Alle inzendingen van René Turk

Hij spreekt me toe. Zijn vertrouwde stem. Ik richt me op mijn ademhaling want ik weet dat hij dat zal gaan vragen. Een rondgaande beweging gaat tot diep in mijn buik. Zonder haperingen. Het voelt anders vandaag. Sneller dan ooit voel ik emotie opkomen. Diepe stukken. Babygehuil. Toch is het niet...

De laptop is om zeep. Ik stop hem in mijn rugzak en ik fiets naar mijn wonderdokter. Hij is zojuist bezig met het schilderen van pompoenen. Besteld in Amerika. Enthousiast vertelt hij over zijn grote passie: Halloween. Hij laat me filmpjes zien met zingende kalebassen. In oktober mag hij exposeren...

Steekwoorden op een bankenvelop wijzen met scherpe nagels naar mij. Hoe ga ik hier een stukje van smeden zonder in herhaling te vervallen? Ik volg het enig juiste credo: gewoon beginnen. 'Het Zoet' is een cadeaumagazine dat je kunt krijgen of geven. Het staat boordevol verhalen over mensen die...

Een nieuw jaar ligt als een leeg A4'tje voor ons. Een hele zwik kleurpotloden, wankel als mikado op tafel. Voor onszelf en de ander. Degenen die grootse plannen hebben, zouden beter veel mensen vragen mee te kleuren. Wanneer je op eigen benen wilt staan, houd dan vooral de kleurpotloden voor...

Wekenlang kijk ik Studio Sport. Nee, niet speciaal voor het voetbal, ik scan de tribunes. Ik wil er zeker van zijn dat mijn idee niet ook al door iemand anders is bedacht. Ik zoek stad en land af, het is de tijd van voor het internet. En dan heb ik hem eindelijk in handen, die prachtige blauwe...

Ik had even geen werk. Iets nuttigs doen en mijn interesse in andere culturen vonden elkaar toen ik een oproep zag voor vrijwilligerswerk. Meehelpen aan de kindervakantieweken in een asielzoekerscentrum. Ik ben welkom op woensdagmiddag omdat de jongens en meisjes dan geen school hebben. Ik geef de...

Vraagt u zich wel eens af wat de wandelaar beweegt? Waarom hij of zij, zijn of haar rug, van onder tot boven heeft volgestouwd met wie weet wat? Waarom diegene door bergen en dalen trekt, langs autobanen en rivieren, door bossen en weilanden, door binnensteden en buitenwijken terwijl ook voor een...

De man met wie ik door de nacht ga, reciteert Jean-Pierre Rawie. Verhoogt zijn tred, zwaait wild met zijn armen, plaatst intonatie waar het hoort. Waan me in een amfitheater. Decor van de Grieken. Zie de hemel. Een rivier. Talloze sterren. De Linge. Zomaar een gedicht in een heldere nacht. Uit...

Ik snel langs titels in een boekwinkel. Volle tafels, bekend en onbekend werk. 'Ik ben pelgrim' knalt uit een kaft. Pak het boek. Het is zwaar. Loop ermee naar de leestafel. Sla het open. De eerste zin. Ik schrijf het op papier: 'Er zijn van die plekken die ik me mijn hele leven zal...

Op weg naar de Waalkade worden we onder de voet gelopen door smurfen. Een blonde vrouw voelt aan het baardje van Grote Smurf. Ze heeft tollende ogen. Ik voel een vleugje jaloezie in me opkomen. Mij zat nooit iemand aan mijn baardje. Ik was ook nooit smurf. Met mijn groepje wacht ik op een...

Ik trek baantjes in een haast leeg zwembad. In mijn oneven banen zie ik een kerstboom achter glas. Bij iedere slag komen flarden van mijn week voorbij. De warme ontmoeting met een Servische schaapsherder uit Kosovo. Een huilende lesbienne uit Oeganda. Onder water, boven water. Lichtjes schitteren...

Een Duitse astroloog vertelt dat we in de vierde fase van wantrouwen zitten. Saturnus en Pluto dansen al vijf jaar om elkaar heen om eind december een nieuwe cyclus te beginnen. Volgens Christof Niederwieser bracht deze dans ons het wantrouwen van het vreemde (vluchtelingencrisis 2015), het...

Blote billetjes in het gras Thuis had ik al bedacht dat het deze week stamppot zou gaan worden voor mijn oom en tante, kleine braadworstjes erbij, de jus niet vergeten. Naar de Albert Heijn. Ik kwam in de gang waar de potgroenten stonden, vele schappen waren leeg, ik was bang dat het uitverkocht...

Het was donderdagavond 7 maart. Ik besloot te bellen met Don Corveleijn van de Werkgroep Leefklimaat Zevenaar. Ik had zojuist twee artikelen gelezen over de aankomende Week van Nederland Schoon. Ik voelde een enorme drang om in beweging te komen. Als fervent wandelaar in de natuur erger ik me...

Het is zondag 13 mei, Chris is jarig. Dit jaar wil hij geen groot feest. Anders gezegd, ik ben zijn enige gast. Gewoon stieren onder elkaar, verder geen gedoe. We smeren wat stokbrood, drinken een biertje en proosten op het goede leven. Na een tijdje stelt hij voor een wandeling te maken door...

