Na de vorige paar afleveringen die zich in de 50’er jaren afspelen terug naar het nu. Het hoofdpersonage Ben gold toen al als het rot neefje Bennie. Inmiddels in deze aflevering een oude man en nog steeds een onaangenaam type. Dat verklaart een collectieve afkeer; sterker nog: daarin vindt men rechtvaardiging om met een boog om de man heen te gaan.…

Het is 1933. In het Sint-Annagesticht op de Noordsingel 39 in Venray wacht Desirée Raven op het moment, dat ze naar haar Venrayse gastgezin kan vertrekken. Voor de vorm gaat ze nog even bij de kapel naar binnen voor een schietgebedje en wat dromerij over haar geheime geliefde Amadeus Triest, die in het Sint-Servatiusgesticht op de Stationsweg 46 zit…

De lezer hoefde geen gediplomeerde detective te zijn om al vroeg in dit verhaal te vermoeden dat Anton en zijn hospita het goed met elkaar konden vinden. Daar werd in de vertelling niet geheimzinnig over gedaan. Dus de Hercule Poirots onder de lezers kunnen hun vergrootglas weer opbergen. Een niet bestaand raadsel is zonet opgelost. Het verhaal…

Ik liep zomaar wat. Ik heb van die ochtenden dat ik niet weet waar ik naartoe moet, dus dan loop ik maar. Niet dat ik ergens naar op zoek was, of zo. Dat zeggen mensen dan altijd: je loopt niet zomaar, je zoekt iets. Ze trekken er dan vaak een intellectueel gezicht bij. Het is zó’n flauwekul. Ik trek dat niet. Maar echt! Ik zou eigenlijk op school moeten…

Een terecht verwijt aan mijn penvoering is de opeenstapeling van personages. In een fictieve vertelling is dat makkelijk opgelost, want dan draai ik een aantal personen de nek om. In dit authentieke verhaal zijn personen bij bepaalde gebeurtenissen noodzakelijk. Anders zijn er geen gebeurtenissen. Als geheugensteuntje wie wie is en wie wat deed:…

De keukendeur zwaait open. Wild. Hij staat in de deuropening, buiten adem. Zijn jas hangt half van zijn schouder, zijn haar nat van zweet. Zijn ogen schieten langs de tafel, de dampende schalen, de drie borden, haar handen die een bord omklemmen. Hij komt naar haar toe, pakt haar onderarmen vast. ‘Weet je het zeker?’ Zijn stem schor. ‘Vergis je je…

Het is lekker wandelweer. Veel blauw tussen witte wolkenformaties, zon en wat wind. Ik ben in het park met mijn hond. Bij de sloot staat een zilvermeeuw. In het gras voor hem spartelt iets. Een vis, denk ik. Dan zie ik iets van een vacht. Misschien een muis. Vind ik erger dan een vis. Maar dan tilt de meeuw zijn prooi aan het nekje op. Twee lange…

Een camera en een foto nemen, het gebeurt tegenwoordig bijna allemaal digitaal en in feite zie je nog maar weinig mensen met een enorm fototoestel en een ditto lens lopen. Op de meeste mobiele telefoons zit een camera en als je die mobiel bij je hebt, is een kiekje sneller gemaakt dan het tevoorschijn halen van de nodige attributen die je anders gebruiken…

Donderdagavond. Zelfde jas, zelfde route. Langs het lege bushokje, de donkere ruiten van het reisbureau, de kapper die al jaren dicht is. Hij duwt de deur open, stapt naar binnen, veegt zijn schoenen droog aan de mat. ‘Ha Ruud,’ zegt de barkeeper. Ruud knikt. ‘Een vaasje.’ Zijn plek is vrij. Altijd. Links achterin, half in het donker…

Het is zo makkelijk, neen, te makkelijk om een mening te ventileren over een ander, het is zo makkelijk om meteen je oordeel te vellen bij een eerste of tweede contact wat je met iemand hebt en al weet ik dat: de eerste indruk vaak de beste optie is, weerleg ik dat meteen want niets is minder waar! Een eerste indruk kan juist volkomen fataal zijn…

