De heilige dorpsgekkin van Nuis
Niemand weet precies waar Gekke Angela vandaan is gekomen, maar zij was er zomaar ineens en heel Nuis kent haar inmiddels, omdat zij van Nuis zo ongeveer haar woonplek heeft gemaakt. Overdag gaat zij meestal naar de dorpen in de wijde omgeving, maar tegen de avond keert zij meestal terug naar Nuis. Zij doet klusjes bij de rijke boeren in de buurt of zij bedelt wat om wat voedsel en drank te kunnen kopen. Zij eet ook wel bij de boeren waar zij werkt, maar dat gaat dan wel van haar karige loon af, wat zij helemaal niet erg vindt. Er is niemand in Nuis die weet, dat Angela van adel is en dat haar achternaam Rutgers van Rozenburg is. Angela zelf is vergeten dat zij van adel is. Zij heeft het dan ook veel te druk met overleven en de fatale waanzin op afstand houden. Dominee Heertje van Bruggen van de Nederlands Hervormde kerk op de Nieuweweg 29 heeft zich de laatste tijd persoonlijk over Angela ontfermd. Hij heeft ervoor gezorgd, dat Angela 's nachts in de kerk mag slapen. Om haar lange, slanke nek draagt zij nu een ketting met de sleutel van de kerk. Dat stalen ding bungelt nu iedere dag tussen haar stevige en kleine borsten. De nogal oecumenische dominee Van Bruggen heeft er ook een medaillon van de heilige Franciscus aan bevestigd. 'Hij leefde net zo vrij en armoedig als jij!', zei hij erbij. Angela vond het allemaal allang prima, vooral het heugelijke feit, dat zij nu een vast onderdak in de kerk van Nuis heeft. Dat maakt haar 's nachts veel minder kwetsbaar. Het uitklapbare bed geeft haar een extra veilig gevoel.
De baldadige flierefluiter Heiko Ripperda met zijn bezeten jachthondeninstinct heeft allang een oogje op Angela en hij weet haar met een fles rode wijn om de tuin te leiden. 'Die kunnen we mooi samen op gaan drinken, wat jij?', zegt hij, terwijl hij voor de kerkdeur zit. 'Ik mag van de dominee geen vreemde mensen naar binnen laten!' 'Ach, kom op, wijfje, die dominee kan wel meer vertellen!' 'Nou, even dan, tot de fles op is!' 'Maar natuurlijk, dan ga ik weer!' 'Ook echt doen hé!' 'Zeg, waar zie je mij voor aan?' 'Weet ik veel, ik ken je toch niet echt?' 'Ik ben een bekende hier in Nuis en ik verzeker je dat iedereen vol lof is over mij!' 'Kom nu maar snel dan, zodat de dominee niets in de gaten heeft!' 'Nogmaals, zwerfkonijntje, die dominee is een kletsmajoor!'. Op één van de kerkbanken drinken ze om de beurt uit de flessenhals. Heiko vraagt haar wat zij zo de hele dag doet en zij vertelt hem van haar klusjes op de boerderijen. Beiden worden loom van de wijn en dat is precies wat Heiko wil. Wanneer de fles bijna leeg is, gaat hij tot de aanval over. Hij plaatst zijn rechterhand op haar parmantige tietjes en hij begint ze te kneden. Angela laat hem zijn gang gaan, al kijkt zij wel heel verbaasd. 'Dit zul je als loslopende scharrelkip wel vaker hebben meegemaakt, neem ik aan!', zegt Heiko zichzelf vergoelijkend. 'Ik heb het inderdaad wel vaker meegemaakt, dat onbesuisde heerschappen hun handen niet thuis kunnen laten!', antwoordt zij, terwijl hij haar borstjes al ontbloot heeft. 'Wat een leuke, kleine erwtjes heb jij!', zegt Heiko, die er meteen met zijn kwijlende mond opduikt. 'Ik geef je tien euro voor een wip!', zegt hij ineens en hij wappert het biljet voor haar neus. 'Ik weet niet precies wat een wip is, maar die tien euro kan ik wel gebruiken!', zegt zij verblijd. Vijf minuten later liggen ze tussen de kerkbanken en wipt Heiko op en neer in het heilige der heiligen van Angela. Hij gaat als een bezetene tekeer en zij raakt volkomen verzwakt en van de kaart. 'Wat zal ik eens voor die tien euro gaan kopen?', denkt ze tijdens de vernederende marteling. Zodra Heiko genoeg van haar heeft, staat hij op en loopt hij haastig naar de uitgang. 'Ma-maar mijn geld dan?', vraagt zij met een piepstemmetje. Hij kijkt haar woest aan en hij gromt: 'Donder op zeg, jij bent helemaal niets waard!'.