Mijn vriendin en ik lopen wat door de binnenstad. We doden de tijd. Te vroeg voor de film. De naam van de stad doet niet ter zake. Steden zijn in mijn ogen inwisselbaar wanneer we het over winkelstraten hebben. We struinen langs Blokker, C&A, Bijenkorf, Bruna, Intertoys, WE, Miss Etam, Score,...

De kop boven dit stukje klopt niet. Eigenlijk zou er Roosevelt moeten staan. Hij beweerde immers een eeuw geleden dat een echte man vijftig mijl zou moeten kunnen lopen. Kennedy citeerde hem slechts en langzaam werd de Kennedymars een begrip. Voor mijn verjaardag krijg ik een Kennedymars cadeau....

Nee, de titel boven dit stukje is niet verkeerd geschreven. Het staat voor 'klagen loont echt absoluut niet!' De man achter Klean is Peter Smith. Ik heb een afspraak met hem. We gaan praten over de grote zwerfvuilproblematiek. Voor zijn woning staat de fiets die ik herken uit zijn filmpjes....

Lieve ouders van Nils, Het is een ware uitdaging om jullie deze mail te schrijven. Het uploaden van de twee foto's kost me zeeën van tijd, de letters haperen en het tocht behoorlijk in dit kleine vertrek waar ik het internet op mag. Op dit meest westelijke deel van IJsland mag je natuurlijk...

Of ik wil helpen met foto's maken in het winkelcentrum? Tegen goede vrienden zeg je blind 'ja!'. Hij haalt me op met zijn grote groene bus waar 'Party-Tour.nl' op prijkt. Deze bus bracht ons al naar alle uithoeken van het land. Zijn hoofd vol mimiek buigt uit het raampje. Wat is het toch een...

Mijn goede vriend uit Apeldoorn schrijft me dat hij al twee ochtenden onder de koude douche heeft gestaan. In een poging een gesprongen waterleiding te repareren heeft Liander de gasleiding geraakt. Hierdoor is een grote hoeveelheid water en zand in de gasleiding gekomen. Het kan nog wel even...

Op de zolder bij mijn ouders vind ik mijn wereldbol terug. Hij stond jarenlang op mijn bureau waar ik mijn huiswerk maakte. Ik begin te mijmeren: Dit moet Wubbo Ockels zo ongeveer gezien hebben toen hij in de ruimte zweefde. Juist hier realiseerde hij zich dat we het op aarde allemaal moeten doen....

Daar zit ik dan. Moe maar voldaan. Op het rode pluche. Koffie in de hand. Het grote witte doek voor me. Ik heb gekozen voor een prijswinnaar. Gouden Palm, filmfestival Cannes. De Turkse film heet voor ons Nederlanders: 'Winter Sleep.' Even daarvoor heb ik gezeuld met zeventien kilo platgetrapte...

Een klein hummeltje tekent vol enthousiasme een tekening voor de juf. Trots laat ze het aan haar zien. De volwassene reageert fel: 'de zon is niet blauw, je weet toch dat ie geel is?' Zo wordt al op zeer jonge leeftijd creativiteit vakkundig vermoord. Fouten maken, dat mag niet. Presteren, zul...

Na achten schrik ik wakker. Had al op mijn werk moeten zijn. In het fietsenhok zie ik dat ik het slot van mijn fiets vergeten ben. Met de mountainbike het pand in dus. Koffie halen, moet op een andere verdieping omdat 'Onze Douwe' vandaag niet wil. Als ik 's middags bij het fietsenhok kom, besef...

Ik lees over een 'Choicemakersfestival' in Nijmegen. Schrijf het in mijn agenda en ga verder met waar ik mee bezig was. Dat ik niets van het leven wil missen, is de laatste tijd extreem. Heb geen schoon kopje meer in de kast staan. Mijn 'things to do lijst' schuif ik iedere week door. Ik ben...

Twee treinen en een bus verwijderd van mijn vriendin. Gelukkig heb ik een Carmiggelt bij me. Hij sleepte mij er al vaker doorheen. Vind het wel wat hebben, met een boekje uit 1965 tussen de aaiphones. Als ik de bus in stap, hoef ik nog maar drie verhaaltjes. De stukjes zouden beter blijven hangen...

Met een bord pap op schoot doe ik mijn rondje websites. Niets bijzonders. Dat doe ik haast iedere dag. Al eet ik af en toe uit de pan. Ik lees dat de site waar ik zo graag mijn columns plaats een vaste columnist zoekt. Ik neem het ter kennisgeving aan. Tegen mijn tandarts zeg ik dat ik al een...

Op het perron van station Emmerich kijk ik mijn ogen uit. Overal staan groepen jongeren. Uitgedost alsof het carnaval is. Hoeden, brillen en pruiken. Hun kleding fel. Verrassende combinaties. Een jonge vrouw met Heidistaartjes draagt twee flessen wijn als waren het skistokken. Een tiener zeult met...

In het donker bereiken we de top van de Pieterberg. Met het licht van mijn mobiel lees ik de laatste aanwijzingen in het boekje. Chris ziet in het vlammetje van zijn aansteker karige woorden in steen. Brandt haast zijn vingers. Hadden restaurants en bars verwacht. Een bruisend leven. Dit is het...