Verhalen over maatschappij

Nadat hij was opgestaan was het eerste wat Cavalo Mar deed even zijn bloeddruk meten en zijn buik scannen. Alles zag er nog steeds goed uit. Hij instrueerde de huisrobot ontbijt klaar te maken en zijn vriendin een kopje thee op bed te brengen. Hij kleedde zich aan, dronk een soort kopje koffie, at...

Zijn naam was Bertus, hij had dezelfde leeftijd als ik en hij werd mijn speelkameraadje om en nabij mijn vierde levensjaar. Vanaf deze inleidende zin houdt verder ook iedere vergelijking met hetzelfde resultaat op. Bertus was de zoon van een zwaar invalide vader, een afgekeurde bouwvakker, die...

Soms heb je zo’n moment dat je bepaalde maatschappelijke ontwikkelingen eens de revue laat passeren. Ik kreeg net een berichtje binnen op m’n mobieltje. En zoals dat soms gaat, overdenk je dan even het berichtje en terwijl ik dat deed dacht ik, hoe is het toch mogelijk. Ik lig hier lekker te...

We hadden net getekend voor de kogel bij eventuele ontsnapping en hadden onze cellen ingeruimd om daarna de weg te vinden in deze voor mij in ieder geval nieuwe omgeving, ik was pas 15 jaar en zogenaamd in een jeugdgevangenis met straffe maatregelen geplaatst. Na de afwas en wat zakelijke...

Op een antiekmarkt op het eiland Bali vond ik een conversatieboekje dat getiteld was: “Swahili voor reizigers.” Het doet een mens nadenken en fantaseren over hoe dat boekje op Bali is terechtgekomen. Dacht de eigenaar soms dat er hier Swahili wordt gesproken? Of heeft iemand lang geleden...

Amsterdam, een zomerse dag in mei. Zullen wij eindelijk iets gaan drinken?, vroeg Vera doodop aan haar zus. Ik kan niet meer, mijn voeten weigeren dienst. Ok, we hebben het grootste deel van de tentoonstelling toch al gezien! , knikte Ilse instemmend. Zij betraden de met enorme bloemstukken...

Ratu Batako noem ik haar, de Koningin van de Stenen, maar in feite heet ze Wayan. Ze is pas 21, zij heeft een echtgenoot die 23 is en een dochtertje van drie, en ze werkt samen met haar man in de steenbakkerij tegenover mijn huis. Het is een primitieve bedoening. Ze gieten zand en andere...

De Nederlanders vinden het Vlaams grappig, en de Fransen lachen met het Belgisch Frans dat verschilt van de taal van Parijs, zowel wat woordkeuze als accent betreft. Voor 1914, toen mijn grootvader school liep, was er in het Vlaams landsgedeelte enkel Nederlandstalig onderwijs in...

De ratificatie van het met een nipte meerderheid in de Tweede Kamer aangenomen initiatiefwetsvoorstel voor een nieuwe donorwet, is in de Eerste Kamer op dit moment nog geen gelopen race. Na lange discussies met argumentaties voor of tegen is een stemming uitgesteld, omdat men eerst nog nadere...

De vrolijkheid van de eerste dagen is verdwenen. Mijn arme Woemi. Ze leek zo blij, zo gelukkig. Weer aan het werk. Nooit geweten, nooit gedacht dat dat voor haar zo belangrijk kon zijn. Zoals ze erover sprak.' De zee van menselijk wrakhout' noemde ze haar patiënten, nu weer bewoners in...

Met de DAF van kenau Alie hebben wij de nieuwe steden Arnhem en Westervoort bezocht. Wat een gezellige steden zijn het geworden. Overal laagbouw en alle huizen hebben aan de straatzijde een grote tuin vol met mooie planten en een kleurenpracht van bloemen. Parkeren met je auto in de straat mag...

Ze knikt tegen de huilende vrouw tegenover haar. Peinzend kijkt ze naar het verwrongen gezicht. Haar magere hand omklemd het zakdoekje, waarmee ze onder haar ogen poetst. Ze ziet er ontredderd uit. Nee, het had geen enkele zin te duiden naar de realiteit. Nog niet. Wilt u koffie, vraagt ze...

Vlak na de Tweede Wereldoorlog werd de wijk Korte Akkeren in Gouda geteisterd door een bende fietsendieven, die de hele wijk in hun greep had. Niet dat ze alleen in Korte Akkeren opereerden, maar daar hadden ze wel hun onderduikadressen en enkele kopstukken van de bende woonden in die wijk. De...

Zoals bijna iedere dag sta ik na het middaguur op, omdat ik tot diep in de nacht mijn schrijverseieren kwijt wilde. Door de schrijfvermoeienissen heb ik mijn bedgoed al maanden niet verschoond en liggen mijn hippieharen ongewassen op een stinkend kussen. Alles voor de kunst. De luizenkolonie maakt...

We maken allemaal fouten, jawel hoor iedereen maakt fouten en soms heel soms kom je die fout gelijk tegen, een foutje in de vorm van: oeps zout vergeten te doen op de inmiddels gare aardappels, tot een iets groter foutje of mega blunder, je kunt ze allemaal voorbij zien komen, of tja, je bent...