De volgende dag vertelt dominee Van Bruggen haar, dat zij bij gravin Wubbechien van Boetzelaar aan de slag kan. 'Het is eerst voor proef, maar mocht het de gravin bevallen, dan neemt zij jou in vaste dienst aan!', zegt de dominee. Angela is dolgelukkig met dit aanbod en zij gaat met goede moed op weg naar de Coendersborg op de Oudeweg 15. Zij loopt langs het gietijzeren toegangshek en door de lange oprit. Gravin Van Boetzelaar staat op het balkon en zij zwaait naar haar. Na de nachtmerrie van gisteravond loopt zij nu zomaar een beeldig sprookje in. Om haar heen lopen de beschermengelen met haar mee. De uiterst chic geklede gravin heeft kamillethee gezet en zij presenteert heerlijke gebakjes. 'Mijn vorige huishoudster Vogeltje Diert liet de boel versloffen en zij beroofde mij van enkele sieraden, waardoor ik haar natuurlijk heb ontslaan!', verhaalt de gravin, 'maar ik neem aan dat jij van een betere soort bent en als jij mij goed bevalt, dan mag jij blijven en krijg jij een vast salaris en een eigen kamer!'. Angela begint helemaal te glunderen en ze verslikt zich bijna in een gebakje. Na de afspraak gaat ze hard aan de slag en poetst, stoft en boent ze zo goed als ze kan. Na enkele uren hard werken, zegt de gravin: 'Dit bevalt mij prima, Angela, ik wil niet al te voorbarig zijn, maar jij maakt grote kans om mijn vaste huishoudster te worden!'. Op datzelfde moment loopt er een boze vrouw met driftige passen door het Coendersbos. Het is Vogeltje Diert, die niet veel goeds van plan is. Zij zint op wraak, ook al heeft zij daar niet echt een reden voor. Het is een mengeling van afgunst en haat. Zodra de gravin haar vorige huishoudster bij de voordeur te woord staat, kijkt Angela op een gepaste afstand toe. De discussie wordt steeds heftiger en er klinken ernstige verwijten over en weer. Angela besluit dichterbij te gaan staan om in geval van nood bij te springen. Die noodzaak is er al snel, wanneer Vogeltje een pistool tevoorschijn haalt. Vogeltje richt het pistool op het hoofd van de gravin. Angela aarzelt geen moment en springt naar voren. Zodra Angela de gravin opzij duwt en zij zelf op de plek van de gravin komt staan, schiet Vogeltje en raakt zij Angela in haar voorhoofd. Angela valt op de marmeren vloer en de gravin pakt haar op. Terwijl de voortvluchtige Vogeltje in de verte verdwijnt, wiegt de gravin Angela tegen haar borst. 'Niemand heeft een grotere liefde, dan iemand die zijn leven geeft voor zijn vrienden!', fluistert gravin Wubbechien, 'duizend maal duizend keer dank, mijn lieve, heilige Angela!'. Wubbechien is in grote shock en zij blijft urenlang met Angela in haar armen zitten wenen. Tegen de avond fietst dominee van Bruggen richting de Coendersborg om even te evalueren hoe het met Angela is gegaan. Even later ontdekt hij het immense tragedie, wat zich daar heeft afgespeeld. 'Die laffe Vogeltje wordt wel gepakt!', zegt hij tegen Wubbechien, 'maar laten wij ons nu vooral over de nagedachtenis van Angela ontfermen! Ik zal ervoor zorgen, dat heel Nuis bij haar uitvaartdienst aanwezig zal zijn, dat haar liefdesdaad in de hele wereld bekend wordt!'. 'En ik zorg voor een bronzen standbeeld voor haar! Ik zweer je, Heertje, Nuis zal dankzij haar een uiterst populair bedevaartsoord worden!'.
27 juni 2023
Geplaatst in de categorie: literatuur
Nuis
95
Geef je reactie op deze inzending: