Alle inzendingen van kees niesse

Toen ik dertig jaar was en dat is al weer ruim zestig jaar geleden, kreeg ik voor het eerst een huurwoning als vrijgezel. Niet in Amsterdam, maar in een dorp in Drenthe. Dat was mijn grote wens, lekker rustig wonen. In genoemde stad woonde ik bij een hospita, een aardige Indische mevrouw. Zij had haar man verloren toen hij in de oorlog in een Jappenkamp…

Ik denk wel eens aan vroeger. Op een verjaardag feest was het altijd gezellig. De zaterdagavond was meestal de gekozen avond om een verjaardag te vieren. Er werd koffie geserveerd met een slagroomgebakje en niemand klaagde over zijn gewicht en van cholesterol had men nooit gehoord. Sommige vrouwen staken een sigaret op en de mannen rookten of een sigaar…

Ze was al hoogbejaard mijn lieve tante Annie. Vroeger toen ik op de MULO zat was zij natuurlijk ook nog jong. Ze was een zuster van mijn moeder. Ze was klein en had een knap gezichtje met donkerblond lang haar. Op verjaardagen was ze altijd druk en kon ze goed iets voordragen of iemand nadoen. Ze was getrouwd met ome Henk, een kleermaker. Toen kwam…

Vroeg was hij opgestaan, want hij had buurman Wim de gelovige beloofd mee te gaan naar de kerk. Geeuwend kwam Wouter zijn bed uit en dacht waar ben ik aan begonnen. Liever had hij blijven slapen want de film gisteravond was laat afgelopen. Na gedoucht te hebben kleedde hij zich netjes in een donker kostuum. Om tien uur zou de dienst beginnen, maar de…

In de oorlog heb ik als opgeschoten jongen de Duitse bezetting meegemaakt. In 1939 was mijn vader opgeroepen weer in militaire dienst te treden. Hij werd als soldaat bij de luchtdoelartillerie geplaatst in de kop van Noord-Holland bij de Afsluitdijk. Zijn gezin woonde aan de kust in de buurt van Callantsoog. Toen de Duitsers op tien mei 1940 in de nacht…

Het is al laat in de avond. Mien kwam haar stoel uit en er kraakte iets. Een stoelpoot was gebroken. Wouter zag het gebeuren en moest lachen. ''Je bent ook veel te zwaar voor die stoel, we gaan morgen kijken voor een stevige stoel bij de kringloop.'' ''Niks geen kringloop, ik doe die stoel niet weg. Je maakt het maar en geef me een paar boeken…

Dicht bij mijn huisje is een meer. Een baggerschuit lag aan de kant en ik kreeg het idee daarop een stoeltje neer te zetten en te gaan vissen. Verstand van vissen is bij mij minimaal, dus geen dure werphengel, maar een gewone eenvoudige hengel en aan het haakje een stukje deeg. Een regenbui was net gepasseerd. De hemel was weer helder blauw met een…

Dicht bij mijn huisje is een meer. Een baggerschuit lag aan de kant en ik kreeg het idee daarop een stoeltje neer te zetten en te gaan vissen. Verstand van vissen is bij mij minimaal, dus geen dure werphengel, maar een gewone eenvoudige hengel en aan het haakje een stukje deeg. Een regenbui was net gepasseerd. De hemel was weer helder blauw met een…

Hevige spanning voel ik weer in mijn lijf, want Sinterklaas en Zwarte Piet komen er weer aan. Bles is ook erg zenuwachtig. Achter mijn huisje zijn weilanden en tijdens mijn dagelijkse wandeling komt Bles naar mij toe gegaloppeerd en maak ik een praatje met haar. Zij is dit jaar de klos en moet Sinterklaas op haar rug vervoeren, zowel op de wegen als…

Gerrie, een knappe man van in de dertig, was erg verdrietig. Zijn vriend Joop had de verhouding met hem gisteravond uitgemaakt. De hele nacht moest hij met tranen in zijn ogen daaraan denken. Ze hadden elkaar ontmoet in een homobar. De volgende morgen besloot Gerrie een wandeling te maken in het nabij gelegen park. De zon liet haar heerlijke warme stralen…

