Geknipt onder haremse geuren
Goedmiddag, u wilt gekortwiekt worden?
Gaat u zitten en neemt uzelf een kopje slootwater
Het kan nog duren, even wat langer dan kort
Ik zal dat varkentje wel wassen,
verneem ik
wat later vanuit mijn oorhoek
Komt u maar mee,
spreekt de jonge dame mij vriendelijk toe
Soppen doet ze, mijn weeldige ietswat te lange haarbos,
intense geuren walmen me tegemoet,
mijn voelsprieten trillen in galop
Met haren gewassen natter dan water
zink ik onderuit,
lui loerend zonder ogen in een spiegel,
terwijl in mijn ooghoek
iets wat lijkt op een electrische heggenschaar
hevig protesteert
Ze knipt, zaagt en slijpt tot ze er bij neer vallen,
mijn natuurgetrouwe haarlokken.
Voorzichtig buigt de kapster zich voorover,
een van haar borsten dreigt spontaan te ontsnappen.
Uw haren moeten even drogen alvoor ik ze kan afmaken,
vertelt ze.
Plots verscheen ze met een kanon vol hete lucht.
Help, arme ik, mijn haren worden nu omgebracht,
geroosterd, afgemaakt.
Zo, nu nog even wat smeersel erin,
ze vallen dan zo heerlijk naar achteren,
vertelt de jonge deerne me.
En warempel, het lijkt nog wat ook.
Een slordige twintig eurotjes slanker verlaat ik,
als heer, gekortwiekt de salon.
De weelderige geuren latend voor wat ze zijn.
Geplaatst in de categorie: humor