Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Niet met en niet zonder!

Wat kunnen mensen toch verschrikkelijk lelijk doen en elkaar het licht in de ogen niet gunnen. Waar het om gaat? Meneer Sloote en Meneer Siper zijn allebei dood, hartstikke dood, in een week tijd.
Hun afgelopen jaren was het verbale vechten over de schutting niet om aan te horen en dat beide mannen niet alleen hun eigen leven zuur maakten, neen, dat deden ze de omgeving en de familie dus ook.

Die kwamen niet meer, konden van beide mannen letterlijk "hun bloed wel zuipen" en ik moet zeggen, dat dergelijk gedrag werkelijk de spuigaten uit liep. Dat die mannen elkaar niet te lijf zijn gegaan is een wonder te noemen, maar een ieder die er getuige van was, hoorde er elke dag wel een nieuwe vloek of uitdrukking bij.

Pogingen om de mannen uit elkaar te halen, liepen op niets uit, bemiddelen evenmin. Het waren twee heel irritante oude mannetjes die niet alleen elkaar, maar ook de omgeving het leven meer dan zuur maakten...en nu stierf eerst meneer Sloot en nog geen drie dagen later ging meneer Siper ook hemelen.

Ze konden niet met en niet zonder elkaar, zeggen ze dan, maar wat er bij mij dus helemaal niet in kan is: op de crematie van beide mannen werd zonder tranen natuurlijk gesproken over het feit dat het twee geweldige mannen waren, die altijd klaarstonden voor een ander, die alles over hadden voor: juist een ander, die zo geliefd waren en zo vreeslijk gemist zullen worden!

Ja m'n zolen! Op die kansel werd gelogen alsof het gedrukt stond, men heeft niet gewacht tot de kist de diepte in ging, men sloeg de koffie over en ging meteen aan de borrel. De families gingen uit eten om een feestje te vieren. En begrijpen, dat doe ik het wel, maar het gehuichel, daar zakte wel zo mijn broek van af, dat ik midden in het gezelschap zei, luid en duidelijk: als je Opa dit nog meemaakt, neemt hij die leugens mee naar boven! Je moet je schamen, want hij was niet aardig en nog minder geliefd en dus kun je dat ook niet verkondigen.

Er viel een stilte, er kwam gekuch, toen een zuinig lachje en vervolgens werd er gefeest, want de man had het er naar gemaakt, humeurig en chagrijnig als hij was geweest....

Schrijver: An Terlouw, 20 juni 2017


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.5 met 2 stemmen 115



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)