Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Wu wei

Wu wei, wu wei, wat hebben we nou weer aan onze fiets hangen zult U wel of niet denken. Wat bedoelt hij daar nou weer mee?
Het zal wel over een of ander familielid van de tegenwoordig wereldberoemde en alom terecht geprezen conceptuele kunstenaar Ai Weiwei gaan. Die kunstenaar wiens kunst tenminste nog te begrijpen is. U weet wel die man die hele wanden heeft vol gehangen met foto’s gemaakt met z’n mobieltje. Foto’s van gezichten van vluchtelingen die verdriet, radeloosheid, wanhoop en soms een beetje hoop uitstralen. Stuur alle middelbare scholieren er naar toe, voordat hun geest, wat vluchtelingen betreft, alleen wordt beïnvloedt door griezels als Geert en Thierry. Opdat ze hopelijk tot een echt goed en eerlijk overwogen en gewogen oordeel kunnen komen. Hij is ook de man van de stapels afgedankte zwemvesten en lek geraakte rubberen reddingsbootjes.

Helaas daar ga ik het verder niet over hebben. Ik ben geen echte kunstkenner. Gelukkig heeft u Google tot uw beschikking en kunt het zelf wel uitzoeken.

Dan zal het wel een of ander in zwang rakend exclusief Chinees gerecht zijn. Kijk gerust even op de menukaart die u vast wel in huis heeft – doe het, u zult het niet vinden.
Nee, het is niet zoiets exclusiefs als in wei gekookte kikkerbilletjes gemarineerd in zoetzure amandelsaus en iets van een zeldzame steur.
Nee, het is geen voedsel of toch ook wel maar dan zou je het beter geestelijk voedsel kunnen noemen.

Wu wei betekent zoiets als het “niet handelen tegen de aard der dingen in” of “handelen door niet te handelen”. Een erg interessante materie waarvan ik U ook alleen maar kan aanraden het begrip te googelen en je er in te verdiepen, het kan interessant en leerzaam zijn voor ons Westerlingen.

Graag wil ik U het verhaal vertellen van de Chinese boer, dat met het begrip te maken heeft en ook met het begrip Tao (uit het oude boekwerk de Tao Te Ching). Het verhaal gaat als volgt:

Een Chinese boer was tevreden met zijn leven en genoot. Vandaag de dag zouden we zeggen hij leeft in het nu. Hij had zeven paarden waar hij gek mee was en goed voor zorgde, want door de paarden werk te laten doen bij anderen verdiende hij genoeg geld om de familie te kunnen onderhouden. Op een dag liepen twee paarden weg en alle dorpelingen kwamen langs en leefden mee: “Wat erg voor jou. Wat zul je kwaad zijn “.
Maar de boer zei: “Ik weet niet of ik kwaad moet zijn omdat mijn paarden zijn weggelopen”. Na een week kwamen de paarden terug en hadden vijf wilde paarden meegelokt. De dorpelingen feliciteerden hem met dat geluk. Maar de boer zei dat hij niet wist of dit geluk voor hem betekende. Een paar dagen later probeerde de zoon de paarden te temmen: viel en brak beide benen. De dorpelingen vonden het vreselijk wat er was gebeurd en toonden medeleven.

Maar de boer gaf te kennen het niet te weten of de val van zijn zoon goed of slecht was. Enkele weken later raakte China in oorlog en alle jongemannen werden door de soldaten van de keizer opgehaald om in het leger te dienen. Toen ze bij de boer kwamen en zagen dat z'n zoon twee gebroken benen had, kon die niet mee. De dorpelingen waren erg blij voor de boer. Maar de boer zei: “Ik weet niet of het goed of slecht is dat mijn zoon niet in het leger hoeft”.

Vreemd verhaal zult U misschien denken en wat moet ik er mee – dat is misschien weer typisch Westers gedacht; je moet er wel iets mee kunnen; het moet wel iets opleveren. Volgens mij gaat alles wat het bovenstaande omhelst over het lot en het niet kunnen ontlopen van je lot. Over het goed dat overgaat in kwaad en andersom – over de samenhang der gebeurtenissen. Het is beter om niet tegen de stroom in te zwemmen, maar als je jezelf laat meevoeren met de stroom kost het minder energie en is de kans om te overleven groter.

Nog één heel klein verhaaltje ter illustratie dan, zonder wijze Chinezen, dat als volgt gaat:
Een jager wil op safari gaan maar hoort van een plaatselijke waarzegster dat hij op moet passen want de kans bestaat dat hij gedood zal worden door een leeuw. De dag waarop ze zullen gaan jagen besluit de jager het zekere voor het onzekere te nemen en besluit niet mee te gaan. Hij blijft veilig in zijn jachthut met al zijn verzamelde jachttrofeeën. Hem kan hier niets gebeuren. Als troost schenk hij zichzelf meerdere glazen whisky in en maakt het zichzelf gemakkelijk. De volgende morgen wordt hij gevonden …......... dood.
Wat was er gebeurd? Hij was in kennelijke staat over de kop van de op de vloer liggende leeuwenhuid gestruikeld en met z'n hoofd op de rand van een tafel terecht gekomen en had z'n nek gebroken. Hij had dus zijn lot, het gedood worden door een leeuw, niet kunnen ontlopen.