Ze zit op een plastic tuinstoel. Het gras is gemaaid, maar niet kort. Achter haar een heg, rommelig van vorm. De zon schijnt op haar witte bovenarmen. ‘Hier,’ zegt hij, en geeft haar een vergeeld mapje. Ze opent het langzaam. Eén foto trekt haar aandacht. Vier mensen op een rood geruit kleed bij een meer. Hij zit rechts, zonnebril in het haar, flesje…

Het was een zomerse lentedag met gure wind en regen. De vrouw pakte haar herfstjas voor de wandeling met haar wolfje. Jassen voor alle seizoenen hingen aan haar kapstok. Je wist in deze periode niet wanneer je welke jas nodig had. Vroeger roerde maart zijn staart en deed april wat hij wilde. In de maand van mei legde alle vogeltjes, volgens het bekende…

In een sereen dorp, vlakbij de zee, heerst een gemoedelijke sfeer. Op een dag wordt het dorp opgeschrikt door een gebeurtenis, die veel gevolgen zal hebben. Een paar jongetjes spelen op het strand. Plotseling zien ze een kistje, dat door de zee is aangespoeld. Ze rennen naar huis, al schreeuwend: ‘Er is een kist aangespoeld op het strand.’ Veel…

Het fascinerende onderwerp van Bens gesjouw met hoofden respectievelijk een kernbom moet voorlopig in de ijskast. Het navolgende onderwerp is net zo schrikaanjagend als een thuis bewaarde kernbom. In aflevering Ben 8 verloor ik me in een romantische ode aan de liefde. U kent de stelling: alles is al geschreven. Shakespeares Romeo en Juliet konden…

Een zijwaarts uitstapje… De opmerkzame lezer herinnert zich de geheimzinnige Lidl-tas waarmee Ben rond liep. De intrigerende inhoud heb ik achterhaald, maar inmiddels vreesde ik van mijn eigen vertellingen lichtelijk depressief te worden. De tas met de eraan vastzittende Ben parkeer ik daarom even. Voor de afwisseling iets opbeurends: Mooier kan…

Een kijkje in een beerput… Deze serie begon met een overmoedige vooruitblik. Titels als Ben 1, Ben 2 enzovoort tot Ben 100+ doen het ergste vermoeden. Ben heeft verscheidene levens dus één biografie lukt niet. Haak af nu het nog kan... Als een complete biografie er dus niet in zit behelp ik mij met een serie losse stukjes, die ik bij gelegenheid…

Iedereen dacht dat ik gek was.
"Waarom kies je voor wiskunde als eindpresentatie op drama?"
Nou, omdat wiskunde drama is.
Vol spanning, vol fouten, vol emoties. En dit... is het verhaal van mijn grootste vergissing.
De vergissing van Pi. Het begon op een maandag. Regenachtig. Alles was grijs, behalve het schoolbord waarop professor Krans in witte…

Er klinken geweerschoten in de statige entreehal van Kasteel Hillenraad aan de Hillenraederlaan 12 in Boukoul, tussen Boukoul en Swalmen. Even later ligt het ontzielde lichaam van graaf Lambertus Apfelbaum roerloos op de marmeren vloer. De plas met bloed breidt zich langzaam uit. In de feestzaal danst gravin Eloise op 'I Want Your Sex' van George…

Het was een zomerse zondagochtend in mei, de vijfde maand van het jaar. Voor het eerst dit jaar kon de vrouw zonder jas haar wandeling maken met haar wolfje. Het werd een lange wandeling langs water en bomen die vriendelijk wuifden door een zachte wind die trouw met de vrouw en het dier meeliep. Langzaam was de afgelopen maanden de mist opgetrokken,…

U las dat ik een moeizame binnenkomst had bij mijn bezoek aan Ben. Knikkers, overal knikkers. Ik kon de overkant van die zee knikkers pas veilig bereiken langs een kronkelige route, die Ben mij aanwees. Voor de laatste decimeters stak hij mij behulpzaam een bezemsteel toe, waaraan ik mij vasthield. Ach, het is geen broekscheurend avontuur, maar ik besefte…