Opnieuw klonk de stem van de dronken jongeman door de straten. Zijn baard was inmiddels drie centimeter gegroeid en zijn stem leek nog luider te klinken. De buren spraken er schande van. Er zat schunnigheid in zijn taalgebruik. Het trok telkens weer de aandacht van Bjarne. Hij maakte politici uit voor tamme lullen en bleek daar ook argumenten voor te weten. Het gaf een bizarre kakofonie van verkeerd gekozen woorden. Maar af en toe, misschien eens in de twee dagen klonk er een zin door de…

De jeugdige Bjarne wilde Frits de kater wel begrijpen, maar zijn nieuwsgierigheid had toch even wat tijd nodig. Wat stond er daar in de andere hoek van de zolder? Bjarne hield zijn hand voor zijn mond zodat hij geen stof naar binnenkreeg. Het was een oude kist die was afgesloten met een hangslot. Hier had hij geen sleutel voor. Wat zou er in die kist zitten, bedacht hij zich. Zaten hier in deze kist nog meer geheimen die zijn hospita voor hem verborgen hield. Hij zou hier eigenlijk niet moeten…

“En nog altijd gaan we te keer, als onverschrokken beesten. De natuur moet boeten voor ons wangedrag. Diersoorten verdwijnen, planten zwijgen en kwijnen weg, langs de weg, naast het asfalt. We streven steeds meer naar gelijkheid, alles als een betonnen muur. Kleine verschillen in een uniforme wereld, ze moeten overbodig worden, zo lijkt het. Wie niet aan de norm voldoet wordt zondebok.”
Bjarne staarde naar de eerste zinnen van zijn onvoltooide column. Plotseling wist hij niet meer waar hij…

De volgende dag kwam Christiaan een tas vol post ophalen.
Hij was vriendelijk en vertelde Bjarne dat het wel goed zou komen. Bjarne hoopte dat het daarmee opgelost zou zijn, maar de brieven bleven de dagen erna komen. En er bleken ook liefdesbrieven tussen te zitten. De op de enveloppe getekende hartjes lieten niets aan zijn fantasie over. Sommige geadresseerden vermeldden welk beroep zij hadden.
Peter was ook in geen velden of wegen te bekennen. Bjarne vond hem veranderd sinds zijn nieuwe…

Gelukkig had Bjarne weerstand kunnen bieden tegen de verleidelijke voorstellen van M. Wolvenknaap. In korte tijd veel geld verdienen was misschien aanlokkelijk, maar hij bleef liever op het juiste pad, al was het alleen maar om zijn behaagzieke hospita niet tegen zich in het harnas te jagen.
De jeugdige Bjarne zat in de zonnige tuin de namen en de teeltwijze van de bloemen te bestuderen voor het examen bloementeelt. Misschien later deze week had hij tijd om Kees weer een paar gedichten te…

Volop zon en nog meer dromen in de zomer van de liefde en de ontdekkingstocht naar vriendschap.
De jongeling Bjarne Gosse was drie dagen alleen met Frits de zwarte kater in het grote herenhuis. Peter had geen contact gezocht. Op een dinsdagochtend lag er een brief op de deurmat. Het kon niet anders dan een brief van Kees Broodakker zijn. Bjarne herkende het handschrift waarmee hij zijn naam en adres had geschreven op de enveloppe.
Beste Bjarne Gosse,
Wat een mooie gedichtjes heb jij mij…

Eindelijk liet de zon zich weer volop gelden en waren de regendagen voorbij. Bjarne liep weer in zijn korte broek rond en genoot van de vrijheid van de zomer.
De jonge kunstenaar Peter Halm bracht de scholier Bjarne op de hoogte over het conflict tussen de schrijver Jan Boter en de kunstenaar Christiaan Buurtveen. Ze zaten in de Nachtraaf gezellig te kletsen toen het ter sprake kwam. Peter nam het allemaal hoog op en hij vertelde dat hij zich zorgen maakte over deze geschiedenis,
Bjarne had de…

Het was Maarten Wolvenknaap die met het idee kwam dat de hospita van Bjarne allerlei projecties uitvoerde op mensen uit haar omgeving. Hij had dit fascinerende psychologisch inzicht van de schrijver Jan Boter, die getrouwd was met een psychiater, woonachtig op de Utrechtse heuvelrug.
Langzaam schoven de regenwolken opzij om weer plaats te maken voor de zonnestralen van de zomerzon die weer in volle glorie tevoorschijn kwam.
De onstuimige passie waarmee de rijpe hospita Emma en de jeugdige…

De telefoon rinkelde. Bjarne nam op en herkende onmiddellijk de stem van Berend.
“Hallo Bjarne, zou jij mij de boeken van Albert Camus en Vestdijk willen teruggeven. Een van mijn vrienden wil ze graag lezen en jij komt er waarschijnlijk toch niet aan toe door alle boeken die je van jouw hospita hebt gekregen.” De stem van Berend klonk vriendelijk en zelfverzekerd.
“Ja, ik heb die boeken hier inderdaad nog in mijn kamer liggen. Ik heb in die boeken van Camus wel iets gelezen, maar ik zal…

De vele wolken die over het land bewogen hadden de zomer een weemoedig karakter gegeven. De jeugdige Bjarne hield zichzelf in zijn fantasiewereld een nieuwe droom voor. Hij mocht alles aanraken wat hij lief vond. Frits de zwarte kater was helaas de enige die dat begreep. Emma kwam chagrijnig terug van de bloemenmarkt. De paarse gladiolen waren uitverkocht en dat terwijl ze drie bossen apart had laten zetten. Het kwam die avond niet meer goed tussen Emma en Bjarne. Ze was niet meer haarzelf…

