HEEN EN WEER STUREND

Vanaf de Nederlandse of Belgische kust ging een veerboot drie keer in de week naar Engeland, en weer terug.
Roerganger Albert stuurde het schip met vaste hand en verstand, en werd door de bemanning zeer gewaardeerd. Toch beklaagde hij zich dikwijls.
"Altijd die korte vaart over de Noordzee, heen en terug, heen en terug. Steeds datzelfde reisje... Was ik maar werkzaam op een oceaanstomer of op een grote kustvaarder. Dan maakte ik geweldige reizen met grote verrassingen mee."
Maar dat klagen hielp niet. Albert bleef roerganger op de veerboot naar Engeland.
Op zekere dag vertoonde zich tussen hemel en zee een lange, dunne wolk. Het was de luchtslurf, die bij zeelui zo gevreesd is. Niet voor niets! Na enkele ogenblikken deden ziedende golven de veerboot wild steigeren en stampen. Een moeizame reis! Veel reizigers voelden zich erg akelig, moesten heel wat overgeven. Wat viel het sturen zwaar! Zes uur later dan gewoonlijk werd de Engelse haven bereikt!
"Toch gelukkig dat ik steeds een kleine reis maak," dacht Albert. "Stel je voor dat ik midden op de oceaan in zo'n orkaan terecht was gekomen... Nee, daar denk ik liever niet aan."
Deze gedacht zette zich rotsvast in het hoofd van de roerganger. Daarom keek hij voortaan anders tegen zijn werk aan.
Die stralende blauw lucht boven de zee... Een prachtige wijdte, die weldra plaats maakt voor een schouwspel van schone, donzen voort drijvende kussens of bergen en bossen van grijze of gekleurde damp.
De zee is meestal een gelige of groenachtige vloer, die zich enigszins plooit en weer strekt. Bij harde wind trilt en bolt dat grote vlak zich met sierlijke schuimkrullen. Een niet al te zware storm heeft zeker ook bekoring.
Tenslotte, steeds weer andere gezichten, stemmen en soms ook belevenissen van de reizigers bij elke vaart.
Ja, elke kleine reis, die ik voor mijn werk maak, heeft verrassingen. Dagelijks iets nieuws!"

Schrijver: Han Messie
11 oktober 2021

hmessielive.nl

Zee Schip Storm

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 208