, die in de polis worden vermeld ook daadwerkelijk worden verleend als de nood aan de man komt, vooral bij ‘pech onderweg’. Men zou gemakkelijk een boek met negatieve ervaringen kunnen...

Gelukkig niet zeg, dan valt er niets meer te leren. Aan de andere kant zou het wel makkelijk zijn, de vragen die ik mezelf zou stellen zouden vooral 'waarom' vragen zijn. Niet dat ik weinig weet, want ik vind mezelf best slim, toch zijn er dingen die ik niet begrijp, van anderen, van mezelf,...

In de oude binnenstad van Barcelona wonen de Gitanos ze leven al eeuwen van de entertainment en de handel - in ruime betekenis van het woord - het zijn zigeuners, een naam die ze liever niet gebruiken. Ik vraag in mijn beste Spaans een man van middelbare leeftijd in een wat verfrommelde zwarte...

Het was de jaren 70 vorige eeuw en ik zat toen op een lagere school. Het was een tijd van dat het leven nergens meer over mocht gaan.Alle geloof was taboe. Wij hadden in die dagen de zogenaamde kloshoutjes. Dat waren de punnikpaddenstoelen.Wij moesten daar jongens en meisjes mee punniken. Het was...

Hij zit bijna iedere dag met zijn banjo wat te pingelen voor de Zeeman, hij is nog niet zolang geleden vertrokken uit Roemenië, boordevol beeldschone natuur, maar zo arm als een kerkrat. Hij zit in de kleermakerszit, de blote knietjes wat rood geschuurd, met een afgekloven petje voor zijn benen....

Ik zit op een terras, als een groep luidruchtige jongeren voorbij trekt, op weg naar het stadion, veelkoppig monster met collectieve geest. Getatoeëerde lijven met witrode sjaals, eigen lichaamdrug brengt ze in een halfdronken toestand door de Vikingen ‘beresterk’ genoemd. De man van...

Ik kan nooit ergens op tijd zijn. Of ik ben net te laat, of ik ben veel te vroeg. Die dag had ik voor de zoveelste keer de bus gemist. Dat werd een half uur blauwbekken en wachten op de volgende. Heen en weer lopen, wijdbeens staan en dan het ene been naar het andere toebrengen. Dat laatste deed...

´Maar dan is mijn moeder alleen´. Vijftien jaar is ze en prachtig om te zien. ´Als ik er niet was had hij haar nog meer pijn gedaan´. Ze veegt met haar hand het snot van haar neus en kijkt de man moe en lodderig aan. ´Dat was ook heel moedig van je, om naar de buren te gaan´, zegt de...

Een groeiend gevoel van onbehagen kreeg eindelijk een gezicht. Er zat hem al lang iets dwars, zonder dat hij er de vinger op kon leggen. Nu maakte het zich kenbaar. Gebrek aan frisse lucht. Er hing hier zo'n wij-gevoel. Een veilig besloten wereldje, waarin meningen en waarheden vastlagen. Wij, en...

Een maandagmorgen in de zomer omstreeks 9.30 uur in een dorpje in het Vlaamse Land waar de tijd van toen was blijven stilstaan. Het marktplein liep stilaan vol op de wekelijkse marktdag dat zich onder en rond de eeuwenoude linde had opgesteld. De zon scheen vrolijk op het gelaat van de kijkers en...

De Kaart van Willemse en de Chinese Ambassade Het gebeurde op 16 november 1998, dus heel lang geleden, zo ongeveer aan het eind van de vorige eeuw, dat cadet Willemse, student aan de Koninklijke Militaire Academie te Breda, een wel heel ongewone studieopdracht kreeg. Het was oorlog in Bosnië,...

Het zit erop. Ik mag graag stoere praatjes ophangen, maar dit viel tegen. Had ik me nog uitgeput in flauwe grappen over wat me te wachten stond, toen ik 'er eenmaal lag', had ik niet zoveel praatjes meer. Toch kijk ik met plezier terug op mijn korte opname in het Erasmus Medisch Centrum in...

Corina komt uit Roemenië. Ze is hier met haar man Victor het geluk komen zoeken. Dat haddden ze beter niet kunnen doen. Armoede en ellende is hun dagelijks lot geworden. Ze zijn nog zó jong. Hoe moet dit verder gaan? Zelfs voldoende geld om terug te gaan naar Roemenië is er niet. Op een avond...

Jan en het jongetje Bart zaten ontspannen naast elkaar op de stoep, de chocolade te eten. Plotseling kwam gekrijs uit de Berenstraat. ‘Hé, ouwe lul, wil jij van dat kind afblijven.’ Het kind in kwestie hief bezwerend de hand. ‘Rustig, mam. Hij is OK.’ Jan keek het vrouwtje aan. Mam? Op...

Jan Taselaar zat voor het raam en keek over de gracht. Eindelijk had hij rust. Geen getreiter meer van Marie die nu in Zuid met Chris een nieuw leven was begonnen. Hij had zelfs gehoord dat ze zich nu Mary liet noemen. Jammer genoeg was poes Mitzie daarbij inbegrepen, maar een mens kan niet alles...