Vliegen
Hoegaarden Spéciale, ah, 't klaart al op. Hoe slechter het weer, hoe warmer de sfeer...
Buiten schijnt de zon die lustig weerkaatst op de ranke toren van de kathedraal. Binnen hangt de grijze walm van rook, een ranzige, kazige geur vult de ruimte.
Het kleine raampje boven de deur staat op een kier en creëert zo een luchtige, zichtbare beweging van zonnestralen die strepen sturen naar de mannen aan de toog.
Een verdwaalde stadsbij heeft de strepensnelweg gevolgd en paradeert op een bijna prostituele wijze voor het regenvlekkerige raam, nu nog nerveus zoekend naar de vrije leegte van daarbuiten, waarna ze een lustige, maar tevens hopeloze airshow ten toon spreidt voor haar ongeïnteresseerde publiek, totdat ze van uitputting zich nestelt op het stoffige raamkozijn, haar vleugeltjes trillend in de binnenvallende zonnestreepjes...
rustig...een plan bedenkend om eruit te geraken.
'k Wou dat ik kon vliegen...
Geplaatst in de categorie: vrijheid