Crashen
Voor mijn zoon betekent dat neervallen op een, hopelijk comfortabele, bank, na een doorgehaalde avond inclusief nacht, nog even een alcoholische versnapering of een jointje, hij weet van mij dat die twee elkaar bijten, heeft hij toch nog iets van mij meegekregen.
Voor de inzittenden van het vliegtuig was er geen weg terug.
Mijn computer was dood, alles kwijt, prachtige foto's, begeleidend logboek van mijn stervende moeder, de liefdesbrieven van mijn vader, per ongeluk aangeklikt.
Ik beleefde een en ander toch positief, ik wilde maar kon niet reageren. Introspectie leerde mij afstand te nemen van u, maar vooral van mijzelf. Nu heb ik de verbinding zelf hersteld, herinneringen liggen niet meer vast, maar mijn geheugen laat mij (nog) niet in de steek.
Maar ik ben wel moe, cartoonisten en radicale moslims en foute politici, net in die ene week dat mijn computer plat lag, kreeg eigenwaarde een heel erg nare bijsmaak. Geen mooie zin, ik weet het, u verdient niet meer.
Geplaatst in de categorie: wereld