Het was of de jeugdige Bjarne Gosse de zee voor het eerst zag. Want het was de zee van Kees. De Kees waar hij mee in zee ging. De zee van Kees en Bjarne. Dat maakte Bjarne blij. Kees Broodakker wilde ergens gaan liggen. Ze legden de grote handdoeken op het rulle zand. Wat er toen gebeurde zou Bjarne nooit vergeten. Kees sprong boven op hem alsof hij…

Vervolg op 'Het berouw'. Vragen naar hulp. Midden 2012 begon ik te beseffen dat ik dit niet aankon. Het duurde te lang en ik zat te lang in onzekerheid betreft geld. Ik had juridische hulp nodig. Maar ook psychische. Pas eind 2012 vond ik via mijn schoonzus een advocaat. Voor psychische hulp moet men eerst naar de huisarts. Deze reageerde…

Vervolg op 'Het berouw'. Uiteindelijk heb ik de notaris van mijn familie op kunnen sporen en zelfs zonder paspoort het testament gekregen. De notaris vond het een vreemde zaak. Ondertussen stuurde moeder mij naar hun boekhouder. Deze man nodige me uit op zijn kantoor alwaar ik rond mocht kijken als ik dat wilde, maar het archief was uiterst…

Vervolg op 'Het berouw'. Na de dood van mijn vader in 2003, had mijn moeder zijn erfenis die hij mij had nagelaten in de vorm van een legaat, op haar naam geparkeerd. Ik had het toegestane vermogen van een bijstandsmoeder belastingvrij op mijn rekening kunnen ontvangen. En dat wist ik niet omdat ik niet werd ingelicht door mijn moeder. In die tijd…

Vervolg op 'De verboden waarheid'. Omdat ik geloof ging ik bidden om God te vragen of ik mijn moeder mocht zeggen dat ze een psycholoog nodig had. Na dat gebed zette ik mijn dagtaken voort en dezelfde dag nog viel mijn oog in een winkel op een tijdschrift met een artikel over 'dagboek schrijven'. Ik pakte het op omdat ik al jaren dagboek schrijf…

Vervolg op 'De verboden waarheid'. Moeder zat aan de tafel als een klein berouwvol oud vrouwtje. Haar dominantie was verdwenen. Maar het 'glibberige' niet. In de afgelopen dertig jaar hadden mijn moeder en ik vaker 'goede gesprekken' gehad waarin zij mij vertelde waar ze faalde en mij vroeg om vergeving en geduld met haar te hebben. Iets wat…

Daar zat de verlegen Bjarne dan naast Kees Broodakker in zijn splinternieuwe blauwe auto. Hij was stil. Dat zwijgen was aangenaam. Bjarne voelde zich gelukkig met hem zo dicht bij zich. Plotseling begon Kees toch te praten. “Bjarne”, sprak hij, en toen viel er een stilte alsof hij niet verder durfde te praten. “Ik moet je toch iets vertellen”,…

Vervolg op 'De verboden waarheid'. Ongeveer twee jaar eerder; de ruzie met mijn oudste broer. "Kijk daar woont je broer", zei moeder onderweg en reed voorbij. Ik stomverbaasd: "Maar waarom rij je dan voorbij?" Het was eenrichtingsverkeer. We lagen in een deuk van het lachen. Het was heerlijk om zo onbevangen samen met mijn moeder de slappe…

Het werd de hoogste tijd de ontroerende liefdesbrief van Kees Broodakker te beantwoorden. Bjarne Gosse kon het niet. Die nieuwe wereld boezemde hem te veel ontzag in. Binnenkort kwam Peter Halm terug van vakantie. Hij had ervaring. Misschien kon Bjarne er met hem over praten en dan beslissen wat hij aan Kees zou gaan antwoorden. Bjarne kon zijn verliefdheid…

Vervolg op 'De verboden waarheid'. De dood heeft drie keer mijn pad gekruist. Als eerste toen ik een pasgeboren baby was. Ik moest met ondervoeding naar het ziekenhuis en moeder meldde dat ik niet wilde eten. Maar haar baby had honger. Moeder had me verwaarloosd. De tweede keer door anorexia gecombineerd met alcohol. Ik woog 46 kilogram met…