Bjarne Gosse had het zojuist gekregen boekje in zijn handen. Een lief cadeau van zijn geliefde hospita. Niemand begreep de kleine geneugten die Bjarne Gosse verzon wanneer hij zich eenzaam voelde door het versleten rugzakje dat hij uit zijn jeugd had meegenomen. Soms leek het alsof zijn hospita zijn gedachten kon lezen. Dat zij wel kon voelen wat hij nodig had.
“Bjarne, ik ga nog even naar de bloemenmarkt om verse gladiolen te kopen. Er is een nieuwe soort. Een bijzondere paarse kleur. Ik…

Het mooie zonnige weer maakte plaats voor een wat koeler zomers weertype. In het bewolkte zomerweekend kwam Bjarne in de kroeg Gerard Vroeg tegen. Daags na de realistische droom waarin hij een pikante hoofdrol had vervuld. Hij kwam meteen naar Bjarne toe met zijn intelligente ogen en dunne James Dean trui.
Bjarne wist niet of hij medelijden met hem moest hebben of dat hij hem juist moest bewonderen om zijn artistieke vrijheid. Gerard Vroeg kende totaal geen verlegenheid . Het was duidelijk dat…

“De bewierookte regenboog genoot van zijn eigen kleuren.” Bjarne probeerde een gedicht te schrijven, maar hij kon geen woorden vinden. Een eerste zin en daarna hield het op.
De zomer uit het jaar van de liefde liet zich van een beste kant zien. Zonneschijn en broodnodige regen wisselden elkaar af om de floragroei te stimuleren. En ook de dieren waren in een opperbeste stemming.
De donkerblonde Bjarne hield zich vast aan de daadkracht van zijn favoriete schrijvers. Zij lieten zich niet door…

“Ze schreef zoals een muziekinstrument zou schrijven. Een oude cello met diepe sombere tonen. Boze snaren, droevig, en plots weer vrolijk, maar dan met mate. Boven alles intens en melancholiek.
Een oude cello met een ganzenveer, het pure leven dat voor de schrijfinkt zorgde, zorgvuldig uitgekozen in het verval. Om een heel boek te schrijven waren er ook een violist en een bassist nodig schreef een recensent ooit bij wijze van spot. Maar ik was het daar niet mee eens, het was de jaloezie naar…

Zilveren suikerpotten, de deftige Emma Petronella had er vijf naast de zes die van glas waren, en nog stond de theelepel in de suikerzak, wanneer ze suiker nodig had voor de koffie die zij naar binnen werkte door haar welgevormde mond. Ze had allerlei soorten asbakken, voor de as van haar veelvuldig geconsumeerde zelf gedraaide sigaretten. Haar hele huis puilde uit met de spullen die ze had verzameld tijdens haar veel bewogen leven.
Ze bewaarde soms zelfs lege wijnflessen wanneer de wijn goed…

Even was het juichen om de voetbal ook bij Bjarne. Hij legde de emotionele brief in de warme lade van zijn donkerrode nachtkastje. Opnieuw werd Bjarne overmeesterd door een warm gevoel van binnen omdat hij geconfronteerd werd met de emotionele kanten van een man. Nooit had hij er aan gedacht om Kees spannend te vinden, maar nu hij in de gaten kreeg dat hij niet zomaar een saaie droogkloot was begon er iets in zijn lendenen te prikkelen. Nooit had iemand zo over zijn gevoelens naar hem…

De temperaturen in de Utrechtse provinciestad leken zowaar het kookpunt te bereiken. Er stond wel wind maar die was zo warm dat het leek alsof je voor een overspannen föhn stond. In de avond wanneer de voetbalwedstrijd begon, dan was er tijd om naar de avondwinkel te gaan om er een fles wijn te halen.
Die zomeravond laat haalde Bjarne Gosse de brief van Kees Broodakker weer tevoorschijn. En hij begon te lezen waar hij gebleven was.
¨Maar ik heb het wel gehad met de pesters. Ik kom alleen nog…

De jeugdige Bjarne moest niet langer onzeker zijn over de bedoelingen van zijn liefde, Emma P. Er bestond een kans dat ze probeerde hem iets duidelijk te maken wat haar tijdens hun samenzijn niet zo goed lukte.
De lichamelijke aantrekkingskracht was onverbiddelijk. Dan schoten woorden soms te kort.
Bjarne Gosse schreef aan niemand brieven meer. Hij was er mee opgehouden na zijn laatste brief aan Kees Broodakker die van school was gegaan omdat hij wilde gaan werken. Groot was zijn verbazing dat…

Een paar dagen na zijn droevige ervaring met het huilende schilderij in een galerie voor beeldende kunst werd de jongeling Bjarne Gosse opgebeld vanuit het ziekenhuis door Christiaan de kunstenaar. Hij was zich aan het voorbereiden voor het interview, dat voor de gelegenheid in het ziekenhuis werd gehouden, omdat het vanwege zijn gebroken rug niet anders kon. Het was belangrijk vanwege een grote overzichtstentoonstelling van zijn recente werk.
“Hallo Bjarne “ klonk zijn rustige stem. Zou…

In de namiddag na school terwijl de zomeravond naderde dacht Bjarne over zijn relatie met zijn hospita. Behalve dat ze een charmante verschijning was, had ze ook een problematische kant. Die lieve Emma.
Ze was erg dominant, te dwingend naar haar vrienden. Ze had zelf toegegeven dat ze haar vrienden zo veel mogelijk probeerde te vormen. Sommigen waren daar van gediend maar wisten haar gedoseerd op afstand te houden.
Anderen gingen een korte intensieve vriendschap met haar aan om er vervolgens…