Het was een prachtige lentemiddag, maar ik had er weinig oog voor. Gestrest parkeerde ik mijn auto voor de deur en slingerde het portier open. "Tsjonge jonge, wat een haast!" klonk het vanaf het bankje voor het huis. Ik zwaaide. "Hey Jannie! Sorry, geen tijd! Strak rooster. Vergadering over...

“Aangenaam mijn naam is Valerie en ik leef op als nooit te voren bij het zien van deze lucht”, dat zei ze terwijl zij op de kade stond omlaag kijkend naar Michiel. Michiel zat op de rand van de kade en keek omhoog naar een getint zicht dat werd belicht van het oranjegloed door de ondergaande...

"En meneer de verkoper ik wil graag een radio die alleen maar de geluiden van de zee, haar golven en het leven van de vissen erin." "Meneer die verkopen we ook, bij het luisteren van deze uitzonderlijke radio moet u wel een duikbril opzetten, de radio zendt alleen maar de golfslag van de zee...

Warempel ik had er een BOEK over moeten schrijven, nog niet eerder was ik het voorbeeld van pure en wanstaltige narigheid omtrent de simpele aanschaf van een bankstel en nou zeg ik bankstel maar in feite gaat het om een drie- en tweezits bank. We hadden afgelopen week dus week nummer 47 en tja,...

En dan maken we een sprong in de tijd, nog steeds zitten we niet op ons nieuwe bankstel, want tja, we waren in de zaak geweest, kregen er te horen dat het te leveren bankstel uit Italië moest komen en dat dit de reden was dat alles wat langer duurde? Wat langer duurde? Bij de koop die gesloten...

Wat een titel, hoor ik denken en dat is ook zo! Ik/ we zitten in een bankstel dip. Nou heb ik mijn best gedaan om te kijken of er een soortgelijk verhaal te lezen valt, da's niet zo en dus zal ik jullie ff vertellen waarom ik in een bankstel dip zit! Toe aan vervanging ( er heeft een paar keer...

Ze waren al op leeftijd, nou niet super oud, maar gewoon flink ouder. Haar gezichtsvermogen was flink achteruitgegaan en fel licht verdroeg ze niet meer. 's Avonds bij het invallen van de duisternis, kreeg zij het zicht, wat haar niet stoorde en haar gele bril, die zogenaamde nachtbril die...

Ik ben een gelukkig geprezen nageslacht waarin van mijn moederskant zijnde zo goed als alle neven en nichten drugsverslaafd zijn en van mijn vaders kant idem dito plus maar dan met een extra slok er boven op. Hoe kon het met mij eigenlijk goed aflopen? Ik was bij voorbaat kansloos. Dit is geen...

Heerlijk die dagdromen. Ik zie mijzelf zitten aan de eetkamertafel bij de familie Stone waar ik regelmatig oppas bij de kleine Janis en George. Zij schelen 2 jaar, een stelletje deugnieten maar schatten van kinderen en altijd in voor een geintje zo klein als ze zijn. Ik kijk naar het tafereel voor...

Ik lig in de detoxkamer te wachten op de bestelde spullen. Ik mocht alles vragen dus ik trof goede voorzorgsmaatregelen. Een emmer om te kotsen of op te schijten, daar je de wc gewoon soms niet haalt en één extra emmer met Spaanse mop mocht ik te laat zijn. Toiletpapier, zes rollen, natte...

Mijn moeder liet mij ietwat opgelaten weten dat ene Camiel een vriend van mij haar had opgebeld met het goede nieuws eindelijk clean te zijn van de drugs. Helemaal opgewonden over dat goede nieuws en allerlei verhalen hadden haar overtuigd dat het ook iets voor mij was. Want ik was het 'waard'...

Dat het niet eerlijk in de wereld was verdeeld, bleek vroeger al, uit de porseleinkast van jouw Katholieke tante. Er stonden blanke olifanten zonder slurf te wachten op de eau de cologne die met een trein uit Parijs kwam, en er waren glanzende, zwarte schapen met vijf poten die op rechthoekige...

Het was een warme zomerdag, de korte broeken liepen goed bij de kringloopwinkel. Je vond voor jezelf een rode, een beetje opzichtig, waarschijnlijk de reden dat iemand de broek niet wilde, en naar de kringloopwinkel had gebracht, om er iemand anders gelukkig mee te maken. Jouw vriend was...

De laatste mens op aarde zat alleen aan tafel, toen er op de deur werd geklopt. Hij keek verbaasd op. Vervolgens stond hij toch maar op, en deed langzaam en voorzichtig de deur open. Buiten was er helemaal niemand te zien. Hij ging daarom naar buiten om uit te zoeken wie er dan wel op de deur...

Na de periode in de chaotische psychiatrie van de grote stad, Amsterdam, moest Alfons, in een harmonische omgeving, zijn eigen denken hervinden. Te lang had hij geleefd in de veronderstelling dat de slachtofferrol hem op het lijf was geschreven. Periodes van depressieve gevoelens en angst hadden...