Verhalen over overlijden

Natuurlijk konden we erop wachten jawel: een eventuele crematie gaat je geld kosten, dat dit het geval is weten we al een poosje natuurlijk maar ja, gas is duur en dus, wordt een zetje in de oven ook duur! Nou was de cake ook al duurder, omdat die oven natuurlijk niet voor niks brandt, de koffie...

Er zijn van die onderwerpen waar we zo min mogelijk over denken, dus praten al helemaal niet en toch is het een onderwerp dat niet bepaald ondergesneeuwd moet worden, omdat we er allemaal mee te maken hebben - of krijgen vroeg of laat…zo ook vandaag. Als er een goede bekende langskomt hebben we...

Tel ze, je zegeningen en sta vooral niet stil ( hoewel soms mag het maar niet te lang) bij datgene wat je niet hebt, want voor je het weet is het: over en uit, nou ja dat laatste mag nog even uitblijven natuurlijk maar ook dat heeft niemand voor het zeggen! We hebben al veel mensen “ weggebracht...

Ongekende pijn terroriseerde hem, ontoelaatbare, niet in te dammen pijn, de term: sterven van de pijn ging echter niet op, hij bleef leven elke dag een kwelling van ongekende omvang. Hij werd er niet vrolijker door, neen, hij werd in tegenstelling tot de vrolijke vrijbuiter die hij altijd was een...

Het maakt niet uit, waar en wie een depressie heeft, er staat geen leeftijd voor. Helaas. Afgelopen week werden we opgeschrikt door maar liefst drie mensen, ooit kinderen van een vader en moeder, ooit vast gezeten aan een navelstreng, ooit in een kraambed beland, opgegroeid in een gezin als broer-...

Wat kunnen mensen toch verschrikkelijk lelijk doen en elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Waar het om gaat? Meneer Sloote en Meneer Siper zijn allebei dood, hartstikke dood, in een week tijd. Hun afgelopen jaren was het verbale vechten over de schutting niet om aan te horen en dat beide...

Zo, was ze er nog, zo is ze naar Leen, gisteren zag ‘k haar nog nu: is de meest geliefde televisiekoningin er niet meer! Hoe graag keken we naar haar programma’s, die je deden denken: dat je ernaast zat! Hoe graag en hoe ongedwongen, deed ze, alsof ze het allemaal aan elkaar praatte en naast je...

Onverwachts en aan de andere kant qua leeftijd toch ook weer niet, overleed omaatje, plotseling, ze ging in haar slaap, alsof ze dacht: ik wacht niet tot de dag, want dan proberen ze me tegen te houden en het is goed zo! Ze had een mooie leeftijd, ver over de tachtig maar het komt altijd...

Tenzij je kiest voor drastische maatregelen, weet geen mens hoe lang hij- of zij vertoeven mag op deze grote aardbol, niemand die het weet en soms kom je zomaar in een situatie die je eigenlijk helemaal niet gewild had maar die gewoon kunnen voorkomen, want: als ze binnen stapt nadat ik haar een...

Twee tot driemaal per week hield ik een uurtje of twee vrij, om - zoals ik het zelf noem - de “oudjes“ even te bellen, zodat we op de hoogte bleven van het wel en wee. Zo ook met haar, mijn ‘buurmeisje‘ zeg maar! Dat ze ruim over de tachtig jaar werd deed er niet toe, we hadden heerlijke...

Het groepje dromde angstig samen. Wat was er in ‘s hemelsnaam gebeurd? Er was lawaai geweest, ontzettend veel lawaai en vreselijke angst, doodsangst en pijn, hevige pijn en een geschreeuw dat door merg en been ging. In hoge snelheid hadden ze de planeet verlaten, waren ze opgestegen, dwars...

Soms bekruipt of overvalt je het gevoel van en NU moet ik echt even informeren naar hoe de zaken staan, want daar heb ik te lang mee gewacht. Dat laatste overkwam mij tijdens een ommetje door een woonwijk. Ik wist niet precies waar ze woonde; het hondenbaasje ik meen Marijke, met wie ik vaak...

Met al de kracht die nog in zijn lichaam aanwezig was, duwde hij moeizaam zijn ogen open. Kijken! Dacht hij vermoeid, blijven kijken! En hij keek, zijn angstige, blauwe ogen richtten zijn blik op de bewolkte hemel. Maar hij zag het niet. De grijze wolken maakten langzaam plaats voor kleuren. Groen,...

Ze ligt op sterven. Drie jaar darmkanker heeft haar gesloopt. Met make-up was steeds veel te verbloemen tot bepaalde hoogte. Anderen voor de gek houden tegen beter weten in was bijna een dagelijkse bezigheid geworden. Doktoren en verpleegkundigen hebben haar familie afgelopen dinsdag laten...

Elke dag leer je bij is de slogan van het ministerie om potentiële leerkrachten te werven voor het onderwijs. Als 20 jaar sta ik inmiddels voor de klas, en ik heb zeker al een hoop geleerd. Deze week heb ik zelfs heel veel geleerd. De moeder van Erik is al 3 jaar ziek. Ze heeft kanker al...

