De statige poort bevond zich in een uithoek van de campus. Hooggelegen boven marmeren trappen bood zij toegang tot het domein der Muzen. Daar bevond zich de Helicon, de heilige berg van dichters, waar men dagelijks verzen declameerde en gezangen in dactylische hexameters scandeerde.
De heuvels van de Helicon zelf waren onttrokken aan het zicht van de buitenwereld. In het midden lagen de meest in het oog springende heiligdommen: de tempel van Pallas en Apollo. En achter de heuvels, hoog…

Ik heb een vriend, of misschien slechts een kennis, die men zou kunnen omschrijven als een vrolijke vrijgezel, maar dan zonder het vrolijke. Dat gaat er namelijk wel af als je boven de 50 komt, en je huis en je lijf te vies zijn om aan te pakken.
Ik kwam regelmatig bij hem om zijn computer weer aan de praat te krijgen. Hoewel hij zichzelf administratief medewerker of boekhouder noemde, had hij werkelijk geen flauw benul hoe een pc in de basis werkte. Alles moest exact staan zoals hij het gewend…

Ik ontmoette Jasper Trip bij het standbeeld 'De beste stuurlui' van Jan van Velzen in Medemblik. Hij zag er haveloos en ongezond uit, maar hij zei, dat het uitstekend met hem ging. 'Woon je ook in Medemblik?', vroeg ik. 'Nou, nee, ik heb onderdak bij het Leger des Heils in Amsterdam, maar vroeger woonde ik wel in Medemblik, namelijk op Vooreiland 22, een huis uit 1728!', antwoordde hij met een wat sombere blik. 'Is er ergens iets misgegaan?' 'Jawel, jongedame, dat heb jij goed gezien!' 'Of…

Merle kijkt op haar horloge, nog een kwartier voordat de volgende cliënt komt. Een meisje van acht. In het verslag van de huisarts staat dat ze verlegen is en op school erg gepest wordt. Ze durft niet meer naar school en heeft lichamelijke en geestelijke klachten. Hopelijk kan de kindertherapeute contact met het meisje maken en erachter komen wat er aan de hand is.
Merle leunt achterover in haar stoel en denkt terug aan haar eigen schooltijd. Zij werd ook gepest op school. Ze was verlegen, had…

Oh ja, ik weet dat het Januari is maar dat maakt nu even niet uit en waarom?
We weten allemaal dat - met welke feestdagen dan ook - de eetbare spullen al maanden in de winkels liggen. En of je wilt of niet, soms neem je toch iets mee in : zeg maar oktober of zo, wat in feite voor december bedoeld is, zo ook met de Kerstkransjes in deze.
Die dingen waren zo ontzettend lekker dat voor we het in de gaten hadden, de trommel leeg was…jammer dan.
Als bij de week erop diezelfde koekjes mijn blik…

In het grote Annahuis van Breda was een menslievende Herberg gevestigd.
Hier konden mensen zonder onderdak heel wat gezellige uren doorbrengen. Spelletjes werden met elkaar gedaan. Maaltijden waren eenvoudig, maar des te smakelijker. Om de tafels kwamen ook heel wat tongen los.
Maar de eigenaars van het Annahuis hadden plannen om hierbinnen wat aan de vertrekken te veranderen. Daarom leek het hun niet zo gewenst meer om dakloze mensen te ontvangen. Enkele maanden mochten de gasten nog hier…

Afgelopen zomer liep ik toch maar weer eens het minder fraaie, langs de landerijen gelegen, hobbelige zandpad op, tot ik in de verte iets verrassend kleurrijks zag. Het bleek een perceel weiland helemaal gevuld met korenbloemen, papavers, en ganzenbloemen en witte mij onbekende bloemen – een waar feest.
Terwijl ik er vlak langs liep voelde ik opeens vlinders in mijn hoofd fladderen en bijtjes zoemen die me zeiden : zie je wel het paradijs bestaat. Ik vroeg me ondertussen af of het perceel…

Je zou er een vlag voor uithangen, het een nationale feestdag laten zijn, wat zeg ik: een internationale dan natuurlijk want een aardse feestdag - tja die hebben we nog niet maar dat zou ie zomaar kunnen worden want wat is het geval?
De vooruitgang staat natuurlijk niet stil en ik weet best dat het maar goed is ook alleen, soms hè, soms stuit het me wel zo ontzettend tegen de borst, dat iedereen met een mobieltje bezig is?
Soms baal ik daar zo ontzettend van, bijvoorbeeld bij het volgende: er…

DIE GROTE MENEER, HEER VAN EEN BEER

Er was eens een beer (verbaasd kijken)
een hele grote witte beer (nog meer verbaasd kijken)…

Vandaag ontmoeten we 'Winston' zoals zijn eigenlijke naam luidt, in Londen. Ik mag hem een interview afnemen in Hotel The President waar hij vroeger nog al eens logeerde.
'Winston, welkom allereerst, wat fijn dat je besloot aan ons radioprogramma mee te werken. Hoe gaat het met je?'
'Naar omstandigheden redelijk, dank u.'
Ik keek de interviewer aan, schatte haar rond de zestig. Ze ging verder.…

