“Ik weet niet eens waar ik mijn verhaal over mezelf moet beginnen. Ik moet beginnen met waar ik nu ben. Ik woon in Astana. Het is de hoofdstad van Kazachstan. Alfons, heb je ooit van dit land gehoord?
Ik ben geboren in een klein dorpje genaamd "Kokbulak". Mijn ouders wonen daar nog steeds. Ze hebben hun eigen huis, vee. Het zijn boeren en dat doen ze al hun hele leven. Toen ik achttien jaar werd, had ik een grote ruzie met mijn ouders omdat ze wilden dat ik het familiebedrijf zou voortzetten…

Het keukenraam open, de doordringende geur van geroosterde vis omdat de benedenbuurman zijn familie had uitgenodigd voor een zomerfeest met fado muziek. Bjarne hield van de zomer. Het was een fijne tijd om in de avond op het balkon te lezen.
Het boek van Violette had hij terzijde gelegd. Hij had nu het verzameld werk van Louis Couperus en dat was voorlopig onderhoudend om te lezen. De historische verhalen brachten Bjarne in een andere tijd. Hij leefde mee met de personages, hij paste zijn…

In de herfst van 2005 kreeg Bjarne een lange brief uit Zwitserland. Kees Broodakker liet voor het eerst sinds jaren weer van zich horen. Hij had in Zwitserland een geliefde gevonden en hij wilde daar Bjarne niet mee belasten. Kees woonde niet langer bij zijn tante op de boerderij, hij had een eigen huis gekocht waarmee hij samen met zijn man woonde. Ze hadden twee honden, een papegaai en een parkiet en een kleine kas met kamerplanten. Uit alles kwam naar voren dat ze samen gelukkig waren. Het…

Zonneschijn hield de oude stad een paar dagen in het licht van een zomerse betovering. Bjarne was gestopt met het schrijven van gedichten uit onvrede met de situatie op “Het Blijvertje”. Er werden flauwe gedichten geschreven over minderheden, die verder niet op de website waren vertegenwoordigd. En er waren mensen die gedichten schreven om de indruk te wekken dat ze geld nodig hadden. Een groepje mensen leek elkaar al langer te kennen en de nieuwelingen werden de maat genomen met…

De gele trompetnarcissen op het veld bij het verkeersplein in Amsterdam West stonden massaal in bloei. Er stond een bordje bij dat je ze gratis mocht plukken. Astrid liet dat niet aan zich voorbij gaan. Er was maar weinig nodig om het hart van Bjarne sneller te doen kloppen. Het voorjaar van 2005 begon met een klein intiem gebaar van voorjaarsvreugde. De narcissen deden het goed in de Griekse vaas van Emma Petronella, die tegenwoordig in de keuken van Bjarne stond, voor het raam met uitzicht…

In februari 2005 werd de expositieruimte in het atelier van het Troebel Water Collectief in de winkelstraat in Amsterdam West benut voor een tentoonstelling van de schilderwerken van Bjarne Gosse, 42 jaar oud en vrijgezel.
Het waren doeken met een textuur van acrylverf, doorwerkt, maar toch met een frisse uitstraling.
Vissershuizen uit Portugal in het formaat veertig bij vijftig centimeter, een oude Franse kerk, een kasteel uit de nacht, en een dorp bij maanlicht, een Spaans kasteel, het…

Een landschap vol rotsen, wind en een onstuimige uitgestrekte oceaan. De herinneringen aan de recente reis naar Portugal zaten nog volop in de gedachten van Bjarne Gosse. Het Fort van Sagres, de eucalyptusbossen en de kurkeiken. De groene wijn en de visgerechten. Terug in Amsterdam schreef Bjarne zeventien gedichten over de vakantie in een sfeer van romantische euforie.
Na dagen van twijfel besloot hij drie gedichten op het internet te publiceren. Bjarne was lid geworden van schrijverssite…

Een lange brief uit het zwierige Parijs. Victoria Martin was gescheiden van haar Nederlandse man. Zij vond het kennelijk nodig om Bjarne daarover uitvoerig op de hoogte te brengen. Een brief vol misprijzen over haar huwelijksleven met de Nederlandse kunsthandelaar. Bjarne las het met gefronste wenkbrauwen. Waar had hij deze brief aan te danken? En wat was de bedoeling van dit schrijven? Wist ze dan niet dat hij niet langer bevriend was met Emma en dat hij zich niet alles uit zijn verleden wilde…

De wind en de regen hadden haar huid gegeseld toen zij in de grote tuin aan het werk was. Bij weer en wind, de rug gebogen om de aardappels te rooien. Nog voordat Bjarne wakker werd uit zijn droom zag hij haar levensgroot voor zich. Een gerimpelde vrouw met eelt op de handen en kromme vingers. Het was zijn tante, die hij zo dikwijls had geholpen met het plukken van de frambozen en het knippen van de slakken, als voer voor de kippen.
In Amsterdam was het leven anders. Er kwam meer misdaad in de…

Het leek nu echt gedaan met het nachtleven in Amsterdam voor Bjarne. Er was nog eenmaal een oprisping na een halve fles rode wijn, een onverwachte zoen op de dansvloer, en daarna mistig weer thuis met een kater. Het hoefde niet meer voor Bjarne, die schemerwereld van dansende mensen.
Het gaf een goed gevoel dat Emma in Jan Boter een dierbare vertrouweling had gevonden. Bjarne had geen behoefte meer om contact met haar te zoeken. Hij beschouwde haar dominante gedrag als een dwaling uit zijn…

Bjarne probeerde de essentie te begrijpen van de vreemde droom waarmee de zomer van 2002 begon. Violette in een groene trouwjurk in een open auto door de stad. Was er iets aan zijn aandacht ontsnapt? Had ze hem iets verteld wat niemand anders mocht weten? Iets wat niet in haar verhalen was te lezen?
“Ze heeft geen actieve herinnering aan een God, die volgens de legende van de woekerende Lathyrus een vrouw is, en dus beter als een Godin omschreven kan worden.”
Bjarne was aan het lezen in het…

“Alles wat er is, is communicatie, de rest is projectie, dat geldt zowel in de liefde als in vriendschap.” Gerard Vroeg probeerde in een laatste poging om Bjarne te interesseren voor zijn studie Filosofie Bjarne over te halen weer met hem te communiceren.
Gerard was altijd al een vrije vogel geweest. Sinds zijn studie hield hij niet op met experimenteren.
Hij vond Bjarne aantrekkelijk, geestig, zowel verstandelijk als lichamelijk. Het was zijn laatste poging om hem te versieren.
Er lag…

Het was geen verassing dat Bjarne in de zomer van 2001 openstond voor de herenliefde.
De herenliefde waar hij zo vaak over droomde, met telkens Kees in de hoofdrol.
En het was diezelfde Kees, die een week lang bij Bjarne in bed sliep, omdat hij geen onderdak had na zijn mislukte avontuur in Portugal.
Een week lang had Bjarne het gevoel dat geluk niet langer afhankelijk was van maatschappelijk succes, maar van de liefde, die inniger was dan ooit.…

In het voorjaar van 2001 was Bjarne twintig dromen over het boerderijleven in Portugal rijker. Het waren kleurrijke dromen, vol liefde en aandacht voor de eenvoudige dagelijkse handeling op de Portugese boerderij van Kees. Bjarne was al een vakantie aan het plannen om een bezoek te brengen aan het landgoed van Kees. Een brief uit Portugal gaf een onverwacht antwoord.
De boerderij van Kees was afgebrand door een natuurbrand en Kees verbleef in een hotel in Lissabon. Bjarne schrok van de inhoud…

Emma was blij dat Jan Boter in de herfst van 2000 begon met het schrijven van een boek over haar leven. Tijdens haar reizen zag zij weemoedige vreemdelingen, die geen tijd hadden om te schrijven. En zelf was zij te druk om er iets over te schrijven. Ze had over al haar avonturen aan Jan verteld.
Hij wist er een mooi boek van te maken, vol met reisverhalen met Emma Petronella in de hoofdrol. Bjarne had Emma er zelf over gehoord door de telefoon. Ze was enthousiast.
Het waren de laatste…

In de zomer van 2000 kwam Bjarne op een regenachtige middag Joshua Eenoog tegen in het Amsterdamse bos. Hij vertelde Joshua dat hij niet meer in de geestelijke gezondheidszorg geloofde, na alles wat er met zijn schizofrene broer Tom was gebeurd. En na alles wat hij er zelf had meegemaakt.
De lachsalvo van Joshua, die maar met één oog kon zien, verschrikte de kraaien in het Amsterdamse bos. Bjarne had voor even een medestander gevonden. Iemand die zo gek was als een deur, maar die in het leven…

In de Amsterdamse Staatsliedenbuurt werd een dichtcursus gegeven waar Bjarne zich voor inschreef. Het waren leerzame schrijfsessies, met als resultaat een dichtkrant waarin de gedichten werden opgenomen van de verschillende deelnemers. Het was Wim Brands die leiding aan deze bijeenkomsten gaf. Bjarne werd uitgekozen als een van de redactieleden.
Wim Brands was erg nieuwsgierig naar wat mensen met een psychiatrische achtergrond met poëzie hadden. Hij vroeg daar uitgebreid naar en liet…

Astrid zei met een dramatische ondertoon dat de laatste zomer van de eeuw was begonnen. Het leek bijna alsof er daarna nooit meer zomers zouden komen. Ze was duidelijk aan vakantie toe.
De zomer van 1999 stond voor Bjarne in het teken van het schilderen. Hij was wat nieuwe dingen aan het proberen met acrylverf op doek. In de tuin van Berend was er genoeg ruimte om te experimenteren.
Het was Bjarne gelukt om bij kunstuitleen “Veelzeggend gesproken” enkele werken op papier in de collectie op…

Bjarne probeerde de essentie te begrijpen van de dwaze droom waarmee het voorjaar van 1999 begon. Wat was begonnen als een romantisch sprookje had nu de inhoud van een scene uit een horrorfilm. Eerst was het een mooie droom, later werd het een angstaanjagende nachtmerries. Het werd de hoogste tijd dat hij leerde om schepen achter zich te verbranden. Het verleden was te zwaar voor zijn rugzakje, hij wilde niet al die ballast meenemen naar de volgende eeuw.
Bij het Troebel Water Collectief was er…

In de herfst van 1998 bleek dat het samenwerken op het atelier van het T.W.C. niet zomaar vanzelfsprekend was. Ego’s bleken te botsen, al snel waren de eerste ruzies een feit.
Els haalde weer al haar vrouwelijke charmes uit de kast om het bestuur te overtuigen van haar gelijk in haar ruzie met Bjarne. Bjarne mocht twee weken niet op het atelier komen, terwijl hij degene was die het vaakst op het atelier aan het werk was.
Joop van Teil kwam eindelijk over de brug met een geldbedrag voor vijf…