Toen het van de week zo stormde was ik bang, dat de populieren achter mijn huis zouden omwaaien. Mijn hond Bonky waarschuwde mij al. Hij kwam naar mij toelopen, en zei: ''Ouwe, ga niet dicht bij het raam zitten. Straks valt een boom op je huis en leg je voor pampus op de grond. Jij bent de enige die mij eten geeft, dus kan ik je niet missen.''…

''Kees, er zijn geen aardappelen meer in de schuur. Heb jij nog wat in de tuin staan, anders moet ik naar de groenteboer?'' ''Ik denk het wel, darling.'' Het was mooi weer begin juli en ik ging dus naar mijn moestuin waar nog bintjes in de grond zitten. Met een riek rooide ik een emmer vol bintjes en kapte er het loof af. Ik ging even uitrusten…

Mijn vader nam mij vaak mee naar de stad. Dat vond ik fijn, want dan kreeg ik ijs met slagroom. Op een keer zag ik op de stadswallen kanonnen staan. Ik vond dat interessant en vroeg aan mijn vader waarom die kanonnen daar stonden. Hij zei, dat die vroeger gebruikt werden om de stad te verdedigen tegen vijanden. ''Pa, wil je zo'n kanon voor mij…

Trees en Wendy wonen naast elkaar. Ze zijn allebei net in de dertig en knap van uiterlijk. Trees is mollig en heeft lekkere zoenlippen en ze heeft lang blond stijl haar. Mannen kijken altijd even achterom als ze passeert in haar korte leren rokje. Adembenemend zijn haar wiebelende heupen. Ze is getrouwd met Henk, een bouwvakker. Wendy lijkt meer…

Mien zat achter de geraniums naar buiten te loeren. Ze keek verbaasd toen voor de deur een Daf vol met deuken stopte. Twee mannen keurig gekleed in een grijs kostuum kwamen de auto uit. Ze keek nog eens goed en herkende de minister-president. De huisbel rinkelde. Met een bonzend hart slofte Wouter naar de voordeur en opende die. De minister president…

In het vierde oorlogsjaar werd ik dertien en zat ik in de vijfde klas van de lagere school. In de hoek van het leslokaal stond een hoge potkachel, waarin in het koude jaargetijde cokes werd gestookt. In 1943 werden de rantsoenen steeds minder, want je kreeg van alles minder en fruit, zoals sinaasappelen en bananen en andere exotische producten werden…

De oudjes zaten avonds nog buiten, heerlijk weer was het. Op het tafeltje staat een flesje bier en een pakje shag voor hem en Mien dronk koffie met een appelpunt. Het begon te schemeren. ''Ik ga naar binnen ouwe, want ik moet je overhemden nog strijken.'' Even later was ze in het voorkamertje aan het strijken en ze hoorde iemand kuchen. Ze is…

Het was een warme zomeravond in juli. Langzaam begon het te schemeren. Op straat werd het al stil. Toen Wouter naar buiten ging om zijn fiets in de schuur te plaatsen zag hij een meisje voor de deur van buurvrouw Carla staan. Dat vond hij vreemd. Ze zag er slank uit en hij schatte haar ongeveer twintig. Nieuwsgierig als hij was ging hij meteen naar…

Ik moet effen de buitenlucht in. De regen was opgehouden. Voor alle zekerheid nam ik mijn paraplu mee en verliet de woning. Nu niet naar de weilanden, maar richting bos. Van mijn huis naar het bos is ongeveer een kwartier lopen. Het is een smal pad met aan weerszijden weilanden. De koeien waren al binnengehaald. Lekker in mijn eentje liep ik daar.…

''Zeg ouwe, je had het over vroeger toen er nog geen geld was. Wanneer was dat dan?'' ''Je kunt het je nauwelijks voorstellen Mien, maar die tijd bestond wel, namelijk achthonderd jaar na de geboorte van Christus bestond er geen geld onder de bevolking. Het was toen een agrarische maatschappij, waarin de landbouw en veeteelt de hoofdmiddelen…