'Meneer Doe. Fijn dat u aanwezig kunt zijn in onze radio-uitzending. Welkom. U reageerde op de oproep mee te werken aan dit programma dat als thema Anonymi heeft. Op één voorwaarde: U wilde onherkenbaar 'in beeld' worden gebracht en deze wens eerbiedigden wij ook tijdens dit gesprek. Televisie was voor u geen optie, al had het gekund door slechts uw silhouet te tonen.
Zelfs nu u bij mij aan tafel zit, draagt u een masker, zodat wij u niet kunnen herkennen.
Maar zeg eens, hoe vindt u de…

De mens werd ontboden door de alom erkende vertegenwoordiger van het dierenrijk, de uil, en die sprak de mens in bestraffende woorden toe:

‘Beste mens, weet je wel waar je mee bezig bent. Ieder jaar is weer het zelfde gedoe. Besef je wel dat we een eenheid vormen. Besef je wel dat we van elkaar afhankelijk zijn en niet zonder elkaar kunnen.’
‘Sorry’, zei de mens, ‘ik weet niet waar u met uw betoog heen wil.’…

(sprookje)
De Eekhoorn voelde zich vandaag zo zwaar. Hij keek in de spiegel en zag dat hij inderdaad een beetje zwaar was.
Hij vroeg de Das of hij dat ook vond.
‘Ach man, wat zit je te zeuren. Ik vind je juist zo licht’.…

Op 17 december 1918 werd baron Idesbalde Dons de Lovendeghem bij zijn Kasteel van Lovendegem op de Kasteeldreef 124-130 vermoord. Hij werd 54 jaar. Met zijn vrouw Madeleine van Crombrugghe kreeg hij tien kinderen. Er is een gedachteniskapelletje voor Idesbalde opgericht.
In december 2068 zitten graaf Gaston van Nevele en baron Henri de Fierlant in Café De Kasteeldreef op de Kasteeldreef 57 in Lovendegem gezellig met elkaar te keuvelen. Natuurlijk onder het genot van straffe pinten bier. 'Het…

'Nou zeg, wat bent u moeilijk te bereiken. Ik heb het al zo vaak geprobeerd, maar er waren dan zoveel wachtenden voor me; het was om moedeloos van te worden. Maar goed, eindelijk is het dan zover. Ik heb u aan de lijn. U weet dat ik haar oudste ben?
Gisterenavond heeft ze genoten van het kerstdiner, ze heeft zelfs nog een dansje gemaakt met haar jongste dochter.
Helaas mocht er maar één familielid bij zijn, maar op Eerste Kerstdag zijn we gelukkig allemaal bij elkaar, tenminste dat is wel de…

Hij stond er weer. Nu was de feestmaand pas echt ingegaan. Even wat Licht en welbehagen onder Hollands grijs, al woedden er nogal wat oorlogen, zowel veraf en dichtbij. In het klein en in het groot.
Het weerhield de mensen in de Lage Landen er niet van sfeerverlichting in hun huizen en straten aan te brengen, met dennengroen aan de slag te gaan en kaarsen te branden en te hopen op vrede wereldwijd. Een wending.
Ze stond klappertandend naast mij in de rij voor de oliebollenkraam.
'Kkkkoud…

Meneer Doe. Fijn dat u aanwezig kunt zijn in onze radio-uitzending. Welkom. U reageerde op de oproep mee te werken aan dit programma dat als thema Anonymi heeft. Op één voorwaarde U wilde onherkenbaar 'in beeld' worden gebracht en deze wens eerbiedigden wij ook tijdens dit gesprek. Televisie was voor u geen optie, al had het gekund door slechts uw silhouet te tonen.
Zelfs nu u bij mij aan tafel zit, draagt u een masker, zodat wij u niet kunnen herkennen.
Maar zeg eens, hoe vindt u de…

Ze sluit de poort van hun tuin, de stemmen van man en zoon verstommen. Het is rond half acht in de ochtend. Ze fietst de hoek om, slaat linksaf het fietspad op. Haar blik valt op de glinsterende groene bomen aan de overkant van de waterbies. Het geeft haar een geruststellend gevoel, al weet ze niet waarom.
Het is stil. De temperatuur voelt subliem, ze hoort slechts het suizen van haar wielen. Potjandosie, wat voelt dat goed. Zonder jas, blote voeten in teenslippers. De zon staat nog laag. Zo…

Er waren er die haast niet konden wachten om terug te gaan.
Na een evaluatiegesprek over eerdere ervaringen, besloot men waar en bij wie men het beste terecht kon komen om bepaalde leringen te trekken uit een geheel nieuwe situatie. Men schreef, kortom, een levensplan.
Daarna kwamen één voor één de te kiezen, nog van niets wetende ouders in spe, voorbij. Ze werden geprojecteerd op het daarvoor bestemde kosmische doek.
Dan riep Het Hoge de naam van de ziel voor wie zij geschikt waren.…

"Die cultuurbarbaar van een nieuwe eigenaar heeft Villa Malpertuis gesloopt!", bromt baron Guillaume Couvreur, "dat is toch wel verdulleme nationaal erfgoed wat hij daar heeft laten vernietigen hé!". "Gij hebt volkomen gelijk, mijn beste Guillaume, ooit woonden de grote kunstschilders Gustave Franciscus De Smet en Frits Van den Berghe daar, het is te walgelijk voor woorden wat die nieuwe eigenaar op zijn geweten heeft!", reageert Guillaume's hete stoeipoes Charlotte Charlent, die bij wijze van…