Een schrijver die al wat ouder is, heeft veel meegemaakt. En zo herinner ik mij de begrafenis van koningin Wilhelmina in 1962. Het was winter en er heerste stilte. Er was natuurlijk weinig échte tragiek: de voormalige vorstin was tweeëntachtig jaar oud geworden en had een rijk leven kunnen...

De oude man met zijn uitgeteerde lichaam ligt al dagen met een van pijn vertrokken gezicht op zijn dood te wachten; zijn echtgenote moe en depressief belt weer eens de huisarts met dringend verzoek iets tegen de pijn, iets tegen het ondragelijke lijden te doen. Hij belooft gelijk in actie te...

In een rouwadvertentie treft jouw naam Wim P. mij als ’n klap in het gezicht en zoek haastig in de tekst stof tot twijfel, maar die is er niet, je bent dood, m'n vriend. We zijn meer onze gevoelens dan ons verstand en m`n verstand zegt dat het waar is, de advertentie in de krant is duidelijk,...

Toen ik een paar maanden geleden nog eens in Surabaya was om een Indonesische vriend te bezoeken zei hij mij dat een stokoude Nederlandse dame lag te sterven in het lokale bejaardentehuis. “Zij is echt heel oud,” zei hij. “De verpleegster heeft haar geboorteakte gezien. Deze maand wordt...

Voorzichtig doet hij de kist dicht. Achter hem wordt een sigaar aangestoken en hij denkt: “hij was te jong om te gaan.” Langzaam duwt hij de kist voor zich uit. Langs de paar mensen, die aanwezig zijn. Hij loopt de aula uit, langs de rododendrons en gaat links af. Het is koud en het sneeuwt...

Jan Doos was een echte kraai.Hij zag eruit als de dood zelf met annorexia. Het is al meer dan een halve eeuw geleden. Ik werkte als handzetter bij een kleine drukkerij. Jan woonde samen met zijn broer en zus. Geen partner voor deze drie. Het was een te vreemd stel, maar met elkaar konden ze het...

Joke was al vroeg op. Niemand van de grote mensen was nog wakker, zelfs tante Betsie nog niet. Zij en oom Henk logeerden bij hen. Joke vond het maar niks. Tante Betsie was zo druk altijd, en nu nog meer dan anders. 't Was of ze steeds om ma heenfladderde. Joke giechelde; tante Betsie was toch geen...

Ik speel, elke dag weer, een spelletje met de dood. Moet overlijdensadvertenties lezen, of ik wil of niet. Een laatste hommage aan de mensen die deze pagina in het dagblad bevolken, nog één keer aandacht voordat graf of urn hen opslokken. Ik moet gewoon hun namen lezen, namen geven namelijk al...

Het lijkt wel of ze vandaag allemaal tegelijk naar beneden vallen. Les feuilles mortes. Tot gisteren was het zomer en dat terwijl het eind oktober is. De bomen nog volop in blad. Sommige groen,vele gekleurd. Afgelopen nacht was er opeens nachtvorst en in één keer liet het gebladerte los. Rudi...

… Negentien… twintig… één -…- Theo telde automatisch de treden maar bleef nu hijgend staan. Het was heet, snikheet, 33 graden Celsius in de schaduw en windstil. Zijn grijze hoofd telde bijna 81 jaar. Met zijn gerimpelde, magere handen omklemde hij de ijzeren leuning van de trap, die naar...

Heel ongebruikelijk en lijkend op een acte van onvermogen, maar het opdiepen van een pennenvrucht uit 2005 van mijn hand op deze site is voor mij niet zonder reden. In dat jaar was ik hier pas met het inzenden van bijdragen begonnen en had ik nog nauwelijks ervaring op dit gebied. Mij is in de loop...

Het is inmiddels iedereen al genoegzaam bekend dat de werkelijkheid de fictie overtreft. Wellicht horen Sinterklaas, de kabouters, de elfjes en andere legendarische sprookjesfiguren dan ook juist tot de werkelijkheid. In welke droomwereld leeft ieder van ons? We hebben allen een verschillende,...

Het regende pijpenstelen aan het spoorwegstation van Aalst ergens in februari 2005. Zijn oud regenjasje beschermde hem amper tegen de felle vlagen. Mistroostig keek hij door zijn bedruppelde brilglazen naar het uurrooster van “De Lijn”. Te laat voor de laatste busaansluiting en veel te vroeg...

Veertig jaar had Joop op een Amsterdamse lijnbus gereden. Een maand na zijn pensionering woonden hij en zijn Greet in ‘Doodstil’, een Gronings gehucht, in een boerenhuisje met een stenen stal en wat dieren: twee koeien, twee geiten, een pony en natuurlijk kippen en een haan. Niks mooier dan...

Ik ben ervan overtuigd dat het zo beter is. Yoshua is dood, net als mamma en pappa. Ik heb ooit gezworen dat ik het mezelf nooit zou vergeven als hij dood zou gaan. Ik had met hem mee moeten gaan die stormachtige winteravond toen hij vertrok. Het is iets wat ik mezelf nooit kan vergeten. Aquila is...