Vroeger woonde aan de overkant de vijfjarige Elsje, een lief kind met blond krullend haar. Ik zag haar vaak buiten spelen en als ik van een wandeling haar voorbij liep, zei ze me altijd vriendelijk gedag en ze was al een paar keer op 11 november avonds aan de deur geweest om met luide stemmen met ander grut met lampionnen in hun handjes een liedje te…

In 1974 had ik een kamer bij een Indische mevrouw, een mooie slanke dame. Haar man had ze verloren bij de Birma spoorlijn, die door de gevangenen van de Japanners aangelegd moest worden. Bij haar had ik een goed leven. Mijn kamer was mooi gemeubileerd en op het balkon had ik uitzicht op een park met een meertje. Vaak zat in daar in een rietenstoel een…

De buurt gaat achteruit, zei mijn vader toen hij nog leefde. Bijna op elke hoek was een café gevestigd en er was er weer één geopend door de locoburgemeester, Krikke. Ik zei toen tegen hem: Ik was erbij, vader. Hij stond met een vol glas bier te zwaaien en gooide de inhoud op de helm van de veldwachter. Zo wordt toch het gezag belachelijk gemaakt…

Ik denk vaak aan vroeger. Toen ik een jaar of vijftien was vlak na de oorlog kreeg ik voor het eerst een fiets. Wat was ik blij. Mijn vader had die tweedehands voor 25 gulden op de kop getikt. De lente was aangebroken en ik wilde een flink eind gaan fietsen. Eerst had ik kleine tochtjes gemaakt in het boerenland rondom Amsterdam. Op een mooie dag zag…

Een zenuwachtig gevoel dwingt mij elke dag te gaan wandelen, de natuur maakt mij rustiger. Het was een hete dag en de weidse hemel was hier en daar bedekt met stapelwolken. Gelukkig hoef ik niet ver te lopen om mijn dorp achter me te laten. Ik bevond mij in het mooie landschap van Drenthe en nam niet het pad, maar liep na een kwartier door hoog gras…

Toen wij weer thuis waren stak Mien een kaarsje aan, terwijl de tranen over haar wangen gleden. Haar zeventig jarige zuster had nog maar een korte tijd te leven. Ze leed aan een ernstige vorm van K. Wouter, die vaak tactloos overkomt zei tegen zijn vrouw: ''Dacht je dat van een kaarsje opsteken je zuster beter wordt, vergeet het maar.'' ''Man…

Toen ik nog jong was wilde ik graag een baan hebben als matroos op de grote vaart, maar mijn ouders gaven daar geen toestemming voor, maar ik bleef zeuren en mocht toen mee als scheepsjongen op een kotter. Wat was ik blij, lekker werken op een schip. De dag was aangebroken, dat ik aan boord kwam. De volgende dag zouden nog vier mannen aan boord komen…

Hij zag het weer. Zijn vrouw pakte bij de parfumerieafdeling in het warenhuis een klein flesje uit het schap en gooide het in haar tas. Zou haar ziekte weer teruggekeerd zijn? Het echtpaar is nu boven de tachtig. Het kan toch niet waar zijn, dat Alie weer aan kleptomanie lijdt?, dacht hij. Ze liepen verder in het warenhuis en kwamen bij de afdeling…

De oudjes waren met de bus naar Assen gegaan om te winkelen. Ze konden in de bus niet naast elkaar zitten. Zij nam plaats naast een jongeman. Mien schatte hem in de twintig, knap en slank van uiterlijk en donker krullend tamelijk lang haar. Wouter nam plaats naast een jongedame. Buiten was het erg warm en de dame had zich daarop gekleed, een heel kort…

Toen Wouter de gang inliep om de stofzuiger te pakken zag hij een witte enveloppe op de grond liggen met een zwarte rand eromheen. Hij had al zwaar de pest in dat Mien hem opdracht had gegeven alle kamers te stofzuigen en nu dit. Hij bukte zich en pakte de brief en was zeer benieuwd wie de geest had gegeven. Dikke Mien kwam hem tegemoet, en riep: …