De tragische rokkenjager van Kasteel Rokkenborch

Er hangen gitzwarte wolken boven Kasteel Rokkenborch op de Koning Albertstraat 132 in Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek, waar de adellijke rokkenjager Philippe de Broqueville als een orang-oetang aan een kostbare kroonluchter hangt te slingeren. Buiten regent het pijpenstelen en de wind giert om het spookachtige kasteel. Philippe's butler en bodyguard Hippoliet de Pelichy toetert met de claxon van de Bugatti La Voiture Noire. Philippe springt meteen naar beneden en hij rent met zijn paraplu naar buiten. Hippoliet staat bij het geopende portier en Philippe glipt snel naar binnen. 'Waar wilt u vanavond naartoe, meneer de baron?', vraagt Hippoliet, terwijl zijn tengere handen over het leren stuur wrijven. 'Naar Villa Puttenberg in Pamel, mijn beste, naar de eerbiedwaardige, altijd goedlachse gravin Hildegarde de Liedekerke!', antwoordt de erudiete schelm Philippe, die meteen een doosje met cocaïne uit het dashboard haalt. 'Ook wat, mijn beste?', vraagt hij aan de coole Hippoliet, die meteen zijn hoofd schudt en zegt: 'Niet tijdens het sturen, meneer baron, want dat stuurt mij in de war!'. 'Een beetje meer warboel zou je anders goed doen, mijn beste, maar je hebt gelijk, laat de excessen maar aan mij over!', zegt Philippe al schaterlachend. 'Met zo'n enorme warhoofd zal iemand de kop erbij moeten houden!', denkt Hippoliet gewaagd.

Gravin Hildegarde staat in de deuropening en zij roept: 'Kom snel naar binnen, heren, want binnen is het lekker warm!'. 'Zeg dat wel, mijn lieve Hildegarde, het is hondenweer, maar zoals altijd biedt jij onderdak aan armzalige zwerfhonden!', overdrijft Philippe. 'Er is nog veel meer noodweer onderweg, maar bij mij zijn jullie veilig!', zegt de uiterst sexy geklede Hildegarde, terwijl zij Philippe drie keer hartstochtelijk op de mond kust. Hippoliet loopt ondertussen automatisch naar een achterkamertje, waar hij kan doen wat hij maar wil, totdat hij zijn meester terug kan rijden. Daar staat ook een bed voor hem, voor als de meester overnachten gaat. Er wordt van hem verwacht dat hij zich discreet afzijdig houdt, dat hij zwijgt over alles wat hij desondanks toch verneemt. 'Vandaag komt er een lang gekoesterde droom van jou uit, jij, altijd bronstige Casanova, want vandaag heb ik de meeste en de beste van jouw minnaressen weten te strikken tot een gezamenlijke en speciale orgie speciaal voor jou alleen!', zegt Hildegarde met een zwoele stem. Haar natte tong steekt ver naar buiten en gaat kwistig heen en weer. Haar rijpe bollen glippen spontaan uit haar jurk en de opgewonden Philippe begint meteen aan haar stijve tepels te zuigen, terwijl hij mompelt: 'Mijn hemel, lief wijf van mij, hoe heb je dat toch voor elkaar gekregen?'. 'O ja, ga door met likken!', kirt zij, terwijl zij zijn hoofd tussen haar handen vasthoudt. 'Straks ook graag daaronder!', fluistert zij, 'maar eerst ga ik je aan jouw bereidwillige minnaressen voorstellen!'.

In de grote ontvangstzaal dansen enkele spiernaakte vrouwen op het nummer 'Lady Marmalade (Voulez vous coucher avec moi ce soir)' van Labelle. Het erotische lied weergalmt keihard door de grote zaal en Philippe raakt meteen door het dolle. Hij herkent zijn favoriete minnaressen direct; Anaïs Haubrechts van Outryve d'Ydewalle, Lisette Visart de Bocarmé, Paulette de Bethune, Sibylle de Villenfagne de Vogelsanck, Gudula De Lichte, Isabella Van Paemel, Brigitte De Klerck, Emiliana de Failly en Gwendolyne van Volden. Door dit immense visioen van vrouwelijk schoon weet hij niet goed waar hij moet kijken, want alles is even mooi en aantrekkelijk. De aanlokkelijke borsten in diverse maten, kleuren en vormen duizelen voor zijn begerige ogen. Daar komen dan ook nog de meest heerlijke billen bij; die strak, soepel, vol, los, slap en rond op de song, die op repeat staat, wellustige bewegingen maken. Philippe ziet ineens dat Hildegarde zichzelf geheel ontkleed bij de dansende lokvogels heeft gevoegd. De atletisch gebouwde Emiliana duwt hem een glas champagne in zijn hand, terwijl ze haar eigen glas champagne over haar weelderige borsten giet. Philippe likt aan haar champagneborsten, terwijl Hildegarde wijdbeens om hem begint te smeken. 'Kom tussen mijn benen met die geile hagedissentong van jou!', roept ze intens verlangend. Volkomen slaafs volgt hij haar orders op en even later liggen alle vrouwen wijdbeens op een rij, wachtend op de verwennerij van zijn rappe tong en daarna natuurlijk zijn zeer gewilde stamper.

Door een kijkgat in de muur loert de extreem jaloerse man van Anaïs, Wodan van Outryve d'Ydewalle, naar het speciale sexfeest voor de gelukkige vrouwenversierder Philippe. Wanneer Wodan ziet, dat Philippe zijn gelukzalige roede in Anaïs heen en weer steekt, breken al zijn stoppen door en zint hij op wraak. Vooral wanneer hij ziet hoe Anaïs ervan geniet. Hij loopt terug naar het achterkamertje, waar Hippoliet verblijft, en hij schiet Hippoliet, die hem tegen een flinke som geld heeft binnengelaten, met zijn pistool overhoop. Vervolgens vermomt hij zichzelf als Hippoliet en wacht hij tot iedereen van vermoeienis in slaap is gevallen. Hij betreedt de ontvangstzaal en zij, die zijn schim zien, denken dat hij Hippoliet is. 'Kom, baas!', zegt hij met een vervormde stem en hij neemt de nauwelijks wakkere, stomdronken en liefdesdronken Philippe op sleeptouw mee naar de zwarte Bugatti. 'Morgen is Anaïs weer helemaal van mij, vuile hufter!', denkt hij woedend. In de auto valt Philippe in een diepe slaap. Wodan scheurt naar de Tragische Molen, waar in de nieuwjaarsnacht op 1 januari 1747 de molenaar Peeter Van Lierde door de bende van Jan De Lichte is vermoord. Op 22 april 1917 werden daar de molenaarsvrouw Leonie Walravens en de molenaarsknecht Emiel Vervenne gekeeld. Dit waren roofmoorden. 'Omdat jij mijn vrouw hebt geroofd, schiet ik jou op deze tragische plek naar het Walhalla!', zegt een door jaloezie vergiftigde Wodan, terwijl het dondert en bliksemt. Philippe schrikt wakker door een donderslag. 'Hé, Wodan, wat doe jij nou vriend?', vraagt hij nog. Maar Wodan's antwoord is een pistoolschot, die door de volgende donderslag wordt uitgewist.

Schrijver: Sir Joanan Rutgers
11 mei 2024