SCHEREN (beter laat dan nooit)

Mijn buurman is een aardige man, maar van bepaalde dingen niet altijd op de hoogte. Het hedendaagse leven gaat een beetje langs hem heen. Zo’n beetje als een paard met oogkleppen op. Hij neemt er aan deel, maar krijgt lang niet alles mee. Op tv volgt hij het weerbericht en voetbal en de rest interesseert hem niet zo. Hij is gelukkig met z’n gezinnetje en met z’n vishengeltje, zodat hij zich zo af en toe helemaal in rust kan terugtrekken aan de waterkant en in de natuur.

En vaak denk ik weleens: ja zo is het leven eigenlijk mooi. Er speelt zich zoveel af in de wereld waar je geen grip op hebt, of hoeft te hebben, en dan kun je je zoals hij doet, je er ook maar niet te veel mee bezig houden.

Gisteren sprak ik hem even. Hij had iets opgemerkt en zei: ‘Is het jou ook opgevallen, dat het met de jeugd eigenlijk steeds slechter gaat?’
‘Je bedoelt het gedoe met drugs en geweld?’
‘Ja, dat misschien ook, maar ik zie steeds meer jongelui met scheuren in hun spijkerbroek lopen en niet eentje, maar meerdere. Het is pure armoede.’
‘Dat is al een hele tijd zo buurman en het is juist een teken dat ze het te goed hebben. Weet je, je moet grof geld betalen voor zulke spijkerbroeken, als je ze koopt.’
‘Grapje zeker, beste man. Het wordt steeds gekker.’
‘Ach het is weer een of andere gekke modegril, zal over een tijdje wel weer uitdoven.'

Maar wat is er met jou gebeurd? Je hebt een best grote pleister aan je keel. Ruzie gehad met de vrouw?’
‘Nee, we hebben zoals in iedere relatie wel eens woorden, maar zoiets gaat wel erg ver. Nee, zoiets zou ze nooit doen. Maar toch, ik heb inderdaad wel een beste snee oplopen bij het scheren.’
‘Nou, dat moet een flinke jaap zijn, aan de pleister te zien.’
‘Je gelooft het niet, maar ik scheer me altijd met zo’n echt scheermes, daarmee wordt het pas echt glad. Ik had dat ding een paar dagen eerder net geslepen. Nu was ik mij vanmorgen, al mijmerend, aan het scheren en …’
‘Ja, mijmerend scheren, dan roep je om problemen.’
‘Ach nee dat valt wel mee, het is dagelijkse routine, maar het is door mijn kleinzoontje gekomen.’
‘Wat? Is die je naar de keel gevlogen?’
‘Nee, dat niet. Hij logeert hier een paar dagen. En terwijl ik me mijmerend stond te scheren, was het kereltje onopgemerkt de badkamer binnengekomen en terwijl ik het mes van onder aan de keel omhoog haal, schreeuwt hij:
“OPA!! IK OOK SCHEREN!!”.
Nou, je snapt wel, in de badkamer komt dat nogal hard over. En het had weinig gescheeld of ik had me, door de schrik, bij wijze van spreken, zelf de keel doorgesneden.’
‘Verdorie, een ongeluk zit in een klein hoekje, in dit geval een klein mannetje.’
‘Klopt, maar nu ik jou zo bekijk, jij mag je ook wel eens weer scheren kerel. Is je apparaat kapot?’
‘Nou, ik weet dat je blijkbaar de laatste modegrillen niet allemaal volgt, maar het is nu in om je een paar dagen niet te scheren.
Zelf die minister Hoekstra en die De Jonge doen het.’
‘Wat?’
‘Het een paar dagen niet scheren.’
‘Nou dat zal wel, die figuren ken ik niet zo goed. Maar begrijp ik hieruit nu dat je je tegenwoordig niet elke dag meer hoeft te scheren?’
‘Inderdaad, het is net als met die spijkerbroeken, het ziet er een beetje berooid uit, maar het is de mode en je wil wel een beetje bij blijven toch en trouwens het past mij wel, ik heb een hekel aan scheren.’
‘Nou dat had je mij dan wel even iets eerder mogen vertellen, het was bijna te laat geweest – nou bedankt dan maar.’
‘Ach, denk maar zo buurman, beter laat dan nooit.’

buurman scheren spijkerbroek berooid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 109