Ik ga dood
Voor het eerst in mijn leven, kan ik u zeggen, weet ik waar ik mee bezig ben, ik ga namelijk doodgewoon dood, te zijner tijd. Of, kan ik beter zeggen, te mijner tijd. Ik ga, net als ulieden, het tijdelijke met het eeuwige verwisselen, mijn ego mag zieden, er valt niets te bedisselen. Als het zover gaat komen, dan wil ik een grijns om mijn lippen, niet schromen, aan de dood kan niemand tippen. Wat is dood, hoor ik u vragen, welnu, ik zal er een boekje over open doen, het is het eind van uw dagen. Niets helpt, er is geen ontkomen aan, mini-sonnet of literair geleuter, eens is het met u gedaan.
Met dit in gedachten, interesseert het mij geen reet wat u denkt te verwachten.
Geplaatst in de categorie: geboorte