Deze moeder lijkt het leven te zien als een spel waarin mensen slechts pionnen zijn zonder gevoelens, zonder een eigen wil en overtuigingen. En die pionnen dicteert zij zonder gewetensbezwaar. Als het haar uitkomt hen te prijzen, doet ze dat, als het haar uitkomt hen te vernederen doet ze dat. Als het uitkomt de een tegen de ander op te zetten, doet…

Vanwege zijn nieuwe werk kwam Maarten Wolvenknaap vaak bij de kapper. Hij had altijd een strak geknipte haardos, soms met een golvende kuif, of anders achterover gekamd zoals bij een filmster. Hij had nu ook voldoende geld om iedere dag andere kleren te dragen. Hij zag Bjarne zelden, nu hij het zo druk had met zijn nieuwe baan. De jeugdige Bjarne…

Joop van Teil had weer een ansichtkaart gestuurd. Bjarne kon zijn handschrift niet goed lezen. Er stonden wat onleesbare zinnen op de achterkant. Op de voorkant stond de afbeelding van een giraffe. Een mooie foto. Bjarne legde de kaart in zijn bureaulade. Joop stuurde wel vaker ansichtkaarten uit Amsterdam. Bjarne had inmiddels een aardige verzameling…

Er vloog een zwaluw in de lucht. Die sierlijke zomerse vogel leek de jongeling Bjarne Gosse iets te vertellen over zijn dromen. Want had hij niet vreemde dromen gehad voor een jongeman van zijn leeftijd? Zijn dromen die hij had proberen te verwoorden in klungelige gedichten. Alleen maar voor het plezier om ze te schrijven. Terwijl hij ze nooit aan iemand…

Drie uur lang had Bjarne, met Frits de kater op schoot, gedichten gelezen van bekende dichters uit het buitenland. Bjarne dacht weer aan Emma en haar veelzijdige belangstelling voor alles en nog wat. Emma hield van dieren en poëzie. Ze hadden het vaak samen over dieren en poëzie. Het wonderbaarlijke van dieren was dat ze je iets konden vertellen zonder…

De uitbundige Emma bezorgde de verlegen Bjarne telkens een nieuw dilemma. Wanneer hij haar nodig had voor de liefde, dan was ze er niet, altijd op reis voor haar ambities. En als ze er wel was, bleek ze dikwijls opdringerig en hongerig naar aandacht voor zaken waar Bjarne nauwelijks verstand van had. Het voorjaar van het jaar 1984 begon met vreemde…

Peer kwam met grote passen naar de bar toegelopen en zag daar de twee mannen achterovergeleund tegen de muur zitten. Met een veldfles wodka aan zijn mond ging hij naast hen zitten. Hij had een mooi verhaal voor het laatste uur van het feest. Bjarne hoorde het aan, hij begreep de rode draad niet, Arthur brabbelde af en toe wat terug tegen Peer die telkens…

Uit pure verlegenheid staarde Bjarne weer naar de vijver op het meesterlijke schilderij, dat aan de muur hing. Het leek alsof de sierlijke zilverwitte zwanen bewogen. Bjarne voelde dat Emma Petronella naar hem keek. De verlegen jongeman kon niet anders dan terugkijken. Ze keek naar Bjarne alsof ze hem probeerde te doorgronden. Hij was niet doorzichtig…

De bedwelmde Bjarne Gosse had een speelfilm vol met dieren-herinneringen in zijn gedachten. De geiten die ze vroeger thuis hadden toen ze met het gezin buiten de stad woonden. De honden die zijn moeder had uitgekozen om haar gezelschap te houden, wanneer ze alleen was omdat de kinderen naar school en haar man, zijn vader, op de bromfiets naar zijn werk…

Bjarne Gosse had tijdens het heerlijke diner niet veel gezegd omdat hij de Franse taal niet eigen was. Dat stoorde niemand. De aantrekkelijke vrouwen waren duidelijk in hun schik met zijn bescheiden aanwezigheid. Ze waren uitbundig en toonden in alle toonaarden hun eigenwijze schoonheid. Opnieuw dwaalden de gedachten van Bjarne naar de geestenbezweerder…