Ik moest onder het wandelen aan deze verhalen denken en aan de begrippen als Tao en Wu Wei en de Chinese wijze man Lao Tzu en de Tao Te Ching. Begrippen die niet in een paar woorden zijn uit te leggen maar die het bekijken en lezen zeker waard zijn. Enkele meesters in mijn eigen omgeving lijken het leven in het nu, zoals in de bovenstaande verhalen naar voren komt al behoorlijk onder de knie te hebben. Ze schijnen niet gehinderd te worden door materiële verlangens en streven niet echt naar eer en roem, maar zijn tevreden met wat ze zijn en hebben. Ja beste mensen ik verkeer soms in kringen waar je als gewone burger misschien verbaasd van zult staan.

Wie mogen die figuren dan wel niet zijn zult U zich waarschijnlijk afvragen? Nou die figuren dat zijn Mischa, Sjakkie en Ray, mijn trouwe herdershonden, mijn eigen eigenwijze wijzen.

Schrijver: c. ale
Inzender: C.A. de Boer, 25 april 2018


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.4 met 9 stemmen 105



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
27 april 2018
Je noemt wijlen Joost Zwagerman, die bij DWDD vaak zijn passie voor schilderkunst presenteerde. Met grote kennis van zaken. En vol aanstekelijke obsessie.
Jaja, ik weet het nog wel, hoe hij het minimale schilderwerk van Mark Rothko ophemelde, die immers zelfdoding heeft gepleegd, net als Joost. Achteraf gezien identificeerde Joost zichzelf enorm veel met de bekende, suïcidale artiesten. Hetzelfde onheil zat in hem.
Met de kunstuitingen van Heleen van Royen heb ik ook de nodige moeite, alleen al omdat zij op mij niet artistiek overtuigend overkomt. Zij belazert de boel met haar ordinaire manier van naakttonerij. Er is geen enkele vorm van artistieke schoonheid herkenbaar. Het is pure pornografie en niets meer.
Naam:
c. ale
Datum:
26 april 2018
Bedankt voor jouw toelichting. Goed dat je ook de bedenkelijke kanten van zo iemand toont.
Zoals ik zei, ik ben geen kunstkenner. Met kunst heb ik sowieso soms een beetje moeite. Als ik me de uitlegsessies van Joost Zwagerman in DWDD voor de geest haal, waren er vaak dingen bij waarvan ik denk: is dat kunst? Zijn toelichting op bijvoorbeeld een totaal zwart schilderij - je zult vast weten wat ik bedoel, zal best wel kloppen, maar mag je verwachten dat een doorsnee burger zich zo diep in de beweegredenen van de kunstenaar verdiept? Shockeren hoort er blijkbaar bij. Een Heleen van Royen die foto's van haar vagina tentoonstelt. Het zal wel een poging zijn om 'kunstzinnig' over te komen. Het levert in ieder geval de gewilde publiciteit op.

Mijn bedoeling van mijn verhaaltjes is slechts aan te geven dat wij in het westen soms ons leven van geboorte tot graf menen te kunnen regelen.
Wij willen ons leven plannen. Het leven is niet maakbaar - slechts gedeeltelijk. Maar misschien moet het leven ook de ruimte hebben om z'n eigen loop een beetje te laten krijgen. Zonder je passief op te stellen overigens. Die boer had een goed lopend bedrijf, maar ja hij ziet in dat niet alles valt te overzien.

Persoonlijk heb ik het meegemaakt- en ook in mijn omgeving vaak gezien - dat 'het noodlot' of misschien 'toeval' (hoe je het maar wil noemen) je toekomst bepaalt.
Gelukkig kennen we het spreekwoord: zoveel hoofden zoveel zinnen. Waarbij er echter geen overeenstemming hoeft te komen - houdt alles een beetje levendig toch.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
26 april 2018
In het Groninger Museum zag ik megagrote foto's van Ai Weiwei met heel veel pornografisch naakt extra scherp uitgebeeld en superpervers. Bovendien werden er films van seksuele handelingen getoond, die op het randje van toonbaar lagen. Walgelijk Markies de Sade-achtig. Shockeren is niet altijd per definitie kunstzinnigheid, bedacht ik, maar soms gewoon walgelijk afstotelijk.
Leuk die twee verhaaltjes, maar ik geloof absoluut niet in het noodlot, dat niet te vermijden zou zijn. Dat is allemaal hocuspocus en bijgeloof. Wel heel erg prachtig van jou om jouw drie verlichte herdershonden als wijze goeroes te presenteren.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)